Mahalia deelde cadeautjes uit op haar eigen verjaardag: ter ere van haar 22ste levensjaar kregen we drie nummers in de vorm van Isolation Tapes. Deze ep is het eerste werk dat ze dit jaar uitbrengt. Nog niet zo lang geleden verblijdde de zonneschijn van de hedendaagse r&b haar fans met het pittige Love and Compromise, waarmee ze vervolgens ook op tournee vertrok. Brussel nodigde de zangeres uit in de Ancienne Belgique en daar gaf ze haar Belgische achterban een hartverwarmende en energieke set.
Love and Compromise was duidelijk op te splitsen in twee delen: enerzijds hoorden we dansnummers die niet zouden misstaan in een broeierig hete nachtclub, anderzijds toonde Mahalia haar kwetsbare zelve in intieme songs. Op Isolation Tapes werkt ze dat tweede type verder uit. De honingzoete opener “BRB” schreef ze in de luchthaven van LA terwijl ze op haar vlucht naar Nieuw-Zeeland wachtte, waar ze aan het derde deel van haar tour zou beginnen. Ze beschrijft er hoe zwaar het tourleven soms weegt op haar relatie. Hoewel ze met haar eenzaamheid perfect inspeelt op onze emotionele toestand dezer tijden, blijven we muzikaal wat op onze honger zitten en die honger wordt met geen enkele van deze nummers helemaal gestild. Nergens boorde de artieste haar volledige potentieel aan.
We trekken ons op aan het vleugje humor dat zelfs in haar meest droevige teksten terug te vinden is. Op “Plastic Plants” wordt ‘If this was really showbiz, you would give me roses’ een beetje verderop gevolgd door ‘I tried to love like in the movies, but all I got was plastic plants’. Heel deze ep straalt het aimabele karakter van Mahalia uit en daarom luisteren we ook zo graag naar haar muziek. Toch ontbreekt het op Isolation Tapes aan pit, dat beetje ‘peper in haar gat’ is zoek. De stralende positiviteit en de dansbare kant van Mahalia kreeg jammer genoeg geen plaatsje op deze tapes. Het is een charmant ep’tje, maar toch een ietwat matige opvolger van eerder werk.
Facebook / Instagram / Twitter / Website
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
