Het gaat hard bij HOFFMAN: niet alleen bestond zijn debuut “Apophenia” uit het geknipte recept voor staalharde industriële trancebeats, maar bij menig liefhebber en kenner van het genre maakte het ravehart een sprongetje. Een vervolg aan zo’n wervelwind breien is nooit een sinecure, al zal een gebrek aan originaliteit bezieler Maurice Luijten niet kunnen verweten worden. Op “ki tu e” werkt de 19-jarige student Film samen met collega bontridders, eveneens gebeten door de elektronicamicrobe, een totaal ander decor uit: hij zit nog steeds aan de knoppen, zij fluistert ons Frans met hier en daar wat haar op toe.
Spanning opbouwen, het moet iets zijn wat ze hebben opgestoken tijdens de opleiding en hier nu perfect implementeren. Als luisteraar blijf je doorheen heel de trip vol met psychedelica en triphop geboeid door een andere HOFFMAN, een onbekende maar zeker niet onbeminde kant die hij ons nu toont. Enkel de stem van bontridders mist bij momenten subtiliteit en is te afgelikt. Voor het overige mogen we alweer getuige zijn van een prachthuwelijk, tussen Luijten en alle facetten van de elektronische muziek. Het feest zal pas echt losbarsten op 18 september, wanneer de debuut-ep van HOFFMAN het levenslicht ziet.
