Indie prins anno 2019, Gus Dapperton, daalde afgelopen dinsdag af naar de nederige AB Club om daar het vuur der diepzinnige gitaarpop aan te stoken. Door zijn onnavolgbare mix van nagellak, haarspelden en roze glittersalopetten klonk er alsnog gebalde, doelbewuste, maar vooral leuke muziek.
Opening act, The Pink Lemons brengen met onder andere “Lonely” en “Everything But You” zowel jeugdige naïeve als uiterst volwassen indiefunk. De band ontwapent, maar doet vooral goed wat ze moet doen: opwarmen. Door hun mix van naar 2019 vertaalde Smiths-lyrics (‘I’m so alone / in the dark / with my smartphone’), een krachtige frontvrouw die tegelijk je beste vriendin zou kunnen zijn en drie muzikanten die het beste van zichzelf geven – zelfs met een rammelende gitaar – kan je er maar best als de kippen bijzijn. En dat allemaal met een gemiddelde leeftijd die lager ligt dan 20! Getekend door nieuw Brussels indielabel ET!KET, belooft hun toekomst er even roos uit te zien als hun naam. Catch them while they’re hot!
Laten we meteen met de deur in huis vallen: technisch zijn er immens veel bands beter dan die van Gus Dapperton. Ook het geluid was bij momenten niet optimaal. Dat weerhield echter niemand in de zaal – inclusief ondergetekende – de heupen los te gooien ‘alsof het je laatste dag is’ tijdens refreinen die amper meer waren dan wat klinkers aan elkaar. Een duidelijk enthousiast publiek wist waarvoor het kwam. Franjes, toeters en bellen in de outfits, maar voor het overige een show die recht door zee gaat. Vier muzikanten die een uur vollen bak geven.
Gus is een man van de wereld: zowel als frontman, als gitarist maar zelfs als achtergronddanser op zijn eigen show weet hij zich prima en ongegeneerd uit de slag te trekken. Ook al viel de show bij momenten even stil (nee, de guest appearance van de pianiste die heel even Rihanna werd, had niet gehoeven) als totaalplaat klopte de excentrieke show wel. Gus is niet zoals iedereen en zal hoogstwaarschijnlijk steeds zijn eigen ding doen, ook al horen daar vreemde pasjes, nog vreemdere outfits en nonchalante technische omkadering bij.
https://www.instagram.com/p/Bu8ey5oAZhZ/
Het publiek genoot zichtbaar, zeker naarmate de show vorderde. Tot regelrechte crowdsurfing en massahysterie kwam het helaas niet, en ook de overdreven intense fans waren niet in al te groten getale afgezakt. Wel aanwezig: een aandachtig en geïnformeerd publiek dat verse vis wel kan smaken. De reeds bekendere singles “Prune, You Talk Funny” en “I’m Just Snacking” werden vrolijk meegebruld door een bij momenten heupwiegend en bij momenten uitzinnig dansend publiek. Iedereen kreeg waarvoor hij of zij gekomen was: een leuke, intense show van een uur, niks meer, maar allesbehalve iets minder!
Setlist:
I Have Lost My Pearls
Gum, Toe and Sole
Of Lacking Spectacle
Moodna, Once with Grace
In Florescence
Onbekende en onbeminde track van de pianiste
I’m Just Snacking
Amadelle With Love
My Favoutite Fish
Ditch
Prune, You Talk Funny
Beyond Amends
