Normaal gezien had de laatste Limburgse voorronde in De Serre in Hasselt moeten plaatsvinden, maar door omstandigheden moest Sound Track noodgedwongen verhuizen naar De Nieuwe Zaal. Opnieuw kregen zes bands twintig minuten lang de kans om het beste van zichzelf naar boven te halen en dat lukte bij de een al beter dan bij de ander. Het was een avond waar de singer-songwriters centraal stonden en een negentienjarige Hasselaar iedereen met zijn talent iedereen naar huis speelde.
Wartaal
Sound Track staat voor diversiteit en dat maakte de eerste act Wartaal meteen duidelijk. Waar Nederlandse popmuziek steeds meer een nichegenre wordt, krijgt het bij dit circuit toch zijn kans die het verdient. De band rond Ward Van De Velde heeft al heel wat podiumervaring weten te verzamelen en kan in de provincie toch al op aardig wat waardering rekenen. De podiumprésence droop er dan ook duidelijk van af en we kunnen zeggen dan we aangenaam verrast waren van het viertal. Met leuke bindteksten en fijne nummers zoals “Wonderkind” wisten ze een volgelopen zaal stil te krijgen in de positieve zin. Wartaal heeft eigenlijk niet meer veel coaching nodig en misschien is het ook iets te veel niche wat hij brengt, maar een ding staat wel vast en dat is zijn finaleplaats op 7 december in de Muziekodroom.
Gustav Leo
Het podium helemaal in je eentje beklimmen, daar heb je toch een flinke dosis lef voor nodig. Gustav Leo heeft dat lef en mocht er om tien na acht aan beginnen. Het begin was wat moeilijker en we vreesden dat onze aandacht wat zou verdwalen met een wat eentonig begin. Gelukkig herpakte Gustav zich bij de twee laatste nummers en kregen we zelfs even kippenvel van zijn prachtige stem. Hij werkte met loops en samples en dat maakte zijn optreden gisterenavond dan ook zo uniek. Spijtig van de moeilijke start, anders hadden we hem hoogstwaarschijnlijk in de volgende ronde tegengekomen.
Future Messiah
In 2017 nam Future Messiah deel aan Humo’s Rock Rally, maar daarna lag het project een tijd lang plat. Manusje van alles Daan De Clerk bleef echter verder werken aan het project en vond onlangs drie ambitieuze muzikanten die samen met hem de volgende stap zetten. Live opgetreden hadden ze gezamenlijk nog niet en de nervositeit was hen dan ook duidelijk in het gezicht geschreven. Ook hier verliep de start iets minder vlotjes, maar dat had allemaal met een te stille synth te maken. Halfweg het eerste nummer was het probleem alweer verholpen en konden ze met hun sfeervolle indierock voor wat beweging in de zaal zorgen. Van Future Messiah gaan we in de toekomst nog heel veel horen, daar zijn we na hun optreden op Sound Track helemaal zeker van.
Oakfield Drive
Gisteren kregen we opvallend veel singer-songwriters voorgeschoteld en ook Oakfield Drive was daar eentje van. De Lummense Bram Molenaers opende zijn set door een nummer van zichzelf akoestisch in het publiek te brengen en creëerde zo een kampvuursfeer. Voor de gelegenheid werd Oakfield Drive vanaf het volgende nummer bijgestaan door drie muzikanten en kregen zijn nummers zo wat meer pit. Helemaal omvergeblazen waren we niet, want vocaal klonk het soms iets te braafjes en muzikaal gezien ook weinig nieuws. Ook het nieuwe nummer waarmee hij afsloot vonden we iets minder en kon ons niet voor de volle honderd procent overtuigen.
Aster
We geven nu al graag onze favoriet door voor de volgende ronde en dat is niemand minder dan Aster. Gewapend met een gitaar en een ongelofelijk straffe stem wist hij ons vanaf de eerste noot in zijn ban te trekken. De vergelijking met Ben Howard hoorden we gisterenavond vaker vallen en dat niet geheel onterecht. Het gitaarspel van de negentienjarige was haast feilloos en met zijn onwaarschijnlijk knap stemgeluid kreeg hij meermaals de haartjes op ons lichaam recht. “Old Man” was ons favoriete nummer van de avond en stelde zijn vakmanschap mooi tentoon. Het was een perfecte thuismatch die Aster speelde en dat werd beloond met het luidste applaus en een finaleplaats in december.
Friendly Lizzie
Het zat de dames van Friendly Lizzie niet echt mee gisterenavond. Een kapotte kabel dreigde bijna roet in het eten te gooien, maar even later konden ze toch van start gaan. Het eerste nummer viel muzikaal tegen en bij het tweede nummer liep het al mis met de drum-backingtrack. Het zat de dames niet mee gisterenavond, maar ook de nummers zelf bleken niet sterk genoeg te zijn om een zaal te kunnen begeesteren. Spijtig ook dat de basgitaar de elektrische gitaar iets te vaak overstemde en het geheel gewoon slordig en rommelig overkwam.
Sound Rank
Gisterenavond was dus de laatste van vier selectieronde in Limburg en trok de jury zich even terug om hun favorieten door te geven. Ondanks dat de finalisten iets na middernacht bekend werken gemaakt, hebben we zelf nog een top drie gemaakt met onze persoonlijke favorieten uit die laatste voorronde.
