Trivia over Movements kunnen we jou wellicht besparen. Een band die tweemaal op een jaar uitgenodigd wordt in Antwerpen, en dat met een laatste album dat al een jaar oud is, wekt sowieso de interesse van al wie van hardcore, punk, en alle afgeleiden daarvan, houdt. De Californiërs hebben daarnaast ook een straffe livereputatie. Na de puike set in JC Bouckenborgh in mei, is Kavka in oktober aan de beurt. De bloedhete zaal was niet uitverkocht, maar het zal toch niet veel gescheeld hebben. Het voorprogramma werd deze keer verzorgd door I The Mighty en Modern Error, waarvan die laatste last minute nog moest invallen.

Invallers hebben in het voetbal de kwalijke reputatie om vaak een belabberde prestatie neer te zetten, omdat ze halsoverkop en zonder opwarming aan een match moeten beginnen. Vandaar dat we Modern Error hun platte set vergeven. Daarnaast telt het oeuvre van de band nog maar vier nummers, dus heeft de band nog tijd om hieraan te sleutelen voor een eventueel debuutalbum. Voorlopig kregen we dus platte metalcore te horen, waarbij het de heren vooral aan verfijning ontbrak. Ook de kunstmatige tweede stem die uit niemands keelgat bleek te komen, is iets waarmee je weinig zieltjes wint.

Een goeie kans voor I The Mighty dus om beter te doen, en met succes! Beperkt succes, weliswaar… ‘Beter’ is een relatief begrip, maar het moet gezegd dat het de heren uit San Fransisco duidelijk niet aan podiumpresence ontbrak. Veel meer positiefs hebben we daar jammer genoeg niet aan toe te voegen. Eerst en vooral waren de schreeuwerige outfits van de bandleden even opvallend als hun muziek, en ‘opvallend’ betekent hier weinig goeds. I The Mighty brengt daarnaast ook muziek die eerder in een voorprogramma van Fall Out Boy zou passen, en we hopen voor de heren dat die dag zal komen. Bombastische rock en geënsceneerd enthousiasme zijn echter geen ideale cocktail om te openen voor een band als Movements.

Ingetogen nummers over zware onderwerpen, en her en der een uithaal waar deze nummers dat behoeven: het contrast met I The Mighty kon haast niet groter zijn. Maar Movements deed gelukkig waar het goed in is. Met “Third Degree” werd de set meteen op gang geschoten, en de toon tegelijk gezet: het zou een avond worden die bol stond van de singalongs, bescheiden moshpits en kroppen in de keel. Die set werd een roadtrip langs oud en nieuw werk, met veel pieken en een frappant gebrek aan dalen. Neem nu “Worst Wishes”: badend in het zelfmedelijden brullen over hoe moeilijk het is om over je ex te geraken. Velen deden het Movements voor, weinigen konden het met zoveel finesse.

https://www.instagram.com/p/BpBjyFrAN-J/?utm_source=ig_web_copy_link

Toen de band tijdens “Colorblind” met technische problemen te kampen kreeg, stokte de collectieve adem van het publiek even. Gelukkig bleken deze van beperkte omvang, en kon de band gewoon doorgaan met de afbraakwerken van het knusse zaaltje dat Kavka gedoopt werd. “Deep Red” is een nummer dat Movements wat kan samenvatten, maar bleek die dinsdag niet meer dan een aanloop naar de hoogste top van de avond. “Deadly Dull” is een song waarin Patrick Miranda het heeft over Alzheimer, en hoe zijn grootouders er langzaamaan aan ten onder gaan. De lyrics, gitaar, drums en bas vertellen hetzelfde verhaal; voor de gelegenheid begeleid door een enthousiast Kavkakoor: het summum van de avond. Alles klopt gewoon aan het nummer, en daar kan een beer tijdens een optreden al eens kippenvel van krijgen…

Via “Full Circle” en “Suffer Through” was de band al toe aan het slotnummer, dat weinig verrassend “Daylily” bleek te zijn. Miranda wees het publiek erop dat dit ook effectief het laatste nummer zou worden, en dat ze liever even nakaartten met het publiek dan een bisnummer te spelen. Ergens jammer, maar vooral ook waar de band voor staat: recht voor de raap met een heerlijk gering showgehalte. “Daylily” is natuurlijk een klassieker, en een gekend gezegde raadt de mensheid aan op een hoogtepunt er de brui aan te geven. Het hoeveelste hoogtepunt wordt daarbij niet gespecificeerd. Al een geluk, want ook wij waren de tel kwijtgeraakt.

Kavka ging plat voor Movements, en het omgekeerde leek ook te zijn gebeurd. De klassieker ‘This is truely the best show of the tour so far’ leek nummer na nummer een beetje meer een bindtekst uit het hart te zijn. Ach wat, een strakke set spelen met drie instrumenten en een zeer straffe stem zijn uiteindelijk de ingrediënten waar wij het als recensent mee moeten doen. Moet het nog gezegd dat er volgens ons een hele straffe chef mee aan de slag is gegaan? De sound die Movements nu brengt, sluit waarschijnlijk nog wat te veel aan bij de niche die post-hardcore is, om een groter publiek aan te trekken. Fans van emo, post-hardcore en pop-punk mogen daarentegen flink balen als ze er bij de volgende passage niet bij zijn…

Setlist:

Third Degree
Under The Gun
Worst Wishes
Hatchet
Colorblind
Deep Red
Deadly Dull
Kept
Full Circle
Suffer Through
Daylily