AlbumsRecensies

Ron Sexsmith – Hermitage (★★★): Romantische schwung

Al sinds de vroege jaren negentig worden we verblijd met pretentieloze en bovenal romantische nummers van Ron Sexsmith. De Canadees is heer en meester in het lieflijke land van melk en honing en ook zijn nieuwe album is een verzameling fijngevoelige songs geworden. De titel van Sexsmiths nieuwe plaat kon niet toepasselijker zijn voor deze periode. Toch heeft Hermitage niets eenzaams of eenzijdig over zich; Ron weet als geen ander om intieme sfeertjes neer te zetten en haalt er op vele momenten weer een nieuw instrument bij om het boeiend te houden. Maar net als het kluizenaarschap in deze quarantaine voor de meesten onderhand wel als te veel van het goede begint aan te voelen, is ook Hermitage iets te lang. Het veertien nummers tellende album had gerust korter gekund en bijgevolg sterker uit de hoek kunnen komen.

Bovendien is het ook niet meer helemaal wat het geweest is. Ook al staat Sexsmith voornamelijk garant voor een ode aan de easy-listening sentimentaliteit en hoeft het niet altijd meer te zijn dan dat, toch was zijn eerder werk een pak origineler en baanbrekender. Hoe dan ook, uiteindelijk valt er absoluut niet te ontkennen dat de man er met Hermitage voor de zoveelste jaargang op rij in geslaagd is om ons te reduceren tot gewillige luisteraars met een licht hoofd en benen van pap.

Albumopener “Spring of the Following Year” heeft net als “Small Minded World” alles dat een goed Ron Sexsmith nummer nodig heeft. Al van bij het vertrekpunt is er geen ontkomen aan de vredige, romantische klank. Meer dan zijn stemgeluid heeft hij daar niet voor nodig, en wanneer dat dan nog eens wordt aangevuld met een subtiele (slide)gitaar of backings op de juiste momenten, eindigen we onvermijdelijk een beetje veel van onze melk.

Natuurlijk heeft de muzikant nog meer tactieken voorzien die zijn songs in een milliseconde extra genietbaar kunnen maken. Zo wordt “Chateau Mermaid” opgekrikt met een clavecimbel (hoe vaak hoor je dat nog?), is zijn song meteen in de sacoche wanneer hij die laat starten met charmante ‘ooh’s’ zoals in “Is It or Isn’t It” en kent ook de openende zanglijn van “Apparently Au Pair” een hoge kans op verslaving. De klank is hier overal zo onschuldig dat Ron er geen vlieg kwaad mee kan doen. Het lijkt of hij leeft in een fase van kalverliefde waarin alles fris en monter verschijnt en wij volgen hem daar graag in.

Het softiegehalte bereikt zijn hoogtepunt in het mooie “Whatever Shape Your Heart Is In”, maar gaat ons net iets te ver op “Glow in the Dark Stars” en “Think of You Fondly”. Het mag al eens melig zijn – anders ben je hier sowieso niet aan het juiste adres – maar deze nummers missen nu eenmaal een zekere oprechtheid. We geloven hem hier niet volledig en zeker het refrein van “Glow in the Dark Stars” is vanuit objectief standpunt louter nuttig voor bij het kampvuur.

Verder bevat Hermitage nog een heleboel plezante dingetjes, die echter te evident zijn om als hoogvliegers geklasseerd te kunnen worden. Het meer uptempo “Lo and Behold” en “Winery” brengen ons gegarandeerd in een vrolijke stemming, maar er wordt te lang uit hetzelfde vaatje getapt om de meerwaardeliefhebber aandachtig te houden. Hetzelfde geldt voor “Dig Nation”, “Morning Town” en “When Love Pans Out”. Allemaal circulerend rond de middenmoot, en zeker voor Ron Sexsmith niet sterk genoeg.

Hermitage kent wisselend succes, maar bevat zeker genoeg nummers die we nog regelmatig zullen laten afspelen om op weg te dromen. Ron Sexsmith kan een song zoveel boeiender of lieflijker maken met één extra achtergrondinstrument, één kleine wending of één bepaald melodietje. Nu pas komen we achter de betekenis van het artwork: zelfs de meest dagdagelijkse dingen kan hij van extra schwung voorzien met dat ene cruciale element, in casu een roze boa. (nvdr: Misschien niet de beste stijlkeuze, maar in zijn songs kan hij het subtieler.)

Facebook Instagram

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Ron Sexsmith - "Glow in the Dark Stars"

Een van de koningen van de ingetogen pracht-en-praalmuziek is zonder twijfel Ron Sexsmith. De Canadees regeert al sinds 1995 over onze opwellingen…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Ron Sexsmith - "You Don't Wanna Hear It"

Ron Sexsmith gaat al mee sinds 1995 en het beste van al is dat deze oude rot nog steeds niet ingeboet heeft…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.