BRDCST Dag 2: The Comet Is Coming, Obongjayar, Alabaster dePlume en meer

Het weekend inzetten met BRDCST, na gisteren kunnen we geen betere manier bedenken. Op de affiche stond een mix van jazz, fusion en elektronische muziek. We dompelden ons dan ook voor een tweede keer onder in de wondere wereld van BRDCST en kwamen terug met verhalen die we nooit meer zullen vergeten. Vooral The Comet is Coming liet een krater na in de AB Box, via MLDVA & Çınar Timur gingen we op reis naar Turkije en met Alabaster dePlume beleefden we een optreden dat met niets te vergelijken viel, maar er was meer.

Zo mocht de Nigeriaan Obongjayar openen. Een genre plakken op zijn performance kunnen we niet, maar dat het een fantastische opener was, bleek ten zeerste. Het begon weliswaar nogal onzeker met enkele duistere tonen en wat gemompel. Even dachten we dat het een heel obscure performance ging worden, maar al snel bracht de band heel wat meer energie en power in de set.

De rest van de show was dan ook een uitstekende mix tussen soul, hip hop en wat jazzy elementen. De liveband met vooral een uitmuntende gitarist bleek een grote meerwaarde te bieden. Maar ook Obongjayar zelf kreeg ons mee dankzij zijn energieke performance, waarmee hij het volledige publiek meekreeg. Zeker op het eind, toen de fascinerende lichtshow de muziek nog meer kracht bijzette. Een uitstekende opener van een leuke avond.

Daarna gingen we op ontdekking doorheen andere zalen in Brussel en trokken we naar Bonnefooi tegenover de Ancienne Belgique. Daar staat iedere dag van BRDCST een Turkse psychedelische band en vandaag was dat MLDVA & Çınar Timur, een Poolse band die Turkse psychedelica brengt. Vreemd zou je denken, maar het klonk heel verfrissend. De groep deed het zonder zanger en met slechts één Turkse native in de rangen. Toch wisten ze de exotische sfeer perfect te scheppen en al snel stond de Bonnefooi vol met nieuwsgierigen.

Muzikaal ging het verschillende richtingen uit, maar vooral met de grote hoeveelheid reverb en de nodige repetitiviteit maakten ze indruk. Er werd een goed evenwicht gevonden tussen de trippy songs en de iets meer dromerige nummers. Dat gaf de set dan ook de perfecte dynamiek om helemaal in mee te gaan. Verrassing kwam er naar het einde van de set toe, toen ze besloten om “Maria También” van Khruangbin te coveren. Het werd een extra exotische cover met nog meer zuiderse invloeden, vooral door de balalaika die de sfeer zette. MLDVA & Çınar Timur bracht een uitstekende en verfrissende instrumentale set, die ons perfect wist op te warmen voor de headliner van de dag.

Ook in La Machine was er veel te beleven. In het café zagen we de excentrieke Brit Alabaster dePlume. De muzikant / poëet / saxofonist was vol van liefde; voor het publiek in de zaal, het feit dat hij dit mag doen en voor de voltallige mensheid. Zijn optreden was doordrongen van slinkse woordspelingen en vernuft. Met zijn indrukwekkende band van twee gitaristen en een drumster die alles gaf, creëerde de band een geluid dat eenmaal verschroeiend hard klonk en andermaal als een mooie hymne.

Alabaster dePlume wist zich ook goed uit de voeten te maken in de manier waarop hij met het publiek omging. Hij spoorde iedereen aan om mee te neuriën, te gaan voor het leven en nieuwe mensen te ontmoeten. Daarbij vertelde hij geweldige anekdotes en levenslessen en bracht hij zelfs een stukje poëzie dat hij van één van zijn T-shirts aflas: ‘I wanted to fight facism, but…’. Een chaotisch maar schitterend optreden als dat van Alabaster dePlume en zijn band was er een die met niets te vergelijken was en je waarschijnlijk geen tweede keer meemaakt.

Dat het nog warmer zou worden, werd al meteen duidelijk toen we de AB Box binnenstapten voor The Comet Is Coming. De cosmic jazzgroep wist de zaal bijna volledig te vullen en iedereen was dan ook in blijde verwachting van het drietal. Via een duister en angstaanjagend begin wist de band al meteen de aandacht van de hele zaal te grijpen, en we voelden een apocalyps komen. Of beter, de komeet was op weg om in te slaan in de AB Box. Eens het tempo er echt in kwam, de synths opvallender en vooral Shabaka Hutchings zich in het geheel mengde, kon er gedanst worden.

Nummers als “Space Carnival” en “Final Eclipse” zijn dan ook songs waarbij niemand kan stilstaan. The Comet Is Coming kwam om de Ancienne Belgique aan het dansen te krijgen, en naarmate de set vorderde slaagden ze daar ook met verve in. Hutchings bracht al bij het begin een fenomenale saxofoonsolo en hierdoor hing het publiek al snel aan zijn lippen. Wat een man toch, hij is ondertussen echt uitgegroeid tot een fenomeen die vol cool op het podium staat en ook een gigantische longinhoud heeft.

Het genre dat de band brengt, valt moeilijk te omschrijven. Toch is het merendeel voornamelijk dansbaar. Er vallen heel duistere en zware synths te bespeuren, die bij momenten neigen naar keiharde techno, maar door de saxofoon en drums in het geheel te mengen, krijgt het geheel een veel meer jazzy sfeer. Geniaal, anders kunnen we het niet noemen. Om anderhalf uur te kunnen boeien, is het voor The Comet Is Coming weliswaar nog een beetje te vroeg. Een overbodige speech over eenheid en een ellenlange dromerige synthintro op het daaropvolgende “Unity” haalden de vaart wat uit de set.

Nu, we begrijpen het wel, want ook de saxofonist verdient rust. Na dit intermezzo was het tijd om de grote kanonskogels boven te halen, en al snel stond de volledige Ancienne Belgique in vuur en vlam. De dansbenen waren opgewarmd, nu kon iedereen een dansvloer van de zaal maken en het duurde niet lang vooraleer ook iedereen effectief meebewoog. Er kruipt veel extra improvisatie bij zo’n liveshow van The Comet Is Coming en dat maakte het geheel boeiend om te volgen. Zo voelde je de harde drops aankomen, maar werden ze altijd wat aangepast, doordat een saxofoon zich mengde in het geheel. Allemaal heel fascinerend om te horen, en zo bleef de band ook verrassen.

Na anderhalf uur verliet de band het podium, maar niet voor ze terugkwamen met een echte ‘banger’. “Neon Baby” kwam snel, furieus en brak de volledige AB af, doordat iedereen zich zo inleefde in het nummer. Het publiek gaf hen een staande ovatie, de lichten gingen aan en de muziek begon te spelen. Toch bleef iedereen klappen en uiteindelijk kwam de band nog eens terug. Muzikanten die houden van hun publiek en echt genieten van op te treden, het is heel mooi om te zien. Zo’n mooie boodschap past dan ook perfect in het concept van BRDCST, en met The Comet Is Coming konden ze geen betere afsluiter vastkrijgen voor de vrijdag. Wat een band!

Er staan nog twee dagen BRDCST op het programma met o.a. Black Midi, Nadah El Shazly, Whispering Sons en nog veel meer. Tickets zijn beschikbaar via brdcst.be. Onze tips lees je via deze link.