LiveRecensies

Matt Corby @ Botanique (Orangerie): Ongerepte vrijheid

Een wedstrijd winnen als idool, het helpt niemands carrière vooruit. In 2007 eindigde Matt Corby tweede in de Australisch variant. Gelukkig, want nu kunnen we nog steeds genieten van de ongereptheid van zijn muziek zonder dat er een commerciële machine aan vasthangt. Vorig jaar verscheen zijn tweede full album Rainbow Valley, reden genoeg dus om eens een tour rond Europa te doen. De Botanique in Brussel was zijn voorlaatste stop vooraleer hij terug naar Australië gaat, en hij toonde dat zijn muziek heel dynamisch en rijk is.

Openen mocht Jarryd James doen, die overigens de beste vriend van Matt Corby is. Een verrassende verschijning was hij zeker. Met zijn imposant voorkomen en slordige kledingstijl, zou je hem zo als landloper kunnen aanzien. Maar wanneer hij zijn stem bovenhaalt, dan veegt hij alle twijfels van tafel. Een hoge stem die breekbaar en gevoelig klinkt waardoor hij dan ook heel toegankelijke en emotionele nummers voorschrijft. De ene keer was het al wat grootser dan de andere keer, maar hij maakte wel een veelbelovende indruk.

Rainbow Valley geeft Matt Corby in zijn natuurlijke habitat weer, en die habitat nam hij ook mee op het podium van de Orangerie. Met vogelgeluiden startte dan ook opener “No Ordinary Life” en meteen voelden we al aan dat het deze avond een speciale avond zou worden. Het nummer begon heel zacht en ontbolsterde zich langzaam maar zeker tot een dynamisch geheel. De band rond Corby bestond dan ook uit vijf extra muzikanten, waardoor er aan muzikaliteit geen gebrek was.

Traag ging de set weliswaar niet verder, nee Matt Corby kwam om funk en grooves te verspreiden bij het publiek. Dat gebeurde vooral door een opvallende bass-sound die bij ieder nummer naar voor kwam, maar ook de bongo’s droegen hiertoe bij. Corby zelf bevond zich in het midden van het podium met allerlei instrumenten rond zich. Zo speelde hij nu eens synths, dan eens drum en uiteindelijk verliet hij ook zijn verhoog om gitaar te spelen, zelfs een dwarsfluit passeerde de revue.

Bij iedere song viel er dus wel iets nieuws te beleven, en dan moest Corby’s fenomenale stem er ook nog bij komen. Die stem ging van zeer zwoel naar zeer hoog en dat allemaal zonder maar één keer zijn toon te verliezen. Perfect bij stem was hij dus en die ruwe sound die hij zo uit zijn keelgat laat komen, maakte alles perfect verteerbaar. Hij nam ons hierdoor ook echt mee naar de pure natuur. De ongereptheid in zijn stem en de sfeer in de muziek droegen hier alleen maar aan bij.

Matt Corby heeft natuurlijk ook hits, maar het viel ons op dat nummers als “Brother” en “Resolution” een beetje uit de boot vielen tussen alle andere nummers die veel rijkere arrangementen hebben. Toch was dit ook nodig om het publiek uit zijn hand te laten eten, want zo konden ook zij de stembanden smeren. Nummers als “New Day Coming” en “All That I See” waren dan weer heel funky. Zo funky dat zelfs Corby niet kon blijven stilstaan. Songs zoals “Sooth Lady Wine” gaven dan weer meer het psychedelische aspect van de artiest weer en afsluiter “Souls a’Fire” was dan weer een pure rocker.

Zo was er voor iedereen wat wils, maar ook de liefhebbers van fijne sfeer scheppende muziek waren op hun plaats. Zo liet Corby tot twee keer toe nummers in elkaar overgaan, beste voorbeeld was “Elements” in “Old Man” waarbij hij gewoon een zachte synthlijn en de achtergrondzangeres een bepaalde betoverende sfeer liet creëren en hij daarbij dan zijn soulvolle stem bovenhaalde om het geheel aan elkaar te schreeuwen. Dat je begon weg te dromen bij zo’n nummer, was niet erg, want je droomde enkel maar van de puurheid van de natuur.

https://www.instagram.com/p/Bt4KA1xhD8U/

Corby kon dus perfect zijn voeling met de natuur meenemen op het podium. Maar zelf was hij ook heel sympathiek en vertelde hij nu en dan mopjes. Bij afsluiter “Miracle Love” liet hij het publiek zelfs nog meezingen, en we voelden evenveel liefde van hem als hij er kreeg van ons. Dat op een dag als 14 februari, je zou voor minder melancholisch worden. Matt Corby bewees dat singer-songwriters meer kunnen zijn dan een man met gitaar. Zet er een volledige band achter en je krijgt een gigantisch dynamisch geheel dat zowel dansbaar als gevoelig kan klinken. Fantastisch optreden met geweldige muzikanten, meer van dat.

Setlist:

Light My Dart Up
No Ordinary Life
All That I See
New Day Coming
Get with the Times
All Fired Up
Sooth Lady Wine
Brother
Better
Elements
Old Man
Empires Attraction
Resolution
Souls a’Fire

Miracle Love

3662 posts

About author
Ook bekend als "Den Beir", oprichter van de site, leidt alles in goeie banen en schrijft ook wel eens iets.
Articles
Related posts
LiveRecensies

Ways Around Festival 2024 (dag 3): Noise voor iedereen

De derde en laatste dag van het Ways Around Festival was opnieuw een groot succes. Ditmaal diende de museumzaal van de Botanique…
LiveRecensies

Griff @ Botanique (Orangerie): Voorzichtige popshow

Griff mag dan wel net naast de titel BBC Sound of 2021 gegrepen hebben, toch lijkt het al een tijdje de goede…
LiveRecensies

S. Carey @ Botanique (Grand Salon): Allesbehalve beangstigend

De naam S. Carey zegt misschien niet iedereen veel, maar als we er de naam Justin Vernon of Bon Iver bijhalen, dan…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.