LiveRecensies

We Were Promised Jetpacks @ Kavka Oudaan: Tien jaar terug in de tijd

© CPU – Tom Clabots

Het is tegenwoordig een hype voor bands om nostalgie terug op te wekken. Ook bij We Were Promised Jetpacks is dit een plan, en dus brengen ze op hun nieuwe tour de geweldige debuutplaat These Four Walls in zijn volledigheid. Op de eerste show van die Europese tour hielden ze halt in Kavka in Antwerpen en daar was heel wat volk van het eerste uur op afgekomen. Ze zagen een erg dankbare band die hun plaat op de best mogelijke manier overbracht.

© CPU – Tom Clabots

Openen mocht het drietal van Weakened Friends. De groep brengt een fuzzy muzikale vibe die wat aan Dinosaur Jr. doet denken, geen wonder dat ze in het verleden al met het brein achter die band samenwerkten. Het drietal deed hetzelfde als wat ze gisteren in Muziekodroom deden, alleen was het hier korter en dus intenser. De echte sterkte ligt in de breekbare stem van de frontvrouw, maar ook wanneer er fuzzy vibes en stevige riffs uitkomen, brengt de band strakke nummers. Het halfuurtje was zo voorbij.

© CPU – Tom Clabots

Het concert van We Were Promised Jetpacks begon niet zoals het album. De frontman wilde ons eerst welkom heten op het concert en daarna ook een korte situatieschets van de avond bieden. Uniek, maar het toonde meteen aan dat de Schotten erg veel sympathie hebben voor hun publiek. Er is ook een nieuw lid in de band te spotten en met Andy Monaghan van Frightened Rabbit is dat niet de minste. De dood van Scott Hutchinson hakt er bij iedereen nog steeds hard in en dus is iedereen op zijn gemak stellen een logisch gevolg.

Muzikaal begon Adam Thompson ook gewoon alleen met zijn gitaar. Langzaam maar zeker kwam daar meer percussie in tot uiteindelijk de volledige band het geheel aan gort speelde. Het jaar is 2009 en dus was de sound iets ruwer, en de band wijzigde ook helemaal niets aan die sound live. De nummers klinken intens, de opbouw is prachtig en de apotheosen wondermooi. Dat was bij ieder nummer zo, en je merkte ook dat het publiek echt alle lyrics uit het hoofd kent. De plaat is zowel voor publiek als band een mijlpaal, zoveel is duidelijk.

© CPU – Tom Clabots

Van bij het begin was iedereen dan ook mee. Hierdoor zat de sfeer van begin tot eind uitmuntend en dat gaf de show ook meer jus. Het was in het begin wat lastig, want de stem kwam niet altijd even goed door, maar dat was ook niet nodig, want bij deze band draait alles rond het instrumentale. Toch wou Thompson bij momenten eens tonen wat voor een klok hij heeft en verliet hij zijn microfoon. Eén keer is magisch, een tweede keer te veel en dus moet hij opletten dat hij dit trucje niet te veel overdoet.

De sound van We Were Promised Jetpacks klinkt op de debuutplaat nog steeds als een mix tussen mathrock en postrock, en dus gierden de gitaren zo nu en dan in het rond. Het hitje uit die plaat, “Quiet Little Voices”, werd groots meegezongen en dit was meteen ook het meest dansbare nummer. Maar de zaal bleef bij de rest niet stilstaan, en ook bij “Moving Clocks Run Slow” sloeg het publiek de benen uit. Er zat een leuke dynamiek in dat album, en live kwam die helemaal tot zijn recht.

© CPU – Tom Clabots

De apotheose zat natuurlijk in het epische “Keeping Warm”, waarbij de band alle richtingen uitging, de drummer nog eens toonde hoe hard hij kan slaan en de sound hard binnenkwam. De plaat eindigt live zoals hij begint met Thompson alleen op gitaar, en daarna enkele seconden stilte. En die stilte was zo sterk dat je merkte dat iedereen zich volledig liet meeslepen in de trip van These Four Walls. Maar het einde van die plaat betekende niet het einde van de show en dus kregen we nog een kleine bloemlezing van andere nummers.

Van bij “Safety In Numbers” werd het verschil in sound duidelijk. De band is geëvolueerd naar een bombastischere groep die grootser klinkt en zelfs iets toegankelijker. De invloeden van het debuut zijn er nog, maar er is toch een duidelijk verschil met de rest van de nummers. “Pear Tree” breide nog een emotioneel einde aan de set, en dan kon iedereen met een warm hart en voldoening terug naar huis gaan.

© CPU – Tom Clabots

De meesten in de zaal herbeleefden hun jeugd, anderen lieten zich meeslepen door de eerlijke sound van de band, maar iedereen genoot met volle teugen. We Were Promised Jetpacks is een band die live zijn sound perfect tot ontwikkeling laat komen en vooral de gitaren laat spreken. Soms episch, soms direct, maar vooral heel intens. Over twee jaar is het de verjaardag van In The Pit Of The Stomach, hopelijk doen ze het trucje dan opnieuw over.

Setlist:

It’s Thunder And It’s Lightning
Ships With Holes Will Sink
Roll Up Your Sleeves
Conductor
A Half Built House
This Is My House, This Is My Home
Quiet Little Voices
Moving Clocks Run Slow
Short Bursts
Keeping Warm
An Almighty Thud

Safety In Numbers
Hanging In
Boy In The Backseat
Sore Thumb
Repeating Patterns
Pear Tree

3659 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
LiveRecensies

Summer Gloom: Full of Hell + Spectral Wound + Primitive Man + Candy @ Kavka Oudaan: Snikhete moshpits

Is een quadrupel-affiche een ding? Volgens Kavka in ieder geval wel. Ze nodigden in samenwerking met Samhain vier spannende, zwaardere acts uit,…
LiveRecensies

ERRA @ Kavka Oudaan: Spektakel zonder waardig einde

Kavka is zichzelf de laatste jaren steeds meer op de kaart aan het zetten als het gaat om goedgevulde metalavonden. Waar eind…
LiveRecensies

Polaris @ Kavka Zappa: Masterclass in metalcore

Australische metalcore is hip de laatste tijd. Waar enkele dagen geleden Parkway Drive het dak van het Vorst Nationaal afblies, is het…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.