InterviewsUitgelicht

Interview Doja Cat: “Sinds ik geen wiet meer rook, voel ik me veel creatiever”

InterviewsUitgelicht

Interview Doja Cat: “Sinds ik geen wiet meer rook, voel ik me veel creatiever”

Met rappers als Tierra Whack, Noname en Rico Nasty is het vrouwelijk geslacht mooi vertegenwoordigd in het vooral door mannen gedomineerde hiphop wereldje. Voeg Doja Cat ook maar aan dat lijstje toe. Ze was pas negentien toen ze haar eerste ep in 2014 dropte. Het is echter pas dit jaar dat ze de aandacht van het grote publiek wist te trekken met de release van haar eerste studio-album Amala. Natuurlijk was er ook dat ene koeiennummer “Mooo!”, dat van Doja een virale sensatie wist te maken. Net voor haar show in de Botanique, haar eerste in België trouwens, hadden we een gesprek met deze dame over haar recente succes.

Je bent nu al een tijdje op tour door Europa, hoe verloopt die momenteel?

Heel goed eigenlijk, dit is mijn tweede keer in Europa, maar we zijn nu wel in enkele landen geweest waar ik vorige keer niet was. We hebben Duitsland, Denemarken, Zweden en nu ook België voor het eerst gedaan. De tour is dus al heel leuk geweest, maar wel niet zo luxueus als je zou denken. We hebben geen bus en moeten al het zwaar materiaal zelf dragen, dus dat suckt wel. Maar het is hoe dan ook een leerrijke ervaring geweest tot nu toe. Ik wist bijvoorbeeld niet dat ik in Amsterdam zo veel fans had.

Hoe zijn de Europese fans dan vergeleken met die bij jou in de Verenigde Staten?

Dat is moeilijk te vergelijken, want in Amerika is er al een groot verschil in de verschillende steden. Ik merk dat ze in steden in Texas wel hard gaan, het publiek in Atlanta is ook altijd heel enthousiast. Je hebt op tour veel verschillende publieken, sommige bouwen echt heel de tijd een feest, andere kijken soms raar op bij mijn muziek en denken: “Hmm, what is this?”. Maar ik vind het wel leuk dat je je altijd aan een verschillend publiek kan verwachten.

Je hebt dit jaar je eerste studioalbum uitgebracht, Amala. Hoe is je muziek veranderd sinds je laatste ep uit 2014?

Mijn muziek is vooral veel veranderd doordat ik nuchter ben geworden. Toen ik mijn ep Purrr! uitbracht, was ik nog maar 19 en toen rookte ik veel wiet. Sinds ik met wiet gestopt ben, voel ik me veel creatiever en ben ik nu consequenter met mijn materiaal. Met mijn ep was ik me niet echt bewust van het creatieve proces, ik was vooral aan het ontdekken hoe het was om een ep te maken en in een studio te werken.

Je hebt zonet de nieuwe single “Tia Tamera” met Rico Nasty gereleaset. Hoe is die samenwerking tot stand gekomen?

Wij stonden al een tijdje online met elkaar in contact. Ik had haar vroeger op Twitter nog een bericht gestuurd om te vragen of ze op een nummer van mij wou komen, maar dat is uiteindelijk niet gebeurd. Nu met “Tia Tamera” is dat dus wel gelukt, en daar ben ik echt blij mee. Ik ben groot fan van haar en telkens als ze me iets stuurt, word ik nog steeds gek.

Het nummer kwam ook uit met een heel kleurrijke en creatieve videoclip. Heb je daar zelf creatieve invloed in gehad of heb je daarvoor met iemand samengewerkt?

Voor die clip hadden we een regisseuse aangenomen, Roxana Baldovin. We kregen vijf verschillende concepten voorgeschoteld en die van haar viel het hardst op. Het bleek een goede keuze te zijn. Ik ben echt enorm blij met het resultaat. Er waren helaas veel coole scènes die we moesten verwijderen, maar desondanks is de clip na heel hard werken iets heel moois geworden.

