LiveRecensies

Rodrigo Amarante @ Minard: een huiskamerconcert in een schouwburg

Wereldberoemd zonder dat mensen hem kennen. Zo kan je Rodrigo Amarante, de Braziliaan die gisteren het beste van zichzelf gaf in de Gentse Minardschouwburg, misschien nog het best beschrijven. De schrijver en uitvoerder van de titelsong van de befaamde Netflix-serie Narcos bewees dat hij veel meer kan dan de bekende intro te berde brengen. Amarante gaf een geweldig concert dat op heel wat vlakken verraste.

De Braziliaan mag in België dan wel niet meteen een ronkende naam zijn, in thuisland Brazilië maakte hij al heel wat furore doorheen zijn carrière. Als student raakte hij gebeten door muziek en sloot hij zich aan bij Los Hermanos, waarmee hij vier albums opnam en de wereld rondtourde. Na de split van de band vormde hij samen met onder andere de drummer van The Strokes eventjes de supergroep Little Joy, maar uiteindelijk ging Amarante volledig voor een solocarrière. Op een eerste album was het wachten tot 2014, maar met Cavalo maakte hij wel meteen een steengoed debuut. Op dat album wist de Braziliaan Frans, Engels en Braziliaans gezongen nummers met elkaar te combineren tot een sterk album met een geheel eigen stijl. Dat Rodrigo Amarante pas lastminute de Minardschouwburg wist uit te verkopen, is dan ook enorm verbazingwekkend.

https://www.instagram.com/p/Bp8BNlxnF2X/

De innemende singer-songwriter wist de mooie Gentse schouwburg nog voor zijn eerste nummer volledig in te pakken. Heel bedeesd kwam hij samen met zijn band op, terwijl hij heel het publiek al zwaaiend begroette. Daar nam hij zijn tijd voor, waardoor het leek alsof hij iedereen persoonlijk wou verwelkomen. Met het mooie “Mon Nom” begon hij het concert rustig, maar sfeervol. Amarante deed alle woorden zacht, bijna als gefluister klinken. De jonge band achter de veertiger deden het nummer iets voller klinken dan op plaat, wat dan weer de nieuwsgierigheid van het publiek wekte.

Na enkele nummers met band, lieten de drie jonge muzikanten Amarante alleen achter op het kleine Minard-podium. Helemaal alleen op zijn gitaartje bracht hij een paar rustigere nummers in het Portugees, waaronder “Tardei”. Het gros van het publiek verstond er geen woord van, maar toch hing iedereen aan zijn lippen. Ook solo weet Amarante het publiek rond zijn vinger te winden. Bijna voelt het aan als een huiskamerconcert in intieme kring. De onbeholpen bindteksten en technische prutserijen tussen de nummers door maken de afstand tussen publiek en artiest nog kleiner.

Midden in de set speelde Amarante een boeiende, frisse versie van “Tuyo”, de themesong van Narcos. Waarschijnlijk helemaal moegespeeld maakte hij er een leuke, nieuwe versie van waarin hij zichzelf opnieuw kon verliezen. En die versie was dik oké! De grain in de stem van de Braziliaan past geweldig bij een serie over een dubieuze maffioso, maar blijkt het ook geweldig te doen in een oude schouwburg.

Na een nummer of acht solo gespeeld te hebben, werd de band terug op het podium geroepen. Na de aankondiging van enkele nieuwe nummers in de set begon het viertal onwennig aan het eerste nieuwe nummer in de reeks. Na nog geen halve minuut viel die schroom helemaal weg en werd Gent even ondergedompeld in een warme, Braziliaanse sfeer. Een duidelijk contrast met de kleine solonummers van eerder die avond, maar een omschakeling die werkte. De nieuwe plaat belooft anders te worden, met iets meer body dan de vorige. Het publiek reageerde positief op al het nieuws en tussen de nummers door liet Amarante op vraag van een toeschouwer weten dat we de plaat deze zomer mogen verwachte.

Als afsluiter van het concert koos Amarante voor het aanstekelijke “Mana” dat een uitgebreide band-versie kreeg. Bijna werden de stoelen in de zaal gelaten voor wat ze waren. Rodrigo Amarante zelf voelde de vrolijkheid van het nummer tot in zijn heupen en besloot zich al zingend aan een dansje te wagen.

Na dit meer dan geslaagde concert in Gent is het aftellen geblazen tot de release van de nieuwe plaat. Die belooft zomers, energiek en vol te worden. Een stukje Brazilië op plaat!

Facebook

Related posts
LiveRecensies

Dave Hause @ Minard: Van punkrock naar americana in zes lessen

Ooit was Dave Hause de furieze frontman van The Loved Ones, een punkband uit Philadelphia. Met zijn kleine pretoogjes draaide hij zijn…
LiveRecensies

Silverbacks, Rodrigo Amarante, Unik Ubik & O. @ Les Nuits Botanique: Eclectisch en dynamisch

Les Nuits zet dit jaar in op heel wat te ontdekken namen. Nog meer dan anders komen er bands af die voor…
LiveRecensies

Roland Van Campenhout @ Minardschouwburg: Hart boven hard

‘Elke sigaret die je rookt, zorgt ervoor dat Keith Richards een uur extra krijgt van God’. Deze memetekst lijkt inmiddels ook van…

1 Comment

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.