AlbumsRecensies

The Guru Guru – Point Fingers (★★★★): Een intense achtbaan

We volgen noisemakers The Guru Guru al een tijdje. Dat betekent dat we ook weten dat de mannen stevig op hun instrumenten kunnen rammen. Sinds het debuutalbum P C H E W blaast het Limburgse vijftal een loeiharde, maar innovatieve wind door het Belgische rocklandschap.

Na lang wachten, zo’n drie jaar om precies te zijn, komt de band met een nieuw album: Point Fingers. Liefhebbers van noise en punk zaten ongetwijfeld vol ongeduld over dit moment te dagdromen. ‘Was het lange wachten het waard?’, luidt de vraag natuurlijk, een simpel antwoord zou kunnen zijn: ‘ze zijn nog steeds even geschift als vroeger.’ Een uitgebreider antwoord op deze hersenbrekende essayvraag vind je in de tekst hieronder.

De gekte begon enkele maanden geleden al, toen de band “And I’m Singing Aren’t I” dropte, de eerste single voor het nieuwe album. Ja, ook The Guru Guru moet soms op adem komen. Het nummer klinkt abnormaal rustig voor wat we van de Limburgers gewend zijn. Het duurde echter niet lang voor de jongens de rustige akoestische gitaar agressief aan de kant schopten en inwisselden voor het ruigere gitaargeweld in “Chramer” en “Mache”, de volgende singles die online verschenen. Het was toen dat fans beseften dat de hyperkinetische rockers er ook in het nieuwe album weer stevig tegenaan zouden gaan.

Vettige baslijnen (“Skidoo”, “Chramer”) en ongecontroleerde uitbarstingen kleuren Point Fingers. Tegelijkertijd horen we duidelijke popinvloeden en refreinen met een relatief hoog meezinggehalte (“Delaware”, “Know No”). Dat is leuk, als het niet te lang aansleept. En dat gebeurt ook niet, want voor je nog maar de kans krijgt om naar lucht te happen, maakt de volgende scheurende riff zijn intrede. The Guru Guru verveelt nooit.

De onvoorspelbaarheid is de grote troef van de plaat. “Origamiwise” lijkt in het eerste geval op rustige, melancholische indiepop. Natuurlijk heeft The Guru Guru ons weer liggen, want plots moet alles weer kapot, waarna de band het nummer weer, volledig uit het niets, afsluit met hetzelfde kalmerende deuntje. In “This Knee On Ice” duikt er zelfs een experimentele gitaarsolo op.

Point Fingers slaat de spijker op de kop. Het album is een achtbaan aan hoogtes en laagtes, aan zacht en hard. Het wordt wel heel duidelijk waarom de band ooit de term ‘borderline rock’ uitvond. En terecht, want de band creëerde hun eigen unieke stijl. Ook met Point Fingers bewijst The Guru Guru dat opnieuw.

Op 31 januari geeft The Guru Guru een akoestische release show in platenwinkel Lost in Sound (Luik). Op 6 februari treden ze op in de Muziekodroom (Hasselt). Daarna volgt Het Depot (Leuven) op 9 maart. Voor alle andere shows check je best hun sociale media.

Facebook / Instagram

Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.

Related posts
FeaturesInterviews

Interview Versgeperst: ‘De liveopnames zijn alleen op vinyl te beluisteren’

Wie de Belgische muziekscene van het laatste decennium onder de loep neemt, komt al snel uit bij PXL-Music. De pop- en rockhogeschool…
LiveRecensies

Ways Around Festival 2024 (dag 3): Noise voor iedereen

De derde en laatste dag van het Ways Around Festival was opnieuw een groot succes. Ditmaal diende de museumzaal van de Botanique…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single The Guru Guru - "Saint-Tropez"

Het Limburgse The Guru Guru bouwde sinds 2012 al aan een aardige CV met twee albums, P C H E W en…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.