Bazart @ Rock Werchter Zomerbar 2020: Het dak eraf!

Een klein half jaar geleden stond onze wereld even stil. Massa-evenementen werden dankzij ons favoriete virus bij wet verboden en daardoor viel ons voorjaar – en later ook nog eens onze zomer – in het water. Dit weekend zou nog eens extra zo pijnlijk worden, want voor het eerst in meer dan veertig jaar was er geen Rock Werchter. Gelukkig bleken dat slechts wat donkere wolkjes te zijn, want de lucht klaarde enkele weken geleden toch serieus op toen Rock Werchter de Zomerbar tot leven wekte. Met elke dag shows van Selah Sue, Tourist LeMC en vandaag Bazart was het succes zo overweldigend, dat de organisatie besliste om het alternatief uit te breiden naar de hele maand juli. Ons geluk kon in elk geval niet meer op toen we hoorden dat we dit weekend alsnog naar de heilige festivalweide mochten trekken.

Het gras was misschien wat groener dan we ons herinnerden, de Main Stage een pak kleiner en er waren geen tienduizenden mensen aanwezig, maar we waren wel degelijk op Rock Werchter. Vandaag werd het podium tot twee keer toe onveilig gemaakt door de mannen van Bazart, en ook daarvoor mocht het bordje ‘uitverkocht’ worden bovengehaald. Dat is niet zo gek als je weet dat Mathieu Terryn en co met zowel Echo als hun laatste plaat 2 het Sportpaleis konden vullen. Tegenwoordig wordt er alweer druk gewerkt aan een nieuw album, maar speciaal voor de Zomerbar kwamen de jongens toch even hun studio uit.

Het werd een show met heel wat primeurs. Zo werd drummer Robbe Vekeman vervangen door Mario Goossens van Triggerfinger en werd de band bijgestaan door Tom Coghe van Goose als nieuwe bassist/toetsenist. Die toevoegingen misten hun effect in elk geval niet. Al van bij opener “Echo” drongen de bassen tot diep door en kreeg Bazart bij gevolg de hele weide mee. Het deed de jongens zichtbaar deugd om nog eens op een podium te staan met publiek voor hun neus. Op “Onder Ons” – dit keer zonder Eefje de Visser – was de glimlach op Mathieus gezicht niet meer weg te slaan en kroonde hij zich tot een echte publiekstemmer.

‘Ik heb gehoord dat je op trouwfeesten wél mag dansen’, grapte de zanger, waarmee hij de ‘verplicht zitten’-regel aan z’n laars lapte en de hele wei al wat liet meebewegen op “Lux”. Het was pas vanaf “Ademnood” dat Mario Goossens zich voor het eerst liet gelden. De band gooide een soort twist doorheen het nummer, waarop de drummer en Mathieu lekker op de cimbalen sloegen. Een bijzonder leuke toevoeging, als je het ons vraagt. Het zorgde ervoor dat hek van de dam was. Op “Maanlicht” gingen ze zelfs een stapje verder. ‘Zonder zon, zonder zon, zoooonder…’, klonk het door de boxen, ‘en het is nog waar ook’, voegde de Mathieu daar aan toe. Het weer was in elk geval geen domper op de feestvreugde. Integendeel, vanaf hier at écht de hele weide uit hun hand.

“Het Doet Me Toch Iets” leek dan uiteindelijk een spelbreker te zijn, maar ook hier kregen we een leuke twist voorgeschoteld. Met een lange, krachtige outro en een uitstekend “Nacht” werd er alweer opgebouwd naar een volgend hoogtepuntje met “Goud”. Ooit de euforische afsluiter, nu ‘slechts’ een piek in de set. Mensen kropen op tafels en stoelen, en voor heel even leek het alsof corona niet bestond en we écht op Rock Werchter stonden.

Daarna werd de weide getrakteerd op een nieuwe primeur. Met felle bassen schoot een splinternieuw nummer – dat vermoedelijk “Laat Me Los” heet – uit de startblokken. Bazart trekt hun lijn van donkere nummers door? Nee hoor! Na verloop van tijd kwamen er zelfs een Daft Punkgitaartje en euforische synths bij kijken. Een zomerhitje in wording dus, en dat was te zien aan de reactie van het publiek. Het kan jammer genoeg ook niet altijd volle gas zijn en daarom werd laatste single “Alles Of Niets” in een stripped versie gespeeld. Het zorgde er op die manier wel voor dat de grens tussen band en publiek zichtbaar verdween. ‘Pak uw bubbel maar eens goed vast’, besloot Mathieu.

Vastpakken deed hijzelf net niet maar op “Chaos” kon hij het toch niet laten om even wat ‘elleboogjes’ uit te gaan delen in het publiek. Een nummer dat overigens lekker strak werd gespeeld met hier en daar een tierelantijntje dat voor een extra dimensie zorgde. Het was jammer genoeg ook het begin van het einde. En hoe sluit je een coronaproof festival op gepaste wijze af? Juist ja, met een nummer met een ontoepasselijke titel. Of het bewust was, weten we niet, maar “Grip (Omarm Me)” zorgde wel voor een heuse vreugde-explosie op de weide. Mathieu putte het laatste beetje energie uit z’n lijf en het publiek klom een laatste keer op alles dat in de buurt stond. ‘Blijf binnen de perken, maar breek het kot af!’ En zo geschiedde.

Het deed iedereen zienderogen goed om nog eens livemuziek te ervaren. Zo goed zelfs dat Bazart nog eens terug het podium opkwam. Wegens de nieuwe bezetting konden er nog geen nieuwe nummers gespeeld worden, dus werd “Goud” een tweede keer op de weide afgevuurd. Dat zorgde voor nóg meer euforie dan ervoor. Handen, mensen – en hier en daar zelfs een stoel – gingen de lucht in. Het zorgde in elk geval voor een heel grote glimlach, zowel op het podium als in het publiek.

We snakten er al heel lang naar, maar vandaag was het dan eindelijk zover. Het was misschien niet het Rock Werchter dat we gewoon waren, maar het was bijzonder leuk om terug te zijn. Complimenten aan de organisatie om dit op poten te zetten en complimenten aan Bazart. Gezien de omstandigheden was het een beetje anders, maar de band sloeg er toch in om de sfeer erin te krijgen. Bazart op de Rock Werchter Zomerbar was een genot, al was het maar omdat we al zolang geen concerten meer hadden gezien. Het begin van een mooie zomer is ingezet!

Setlist:

Echo
Onder Ons
Lux
Ademnood
Maanlicht
Het Doet Me Toch Iets
Nacht
Goud
Nieuw nummer – vermoedelijk “Laat Me Los”
Chaos
Alles Of Niets
Grip (Omarm Me)
Goud