AlbumsRecensies

A Blaze of Feather – Labyrinth (★★★½): Waardige opvolger

Multi-instrumentalist Mickey Smith kennen we voornamelijk als man achter de gitaren bij Ben Howard, maar ook zijn eigen creatieve ei kan hij kwijt in zijn soloproject A Blaze of Feather. In 2017 kwam hij voor het eerst naar buiten met muziek onder de naam EP1 en al snel daarop volgde debuutalbum A Blaze of Feather.

Begin deze zomer bracht Smith voor het eerst in twee jaar nieuwe muziek uit. “Clock Hands“, de eerste single, werd zonder enige waarschuwing de wereld in gestuurd. Daarbij kwam de aankondiging dat heel snel een nieuw album zou volgen met nog geen maand later Labyrinth tot gevolg. Het album telt tien nummers die alle kanten van het muzikale spectrum verkennen.

Waar Smith op zijn debuutalbum relatief braaf bleef, trekt hij nu volop het experiment naar zich toe. Zo is “Witching Hour” een zes minuten lange soundscape. Wat we juist allemaal te horen krijgen tijdens het nummer is een mysterie, maar hij weet er wel een heel sfeervolle sound mee neer te zetten. “Kanndir” en “Serpentine” zijn twee field recordings waarbij op de ene vogels centraal staan en het geluid van golven en zee op de andere. “A Time Low Frequency” is dan weer een verborgen technohit.

Tijdens singles “Clock Hands”, “Magpie” en titeltrack “Labyrinth” blijft Smith redelijk trouw aan de structuur van een popsong en is ook de tekst het meest verstaanbare. Smith heeft namelijk niet altijd een even duidelijke uitspraak, opzettelijk of niet. Opener van de plaat “Killing in the Reverie” is hier een mooie toepassing van. Het nummer begint met duidelijk verhalende vocals maar naarmate het vordert, raken we hem helemaal kwijt. Het vocale wordt ondergeschikt aan het instrumentale.

Afsluiter “Gentle Man” is het enige nummer die knipoogt naar het vorige album van A Blaze of Feather. Hierdoor lijkt de cirkel van de plaat ook helemaal rond. Smith begint aan “Labyrinth” met vol enthousiasme waarbij hij ons even verliest tijdens “Witching Hour” maar uiteindelijk toch op het rechte pad raakt met “Gentle Man” als bijna zweverige afsluiter.

Smith komt met A Blaze of Feather naar buiten als soloproject, maar op het podium en in de studio werd hij bijgestaan door zijn kompanen van de band van Ben Howard, inclusief Ben Howard op gitaren. Toch weet hij zijn eigen stempel te drukken op dit album. Met Labyrinth vindt hij perfect een evenwicht tussen experiment en popsongs.

Facebook / Website

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

Related posts
2023Featured albumsFeaturesInstagramUitgelicht

De 50 beste albums van 2023

De laatste maand van 2023 is alweer bijna halfweg, dus naar goede gewoonte liggen er ook bij Dansende Beren tal van eindejaarslijstjes…
FeaturesInterviewsUitgelicht

Interview Bear's Den: 'Het laatste wat we willen, is muziek op automatische piloot uitbrengen'

Bear’s Den zit aan het einde van een drukke periode. In 2022 brachten ze hun goed ontvangen vierde langspeler Blue Hours uit,…
LiveRecensies

Down The Rabbit Hole 2023 (Festivaldag 3): Een laatste keer losgaan onder een stralende zon

Het publiek van Down The Rabbit Hole zag er op de derde festivaldag moe, maar mooi uit. Een stralend zonnetje garandeerde een…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.