LiveRecensies

Nils Frahm @ OLT Rivierenhof: Elektronische stuiptrekkingen

© CPU – Kris Kellens

Nils Frahm klinkt op z’n zachtst gezegd intrigerend. Deze Duitser heeft op vlak van kwaliteit en kwantiteit al een discografie om u tegen te zeggen, en momenteel is de componist weer bezig aan iets nieuws. Op 18 oktober zal zijn bundeling van een reeks van drie ep’s uitkomen en daar kregen we al enkele veelbelovende voorproevers van te horen. Kwestie van ons aftellen naar All Encores draaglijk te maken, kwam hij gisterenavond een tomeloze en dynamische set spelen in het wondermooie OLT Rivierenhof in Antwerpen.

Frahm kwam op, glimlachte een beetje, wuifde een keer en zette zich vervolgens met zijn rug naar ons toe neer om voor iets meer dan twee uur aan een stuk te komen demonstreren hoe je de keys moet beheersen. Geen voorprogramma om ons op te warmen, geen introductie met lovende woorden om mogelijks voorbarig enthousiasme te kweken, maar gewoon van meet af aan intense muziek die voor zich spreekt. Frahm was na een seconde al in de zone en trok het publiek mee in zijn instrumentale stroomversnelling.

https://www.instagram.com/p/B1e4tNInEo9/

De Duitser toonde al in zijn eerste nummer/creatie dat hij koning is van het opbouwen en dat de avond een viering van heerlijke loops zou worden. Alsof het allemaal normaal was, gierde de eerste van zijn verschillende memorabele overgangen van ijzingwekkend stille klanken naar diep inhakkende elektronica door de boxen van het Rivierenhof. We waren hierdoor al van onze sokken geblazen nog voor de set goed en wel begonnen was.

Zo’n hoogtepunten maakten het publiek elke keer euforisch. Dan leek het wel alsof er gisterenavond een onderzoek werd gevoerd naar hoe vol een eenmansband kan klinken. Wij keken naar het ultieme antwoord, dat vooral bereikt werd door z’n heftige bassen en het gebruik van reverb die het hele park omsluierde, zoals de groen geurende waas die ettelijke enthousiastelingen vooraan ook verspreidden. Het eerste deel van de set was dan ook ijzersterk en Frahm kreeg er zelf stuiptrekkingen van. Zoals hij daar stond op te gaan in z’n creaties; zijn ongeremd bewegende rug of zijkant was telkens een aanstekelijk zicht.

Pas na een veertigtal minuten kregen we een eerste echte ademhalingspunt en ook dat was op zijn eigen manier opslorpend. Frahm begaf zich naar zijn piano en wiegde ons even tot rust met een jazzsound, maar het zou Nils Frahm niet zijn moest er geen edgy kantje aan zitten. Natuurlijk was die jazz ietwat experimenteel en bleven we op onze hoede. We waren onder de indruk van het muisstille publiek en nog meer van de manier waarop de Duitser stiltes creëerde en bijna inzette als muziek. Soms speelde hij zo zacht of wachtte hij een paar seconden om zijn volgende noten aan te slaan. Zoiets kan enkel werken als je je publiek in de ban hebt, en dat bleek het geval te zijn.

Maar na zo één exemplaar had er weer overgegaan mogen worden van teasen naar exploderen. Aanvankelijk klonk het betoverend, maar daarna sleepte het iets te lang aan. Net wanneer het fataal dreigde te worden, vielen de kiemen van een nieuwe opbouw te bespeuren en was Frahm weer vertrokken om ons uit te putten met zijn vurigheid.

De rode draad van de set was dus duidelijk een afwisseling tussen betovering en knallen, maar ook humor ontbrak niet. Op de zeldzame momenten waarop Nils de microfoon ter hand nam, kwam hij heel sympathiek, bescheiden en best grappig over. Zo vertelde hij dat zijn voorlaatste nummer draait rond één akkoord, dat velen dit niet eens als een muziekstuk zouden bestempelen en hij maar beter een slager zou worden. Het bleek dan ook effectief niet het meest boeiende exemplaar van zijn lange set, ook al bleek het een van de publieksfavorieten. Eveneens het laatste stuk had naar Frahms normen nog veel overweldigender gekund, maar dat nam niet weg dat we meer dan voldaan huiswaarts keerden bij het nazinderen van zijn laatste noten.

De doodgewoon uitziende muzikant met zijn klakske zette het OLT Rivierenhof net niet letterlijk in brand. De verwachtingen waren hoog gespannen, maar Nils Frahm kent de kneepjes van het vak. Hij wist het publiek voor meer dan twee uur bij het nekvel te grijpen en we mogen zijn rustpunten dan wel van enige commentaar voorzien, toch waren die wellicht broodnodig om er zonder kleerscheuren vanaf te komen.

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Nils Frahm - Day (★★★): Intiem huiskamergevoel

Nils Frahms naam raakte zo’n dikke tien jaar geleden bekend dankzij onder meer het album Felt, waarbij hij traditionele pianocomposities op inventieve…
InstagramLiveRecensies

Hellmut Lotti Goes Metal @ OLT Rivierenhof: Afspraak met de geschiedenis

Had je ons een jaar geleden proberen wijs te maken dat we met Dansende Beren uit de bol zouden gaan op een…
InstagramLiveRecensies

Nile Rodgers & CHIC @ OLT Rivierenhof: De fun, de hits

Na Gary Numan verwelkomde het OLT Rivierenhof een andere levende legende, hetzij uit een totaal andere scene. Door ook funkgitarist en sterproducer…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.