De Amerikaanse twintiger Dominic Fike wordt gezien als een van grootste opkomende popsterren die artiesten als Billie Eilish, Kendall Jenner en de mannen van Brockhampton tot zijn fans mag rekenen. De eerste zette hem bij haar vijf favoriete opkomende artiesten en Brockhampton maakte zelfs speciaal een video voor hem en later werkte hij ook samen met Kevin Abstract voor diens soloalbum. In zijn prille carrière wist hij met “3 Nights” en “Phone Numbers” toch al twee hitjes te scoren. Dit potentieel mocht hij dan ook voor de dag komen leggen in de Orangerie van de Botanique, waar een dik jaar geleden ook Billie Eilish haar eerste stapjes zette op de Belgische bodem.
Als voorprogramma kregen we Njomza voorgeschoteld. De Kosovaars-Amerikaanse zangeres begon met het coveren van songs op YouTube en werd daar ontdekt door niemand minder dan Mac Miller. De zangeres en haar dj waren een opvallende verschijning op het podium, zij met haar appelblauw-zeegroene haar en hij door zijn opvallende tattoos, vrouwonvriendelijk T-shirt en het feit dat hij meer stond te drinken dan dj’en. Toch kreeg ze het veelal jonge publiek vlot mee door haar zachte stem te combineren met trapbeats. Het publiek liet de middelvingers vlot de lucht in gaan of scandeerde uit volle borst ‘Rest in peace Mac Miller’, de voorste rijen zongen zelfs zo uit volle borst mee dat we ons begonnen af te vragen of ze wel gekomen waren voor Dominic Fike.
https://www.instagram.com/p/B4Dq5h6gnFd/
Met tien minuten vertraging kwam Dominic toch het podium opgelopen om meteen zijn recentste hit “Phone Numbers” in te zetten. Als een ADHD’er op speed liep hij ook de hele tijd van de ene kant van het podium naar de andere. Voor hij met zijn muziek de popkant op ging, focuste hij zich nog op hiphop en hier kregen we een stukje rap te horen. Hierna ging hij de iets stevigere toer op en pakte hij zelf ook de gitaar te hand met “Babydoll”. Ook nu bleef hij nog altijd in het rond springen als een bezetene. Een kalme versie van “Açai Bowl” en “Rollerblades” zorgde dan weer voor een rustmomentje. Hij had genoeg gekregen van het hyperactief rondspringen en zijn flesje water was na drie nummers ook al bijna leeg, dus nam hij voor het eerste nummer de akoestische gitaar te hand en erna kroop hij achter de piano.
Hierna hervond hij zijn energie terug om te dansen en zelfs weer wat te rappen. Zo nam hij Kevin Abstracts deel over bij het heerlijk zomerse “Peach” waarna hij riep dat hij nu helemaal wakker was. Spijtig genoeg begonnen vanaf hier ook de probleempjes. De intro van “King Of Everything” begon te spelen, de lichten doofden en de zaal baadde in een gloed van gsmlichtjes, maar door een technisch probleem hoorden we zijn gitaar niet waardoor we even moesten wachten en de hele vibe gebroken werd. Ook zaten we nog maar net voorbij de helft van het concert, maar was er soms wat verwarring bij de band over welk nummer nu gespeeld moest worden. Gelukkig kregen we om te eindigen nog zijn grootste hit “3 Nights” dat gevolgd werd door “Westcoast Collective” dat wat weg heeft van Twenty One Pilots door pop te mixen met het stevigere gitaar- en drumwerk.
https://www.instagram.com/p/B4DjAGLABNs/
We hadden hoge verwachtingen van de jonge Amerikaan, maar die kon hij niet helemaal inlossen. Door een kort concert, maar een kleine 50 minuten, en wat technische en minder technische probleempjes hebben we niet zijn volledig potentieel gezien. We blijven wel nog steeds in hem geloven want als zijn komende album wat aanslaat, is hij snel te groot voor de Botanique en kan hij een gelijkaardige weg afleggen als zijn voorgangster en fan Billie Eilish.
