Het is alweer twee jaar geleden dat Cigarettes After Sex met hun debuutplaat afkwam. Sindsdien heeft de band rond Greg Gonzalez continue opgetreden over de hele wereld. De dromerige muziek die vaak over de liefde of het bedrijven ervan gaat, wordt gekenmerkt door een androgyne stem. Menig fan verschoot al toen er een man het podium opstapte tijdens de intieme concerten. Sinds het drietal hun langspeler heeft uitgebracht, hebben ze al vijf singles uitgebracht. Alleen de twee meest recente vinden we terug op het nieuwe album Cry. “Crush“, “Sesame Syrup” en “Neon Moon” zijn (jammer genoeg) niet te horen op het nieuwe album, maar we krijgen genoeg andere pareltjes te horen. Wie voor de gelegenheid nog eens teruggrijpt naar onze review van het eerste album zal zien dat wij vier sterren uitdeelden aan Gonzalez en co. Lukt het Cigarettes After Sex om dat te evenaren? Doen ze het beter? Of moet ook hier de sequel onder doen voor het origineel?
De eerste single “Heavenly” is volgens Greg Gonzalez geïnspireerd door een eindeloze zonsondergang tijdens de zomer in Letland. Letland moet een grote indruk hebben achtergelaten op de man, want het nummer klonk meteen al anders dan we gewoon zijn van de band. Als je de vergelijking maakt met pakweg “Affection” zouden we die single bijna als funky omschrijven. Het was meteen duidelijk dat de band geëvolueerd was en dus niet gewoon een kopie van de debuutplaat zou maken. Ook “Touch” is opvallend ‘luid’ voor Cigarettes After Sex, maar ze weten toch de herkenbare sound te bewaren. Dat laatst vermelde nummer heeft ook weer een tekst die typisch is voor de band. ‘Everything is wrong but it’s alright, You’re the only good thing in my life’. Tijdens de opener kregen we diezelfde soort nostalgische teksten te horen: ‘When I was young, I thought the world of you, You were all that I wanted then’. Zoveel melancholie dat zelfs Lana Del Rey er jaloers op is.
Naast de ‘funky’ nummers is er ook plaats voor de meer vertrouwde, zwoelere nummers. Het lijkt alsof de tijd stilstaat bij het beluisteren van het album, maar toch is tijd het enige waarvan we meer willen. De nummers hadden gerust wat langer mogen duren. De outro van “You’re The Only Good Thing In My Live” mocht zeker nog een halve minuut doorgaan. Het is bovendien ook één van de nummers waarop de gitaar nog meer naar voren komt dan op het vorige album. Ook naar het einde van “Kiss It Off Me” en bij het eerder vermelde “Touch” is dit het geval. Ondanks dat het van ons allemaal wat langer mocht duren, komt het album helemaal niet gehaast over. Ja, de band schakelt hier en daar een versnelling hoger, maar nummers als “Hentai” zijn zeer rustgevend. Het nummer is zo prachtig, dromerig en relaxerend dat we er helemaal stil en een beetje emotioneel van worden. “Hentai” is dé parel tussen de parels als je het ons vraagt.
Eén van de opmerkingen die wij gaven in onze vorige albumreview, was dat alle nummers wat eentonig waren. Op Cry is dit helemaal het geval niet, maar er zijn ook gelijkenissen tussen de twee. Ook hier schuilt het hem in de details en wanneer we over de details beginnen weet je dat we over een sterk album spreken. Het album bestaat uit warme klanken, maar er is toch opnieuw een continue triestesse aanwezig. Melancholie en nostalgie zijn dan ook twee woorden waaraan we voortdurend worden herinnerd. De stem van Greg Gonzalez is nog steeds even magisch en puur. Laat “Pure” dan ook het nummer zijn waarmee Cry tot een einde komt. Voor we het weten hebben we alweer op ‘play’ gedrukt en zijn we weer vertrokken.
“Falling In Love” komt pas als voorlaatste nummer aan bod, maar tegen die tijd zijn wij al lang verliefd geworden op Cry. Het album werd gemaakt in een huis in Mallorca en dat is te horen. De nummers stralen wat meer warmte uit dan die van het vorige album. Cigarettes After Sex is trouw gebleven aan hun sound, maar toch aardig geëvolueerd. Ondanks dat het misschien allemaal wat luider of funkyer is dan op het debuutalbum gaat ook de nieuwe langspeler over liefde, schoonheid en seks. De melancholische muziek is opnieuw licht erotisch, zwoel en dromerig en doet ons even ontsnappen van de wereld. Het album evenaart de perfectie, want echte opmerkingen hebben we niet. Het mocht gerust wat langer duren, maar daar stopt het dan ook. Tijdens het beluisteren van Cry staat de wereld stil. Gedurende een veertigtal minuten gebeuren er maar drie dingen in de wereld: de plaat draait, de naald krast erover en wij genieten ten volste.
Ontdek nog meer nieuwe muziek op onze Spotify.
