‘Ooohhh, bonjour. Radio contre-temps: la radio des morceaux qui n’existent pas encore!’ Flavien Bergers natuurlijk vleiende stem weerklinkt onder begeleiding van een veelbelovende synthlijn, en daarmee worden we binnengeleid in wat nu al het meest boeiende album van het jaar is. radio contre-temps bestaat uit nummers/stukjes die ontsproten tijdens het tot stand brengen van zijn vorige album contre-temps. Dit alles kwam niet op die plaat terecht, maar gelijk had hij om deze soms korte, soms lange, nu eens elektrofeestjes en dan weer ambient droomnummers toch nog te releasen op dit nieuwe conceptalbum. Alors, c’est parti!
Zoals de titel van de plaat al aangeeft, krijgen we niet alleen muziek voorgeschoteld, maar wordt er ook aardig wat gebabbeld. Sommige ‘nummers’ zijn korte conversaties en vele songs worden beschreven voor ze van wal steken. Je zou misschien denken dat dat de flow uit het album haalt, maar we zijn helemaal mee in het concept. De muziek is dan ook experimenteel en conventies zijn sowieso niet besteed aan Berger.
Enerzijds zitten er fragmenten tussen die bijvoorbeeld bestaan uit het maken van grooves met geklap, schijnbaar geplukt uit gsm-opnames en dus met een nog ongedefinieerde achtergrondruis. Anderzijds krijgen we de meest gelaagde dansplaatjes voorgeschoteld en dansen we het dak eraf; Berger laat dat alles in elkaar overvloeien alsof het maar normaal is. Laat één ding duidelijk zijn: is het niet!
Eenmaal bekomen van het originele concept, zijn de eerste hoogtepunten “karaoké (couteau aztèque)” en “bientôt jamais estragon”. Met een sound die alle kanten opgaat en ons teleporteert naar de jungle kunnen we niet anders dan kennismaken met de catchy cultuur in kwestie. Exotische klanken en een overdosis synths krijgen af en toe Bergers stem als een extraatje, en omdat het zo naturel overkomt, bieden zijn beschrijvingen telkens een meerwaarde. In plaats van een afstand te scheppen tussen hemzelf en zijn nummers door er tegelijkertijd over te praten, wordt de kloof net gedicht en reikt Berger ons de hand om zijn wereld tot aan de wortels te begrijpen en nog uitbundiger te kunnen feesten.
Nog op zoek naar feestplaatjes om indruk te maken op je gasten met je gewaagde, maar o-zo aanstekelijke muzieksmaak? Dan hou je “draps” en “l’araucaria” maar best in de aanslag. Wat een tracks. Het is Flavien Berger op z’n scherpst. Op adem komen moet natuurlijk ook gebeuren, en dat kan op het met regendruppels verrijkte “novembrus” of het erg pure “en même temps”. Al mag je nooit echt indommelen, of je schrikt op van het psychedelische vervolg dat Flavien Berger steeds weer heeft klaarliggen.
Et voilà! Dat was het dan. Flavien Berger spoort de luisteraar op het einde nog aan om zeker te laten weten wat allemaal behouden of geschrapt zou mogen worden. Dat zullen we dan ook zeker doen, met de mededeling dat het perfect klinkt zoals het is. Hier verder aan knutselen is totale overbodigheid, want wij zijn helemaal verzadigd na dit interessante en feestelijke album te verorberen. Luister radio contre-temps zeker in zijn volledigheid; het is een heuse trip die je je niet zal beklagen!
Ontdek nog meer muziek op onze Spotify.
