AlbumsRecensies

Blossoms – Foolish Loving Spaces (★★★½): Laat die festivalzomer maar komen

Wanneer je over het kanaal het stadje Stockport binnenrijdt, passeer je een bord met daarop ‘Hometown of Blossoms’. Terecht, aangezien het vijftal sinds zijn debuutalbum aan populariteit geen gebrek heeft in het thuisland. Zoals wel vaker roept het grote publiek aan deze kant van het kanaal iets minder vlug een heldenstatus uit over een band. Hoewel het debuutalbum over een bescheiden radiohitje beschikte, was het voorprogramma van landgenoten The Kooks in de Lotto Arena het hoogst haalbare. Met dit derde album, in slechts een kleine vier jaar tijd, kan daar wel eens verandering in komen.

Waar Blossoms tijdens zijn vorige album zijn plek binnen de grote wereld van het indiegenre nog wat leek te zoeken, klinken ze nu zelfverzekerder dan ooit. Resoluut trekken ze de kaart van de popmuziek terwijl gitaren nooit ver te zoeken zijn. Als Arcade Fire, zonder de voorgeschiedenis en evolutie doorheen legendarische platen, trekt het Britse vijftal vanaf opener “If You Think This Is Real Life” zijn dansschoentjes aan. Zuiders percussiewerk en pompende synthesizers maken ons nu al warm voor de komende zomer.

De combinatie van de gekende nineties britpop met eighties synthpop, waarvoor de mosterd werd gehaald bij Talking Heads, is er eentje waarvan we niet meteen verwachtten te schrijven dat het een geslaagd huwelijk zou zijn. Maar Blossoms brengt dit alles op zo een natuurlijke, vrolijke manier, waardoor het resultaat rechttoe rechtaan leuke muziek is.

De stevige opener wordt gevolgd door eerder uitgebrachte singles “Your Girlfriend” en “The Keeper”, waarbij alles nog wat vrolijker gemaakt wordt met een gospelkoor. Dat het concept goed zit, kon je hierboven al lezen. Echter zakt het album na de fijne openers even in elkaar door het gebrek aan innovatie. “My Swimming Brain” mag dan pas de vierde track op het album zijn, toch lijkt het vanaf de eerste noot alsof we het de voorbije tien minuten al eens gehoord hebben. Ook “Romance, Eh?” en “Falling For Someone” zijn niet meer dan flauwe afkooksels van de veelbelovende prelude.

Tijdens “My Vacant Days” wordt er even gas teruggenomen en horen we enkel Ogden en zijn gitaar. Niet alleen hier, maar ook door meteen een volledige B-side uit te brengen waarop alle nummers een akoestische renditie kregen, bewijst de band dat Foolish Loving Spaces niet enkel teert op vrolijk enthousiasme. Songs die bol staan van de opwekkende synthesizers die vervolgens volledig stripped down ook overeind blijven staan: het is een welkome uitzondering in de popwereld geworden.

Foolish Loving Spaces is een uitbarsting van euforie. Eentje waarbij we zelfs durven vermoeden dat “Charlemagne” live wel eens van zijn troon geduwd zou kunnen worden. Dansbaar en vrolijk zijn twee woorden om het derde album van de heren mee samen te vatten. Toevallig zijn deze twee woorden ook de perfecte ingrediënten voor een feestelijke festivalpassage. We kunnen dan ook niet wachten om Blossoms nog eens in de lage landen aan het werk te zien. Foolish Loving Spaces is leuk. Niet meer dan dat, maar zeker ook niet minder.

Volg ons op Spotify voor meer nieuwe muziek.

Related posts
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Blossoms - "Perfect Me"

Wat doe je als band als je laatste albums minder goed onthaald werden? Je gaat gewoon terug naar waar het allemaal begon….
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Blossoms - "What Can I Say After I'm Sorry?"

De Britten van Blossoms gaan ‘back to black’. Het groepje uit Stockport, een kleine voorstad van Manchester, deed het de laatste jaren…
LiveRecensies

Blossoms @ Botanique (Orangerie): Routineuze Britpop

Voor sommige Britse bands wil het maar niet lukken om voet aan wal te krijgen op het Europese vasteland. Zo ook bij…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.