Je virale hit “Mooo!” kwam ook uit met een clip, maar die was heel anders. Je bent daar niet langer dan een dag aan bezig geweest, maar net met die clip ben je viraal gegaan. Hoe voelt dat?

De clip voor “Mooo!” had overduidelijk een lager budget dan mijn andere clips. Er was praktisch geen budget, misschien 6 dollar door de cheeseburger die in de clip komt (lacht). Ik was helemaal alleen toen ik die clip maakte, maar het was wel echt superleuk om te doen. Ik merk dat ik dat wel graag combineer, nummers schrijven en mijn eigen video’s erbij regisseren. Ik maak niet altijd mijn eigen muziekvideo’s, maar als ik het doe, geniet ik er wel erg van. Ik heb ook de clip voor mijn nummer “Go To Town” mee geregisseerd en daar ben ik ook heel trots op.

Ben je eigenlijk nog verrast door het plotse succes van “Mooo!”?

Door het succes heb ik vooral terug geloof in de mensheid. Dat mensen kunnen lachen met zo’n nummer, is heel belangrijk. Het hoeft niet altijd serieus te zijn. We worden alles snel beu en hebben korte aandachtsspanne. Het grote publiek wil niet altijd hetzelfde zien, dus probeer ik zo veelzijdig mogelijk te zijn. Veelzijdigheid is heel belangrijk vind ik.

Sommige mensen zien je als een ‘meme-artiest’, omdat ze jou met dat nummer associëren. Is dat iets dat je stoort?

Ik kan zeker snappen waarom sommigen aanstoot nemen aan die term. Maar wanneer iets zo succesvol wordt, moet je dat succes omarmen. Ik heb er alvast geen probleem mee dat ik als een ‘meme-artiest’ beschouwd wordt. Memes zijn nu eenmaal populair vandaag de dag, en ik wil er heel graag deel van uitmaken, ik wil deel zijn van de culture. Ik vind mezelf ook echt een comédienne, dus ik kan er om lachen hoor.

Je hebt dit jaar niet alleen met Rico Nasty, maar ook met Anderson .Paak gewerkt. Zijn er nog artiesten waar je van droomt om mee samen te werken?

Ski Mask The Slump God is mijn favoriete rapper aller tijden, dus daar zou ik heel graag mee samenwerken. J.I.D is ook een van mijn favoriete rappers. Ik hou ook van Billie Eilish en Lizzo. Ik kijk erg op naar Pharrell. En ten slotte ook Aminé.

Eigenlijk zijn jij en Aminé best gelijkaardig, aangezien jullie allebei kleurrijke videoclips maken.

Ja eigenlijk wel. Muzikaal zijn we anders, maar het visuele aspect hebben we dus wel gemeenschappelijk.

2018 is ongetwijfeld je meest succesvolle jaar geweest. Wat hoop je nog in 2019 te bereiken?

Ik wil gewoon bezig blijven. Ik wil zeker aan mijn videoclips blijven werken en ik wil werken aan de productie van mijn liveshows om ze zo interessant mogelijk te maken.

Related posts
LiveRecensies

Joy Anonymous @ Botanique (Rotonde): Boiler Room BXL

Twee keer zette Joy Anonymous al voet op Belgische bodem, twee keer was dat in het voorprogramma van Fred again..; een bromance…
LiveRecensies

Glass Beams @ Botanique (Rotonde): The (not so) Masked Singer

Er hangt een zekere mystiek rond Glass Beams. Dit drietal uit Melbourne brengt psychedelische muziek met Indiase invloeden en weet sinds 2021…
LiveRecensies

Jersey @ Botanique (Le Musée): Dansende lampen

Rap, rapper, rapst! Wie een kaartje voor het concert van Jersey in de Botanique wilde bemachtigen moest er heel snel bij zijn….

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.