Eigenlijk zouden we de laatste weken van de lente al heel wat acts hebben kunnen bewonderen op Les Nuits van de Botanique, maar uiteindelijk was het even onduidelijk of er dit jaar nog een editie zou kunnen plaatsvinden. Gelukkig bleef de Brusselse concertzaal volhouden en presenteerden ze een puike line-up met een mix tussen nationale en internationale acts. Oorspronkelijk zouden we gisterenavond in het park zitten voor een open-air show, maar het weer besliste er anders over waardoor Hervé en Charles naar de Orangerie moesten uitwijken. Hierdoor werd de avond in twee gesplitst en was er geen plek meer voor Petit Prince, die nu op een latere datum zal mogen terugkeren.
Hervé, de eigenlijke hoofdact van de avond, mocht het tweede luik van de avond openen en kon zo alsnog zijn fans kennis laten maken met zijn nieuwe album Hyper. In zijn thuisland Frankrijk wordt hij als de nieuwe hoop voor het chanson gezien, maar live was daar maar weinig van te merken. Muzikaal trekken we met plezier ons petje af voor Hervé en zijn twee muzikanten, want qua melodieën en spanningsopbouwen zat de set goed in elkaar. Jammer dat Hervé niet over de stem beschikte om dat niveau te evenaren.
In de afgelopen jaren hebben we al straalbezopen cafégangers beter karaoke horen zingen, gelukkig konden we dus rekenen op de muzikale ondersteuning, die het toch wat draaglijker maakte maar de schapen niet helemaal op het droge kon brengen. Het hoogtepunt van de show werd dan de slotfase, waarin hij zijn micro (gelukkig) even naast zich liet en een Netsky-achtige ontknoping tot een goed einde bracht. Het publiek ging uit zijn dak en wij waren ondertussen vooral een beetje van onze melk omdat we maar moeilijk konden begrijpen hoe zo’n ondermaatse zanger het zo ver kon schoppen.
Ook door de tweede act van de avond waren we sprakeloos, maar deze keer in positieve zin. Charles won The Voice Belgique en werd meteen opgepikt door een goed team dat haar meteen op de kaart wist te zetten. In de Botanique speelde ze een van haar grootste shows tot nu toe en die had heel wat te bieden. Desondanks dat we nog maar twee singles kennen, wist Charlotte Foret een meer dan boeiende show neer te zetten waarvan we binnen een paar jaar kunnen zeggen dat we erbij waren.
Beginnen deed ze al onwaarschijnlijk goed met “Dear God”, dat verrassend uit de hoek kwam en de perfecte inleiding vormde voor het weergaloze “Face The Fall”. Even later had ze het op de piano-track “Insecure” over haar onzekerheden in de muziek, maar het meest ontroeren deed ze met “He Knows”. Ze schreef het nummer toen haar beste vriend zijn jongere broer verloor en ze zijn verdriet deelde. Een traan was niet ver weg, maar werd in het slot door haar singles “Wasted Time” en “Far Gone” opgedroogd. Charles heeft iets te vertellen en we luisteren graag als het van zo’n torenhoog niveau is.
Tussen de shows van Hervé en Charles lag een wereld van verschil, zowel muzikaal als vocaal. Hervé probeerde te imponeren met opgeblazen elektro-pop waardoor zijn stem wel heel dunnetjes overkwam. Charles deed het daarentegen veel beter en zong Hervé met een onwijs gemak helemaal naar huis. Haar show bood meer variatie en wist ons met momenten ontzettend hard te ontroeren, terwijl ze op andere momenten met heel wat attitude op de proppen kwam. Charles is dé act die je in 2021 in het oog moet houden, dat onthouden we!
