Winston Surfshirt is geen eenmansproject, maar bestaat uit zes muzikanten uit Australië. Dat van die surfshirtjes is dan weer wel op ieder lid van toepassing, want de band creëert een fijn golvend sfeertje, waarop we maar al te graag meesurfen in toepasselijke klederdracht. Hun debuutplaat Sponge Cake kwam uit in 2017 en die konden we verteren tot Winston en kompanen verleden jaar met een nieuwe single aan kwamen surfen. Vandaag is het eindelijk tijd voor een nieuwe vreetbui met album nummer twee, Apple Crumble. Integraal opsmullen is de boodschap!
Over het algemeen vinden we de balans van dit muzikaal baksel nauwkeurig afgewogen. Er werd voldoende suiker voorzien ten voordele van een smakelijke zoetigheid, maar wat vooral opvalt, is de heerlijk groovende sensualiteit van de band. Ze klinken bijzonder zorgeloos en zorgen voor dansneigingen die je gewoonlijk niet kan opwekken zonder enkele glaasjes alcohol naar binnen gewerkt te hebben. Niet op elk moment komt Winston Surfshirt even sterk uit de hoek, maar de focus ligt hier dan ook vooral op het scheppen van een opmonterend en los(bandig) sfeertje. Op dat vlak scoren de heren dan weer met complimenten van de jury.
Vooral op “Need You” en “NobodyLikeYou” trapt de bende een uitbundig feestje op gang. De onmiskenbare hiphopinvloeden zijn enorm doeltreffend in het enthousiasmeren van de luisteraar, die plots ook de rol van achtergronddanser toebedeeld krijgt. “Make A Move” en “Crypto” doen er dan nog een schepje bovenop door vol zelfvertrouwen te flaneren op een pad van funk en sensualiteit tegelijk.
Het enige pijnpunt van Apple Crumble is dat het regelmatig wel eens te veel van het goede wordt. Vaak voorziet Winston Surfshirt heel wat nieuwe muzikale details, maar toch is die fijnzinnigheid niet altijd voldoende. En hoe meer de titels op klassiekers lijken, hoe minder goed de groep lijkt te presteren. Zo stellen “Since I Saw You There” en “Where Did All Your Love Go?” echt niet zoveel voor en zijn ze voornamelijk nogal eentonig. Ach ja, misschien maakt Winston Surfshirt hiermee wel de albumnaam Apple Crumble waar, want tijdens het verorberen van een appelcrumble kan je ook niet plots de smaak van spaghettisaus verwachten. En tóch hadden we hier en daar wel eens iets anders willen proeven.
Afsluiter “Bolney Stage 2” komt zelfs echt binnen als een teleurstelling. Op zich is het zeker niet slecht, maar we hadden iets veel levendiger en zotter verwacht om mee te eindigen. Gelukkig zijn er nog de extra drukkende en zwoele plaatjes die dat volledig kunnen compenseren. “That Just Don’t Sit Right”, “Show Love” en “Smile” bevatten stuk voor stuk voldoende variatie en een hele poel van soulvolle vibes. Vaak laten de Australiërs deze nummers ook groovier en groovier worden naarmate ze vorderen, wat ze extra entertainend maakt.
Apple Crumble is dus geen hoogvlieger op ieder moment of ieder vlak, maar Winston Surfshirt bezorgt ons wel een enorm plezierige tijd. De ongelooflijk zomerse nummers geven je een fantastische boost en je kan ervan blijven smullen – of toch totdat de buikpijn onvermijdelijk wordt en er misschien eens een ander smaakje aan te pas zou mogen komen. Leuk plaatje, met zeker enkele memorabele uitschieters.
Op 24 februari komt Winston Surfshirt met hun appelgebakjes naar de Ancienne Belgique.
