Orchestral Manoeuvres in The Dark, of kortweg OMD, is terug van ‘nooit’ weggeweest. De Britten hebben, afgezien van een tienjarige stop, veertig jaar op de teller staan. Om dat te vieren, bracht de band het album Souvenir: The Singles Collection uit met daarop veertig van hun beste nummers. Dit zou gepaard gaan met een nieuwe Europese tournee. Uiteindelijk, een jaar later, houdt het kwartet halt in de Ancienne Belgique in Brussel. Het is een van de laatste plaatsen waar ze passeren. De mannen zijn een beetje ouder en grijzer, maar geven minstens evenveel pit en ambiance.
Terwijl de zaal zich langzaam en druppelsgewijs vulde, begon MIG 15 stipt om twintig voor acht aan zijn halfuur durende set. Het toeval wil dat basgitarist en achtergrondzanger James McCluskey de zoon is van OMD-frontman Andy McCluskey. Bovendien verwijst de naam MIG 15 naar een type gevechtsvliegtuig dat een groot succes kende in de jaren vijftig. De vier bandleden gaven veel energie en gingen stevig tekeer op hun instrumenten. De zaal werd er echter niet direct wild van. Misschien te gitaargerichte muziek voor de doorwinterde synthpopfan? Gelukkig werd het geklap en gejuich luider naarmate er meer volk toekwam. Met een stevig applaus, een zwaaiend handje en een Jupiler in de hand beklonken de mannen uiteindelijk hun optreden en maakten ze plaats voor de hoofdact van de avond.
https://www.instagram.com/p/B8kARsogn8t/
In tijden van Valentijnsdag en een Brussels lichtfestival kiezen die-hardfans toch steeds voor een optreden van OMD. Een lang op voorhand uitverkochte AB is daar het bewijs van. Even voor negen begon de band aan zijn concert. Er klonk een veelbelovend elektronisch deuntje, gevolgd door een hele hoop flitsende lichten. Daar waren ze dan: Orchestral Manoeuvres in The Dark. Deze keer als ‘men in black’ in een symmetrische opstelling met aan elke kant een synthesizer en centraal het drumstel. Zanger McCluskey had er precies veel zin in. Nog voor “Stanlow” goed en wel begonnen was, stond hij reeds uitbundig te dansen op de beat en het publiek te verleiden met enkele expressieve blikken en wijzende vingers. Hij was niet van plan daar het komende uur iets aan te veranderen.
‘Good evening AB. Bon soir. It’s good to be back!’ Tijd voor een afspraak: iedereen moest en zou deze avond zijn/haar dansschoenen aantrekken. McCluskey had namelijk geen zin om op zichzelf te dansen. Met zijn handen maande hij regelmatig aan om mee te klappen. Tijdens “History of Modern (Part 1)” schakelde hij een versnelling hoger. ‘Jump on four!’ Het publiek volgde steeds gewillig de bevelen op en nam zelfs af en toe het heft in eigen handen.
OMD zat goed in zijn vel en genoot zichtbaar van het musiceren. De mannen lieten zich volledig gaan op hun eigen muziek. Er werd ook veel gelachen en onnozel gedaan. In “(Forever) Live and Die” had medeoprichter Paul Humphreys de zang even overgenomen. Nadien waren hij en McCluskey zogezegd aan het bekvechten over wie het volgende lied nu zou zingen. Na de saxofoonsolo in “So in Love” mocht dan weer het mopje ‘saxmachine’ niet ontbreken. Het sloeg in elk geval aan bij het publiek dat er enthousiast van werd.
De band had zodanig veel plezier dat de zanger middenin de bisronde een drastische beslissing nam. ‘Should we change the setlist?’ Zijn plan was om “Pandora’s Box” te veranderen naar “Secrets”. Dat idee werd echter al snel gewijzigd. De zaal mocht kiezen welk van de twee het zou worden. Na enkele verontschuldigingen werden uiteindelijk allebei de nummers opgevoerd. Het was voor iedereen een aangename verrassing. Deze onverwachtse wending zorgde er wel voor dat het optreden tien minuten langer duurde dan gepland.
Na een carrière van meer dan veertig jaar voor een volgestouwde AB spelen, bewijst dat je in al die tijd veel succes hebt geboekt. De mannen van OMD zijn dan ook volledig in hun sas op het podium. Ze geven zich volledig, dansen uitbundig en zonder onderbreking door, zoeken interactie met het publiek en schuwen geen stevige dosis humor. De groep is er volledig klaar voor om een volgende twintig jaar op de teller te zetten. Er kleeft precies helemaal geen vervaldatum op Orchestral Manoeuvres in The Dark.
Facebook / Instagram / Twitter
Setlist:
Souvenir Tour Intro
Stanlow
Isotype
Messages
Tesla Girls
History of Modern (Part 1)
(Forever) Live and Die
Souvenir
Joan of Arc
Joan of Arc (Maid of Orleans)
Time Zones
Statues
Almost
Don’t Go
So in Love
Dreaming
The Punishment of Luxury
Locomotion
Sailing on the Seven Seas
Enola Gay
If You Leave
Secrets
Pandora’s Box
Electricity
De recensie hierboven zit er boenk op.
Het was een geweldig concert dat O.M.D speelde in de AB gisteravond.
De zang,de muziek en het genot waarmee ze speelden was echt.
Je zag dat ze er zelf heel hard van genoten,ook het publiek ging direct mee.
Ik vond het een schitterende Valentijn met mijn echtgenote die er ook volledig in meeging.