AlbumsRecensies

Hypochristmutreefuzz – Hypnos (★★★★): Waar nachtmerries van gemaakt worden


Een beschrijving plakken op Hypochristmutreefuzz is zowat even moeilijk als hun naam van de eerste keer juist uit te spreken. Niet dat een beschrijving noodzakelijk is aangezien de Gentenaren de voorbije jaren nogal wat noise rond hun naam maakten. Als je hun bandnaam al lastig vond, wat dan met debuutalbum Hypopotomonstrosesquipedaliophobia? Wel, het goede nieuws is dat de opvolger gewoon Hypnos heet.

Hoewel de titel er makkelijker op werd, is het album niet per se een vereenvoudiging. De heren besloten namelijk een conceptalbum uit te brengen, iets wat anno 2020 niet bepaald een sinecure is. De vertelling gaat over Hypnos, eveneens de albumtitel en weggeplukt uit de Griekse mythologie. Het verhaal vertelt dat hij de verpersoonlijking van slaap is. Hoewel dat heel vredig klinkt, haalt het vijftal vanaf opener “Ding Dong” het grove noisewerk boven. Een verklaring hiervoor vinden we in de verdere biografie van Hypnos, naast de verpersoonlijking van slaap blijkt hij namelijk ook de zoon van de duisternis en tevens broer van de dood te zijn. Na de stevige opener, maakt ook “Ode To The Night” meteen duidelijk dat hier niet over zeemzoete dromen gesproken wordt. De dreigende bas in combinatie met de beklijvende vocals en synths die The Prodigy zouden gebruiken moesten ze een horrorfilm van een soundtrack voorzien, vormen samen het materiaal waar nachtmerries van gemaakt worden.

Dat Hypnos met enkele problemen kampt, werd al snel duidelijk, maar de interludes zorgen voor nog wat extra diepgang in zijn verhaal. Zo krijgen we een monoloog voorgeschoteld over hoe hij verkiest zich volledig af te sluiten voor liefde en gevoelens uit een diepe angst om gekwetst te worden. Bijna krijgen we medelijden met de protagonist tot vervolg “Terrified” een agressieve laag aan dit idee toevoegt. Niet enkel met woorden, maar ook muzikaal wordt het beeld geschetst van een zelfingenomen, arrogante persoonlijkheid die geen blijf weet met zijn onzekerheden. Hoewel de plaat enorm donker is, zouden we Hypnos liefst niet op zijn donkere momentjes willen tegenkomen.

Dat het verhaal sterk in elkaar zit, is intussen al duidelijk. Hiernaast zit ook het muzikale onderdeel vernuftig in elkaar. Hypochristmutreefuzz voert geen grote innovatie door, maar bouwt, met een combinatie van elektronica, het hardere drum- en gitaarwerk en hier en daar wat agressieve hiphop, slim verder op de chaos die reeds aanwezig was op de debuutplaat. Echter voegt het feit dat er ditmaal rond een concept gewerkt wordt een extra dimensie toe aan de stevige basis. Hoewel “Could It Be Worse” enorm blijft hangen, zal het misschien niet even individueel sterk geacht worden als pakweg “The Spitter”. Wanneer we dit echter uit perspectief van het album als collectief bekijken, valt er niet aan te twijfelen dat Hypochristmutreefuzz zichzelf heeft overtroffen. De songs individueel zijn dreigend en worden met de luisterbeurt interessanter. Maar ook details, zoals de angst die Hypnos verklaart voor vampieren in de intro en die vervolgens terugkomt in de afsluitende track, zijn slim uitgewerkt en maken van dit album een meesterwerk.

De tweede plaat van Hypochristmutreefuzz is er eentje die recht uit de ‘guts’ komt en ook inspeelt op de ‘guts’. Puur muzikaal zet Hypnos ons al op het randje van onze stoel. Echter zit er nog een bijhorende kortfilm aan te komen waarvoor we ons nu al achter een kussen of onder een deken verstoppen. Hypnos mag dan wel de verpersoonlijking van slaap zijn, maar één boodschap is duidelijk: val hierbij niet in slaap, want het zou wel eens kunnen dat je al schreeuwend en zwetend wakker wordt.

Related posts
AlbumsRecensies

Elias - Kaiku (★★★½): Gentse jazzdrummer slaat raak met soloproject

De Gentenaar Elias Devoldere kennen we in de eerste plaats als drummer van de Belgische jazzrockband Nordmann. Daarnaast is hij de afgelopen…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Hypochristmutreefuzz - "Ode To The Night"

We kennen Hypochristmutreefuzz al een tijdje als heel veel dingen: rauw, totaal geflipt, chaotisch, psychotisch, psychedelisch, en al het andere wat niet…
LiveRecensies

Raveyards, Hypochristmutreefuzz, Bolt Ruin & Lingerwalt @ STUK (Inuit Labo): De donkere kelder van de Belgische muziekwereld

Gisterenavond zakten we voor de gelegenheid af naar STUK, het Huis voor Dans, Beeld en Geluid in Leuven. Daar had INUIT nog…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.