Een avondje Parquet Courts in Kortrijk, dat betekende zoveel als gewoon rechttoe rechtaan indiepunk zonder voorprogramma en tierlantijntjes. De New Yorkers hebben ondertussen een patent op hun eigenzinnige mengeling van springerige punk en laidback slacker rock. Met hun nieuwste plaat Wide Awake kwamen ook funk en zelfs wat jazzy zich in de mix mengen. Leadsingle “Wide Awake” schopte het zelfs tot een live performance bij Ellen en opende nieuwe deuren naar mainstream succes. Maar Parquet Courts zou Parquet Courts niet zijn als ze weigerachtig en aarzelend die deur toch maar terug dicht zouden doen. Want wie dacht dat ze zich zouden onderdompelen in exotische ritmes en de temperatuur de hoogte zou in stuwen, ging waarschijnlijk half tevreden naar huis. Wie zich echter overgaf aan Parquet Courts’ eigenwijze blend, kreeg anderhalf uur lang een perfecte doorsnede van hun muziek.

Sinds 2010 bouwen de New Yorkse altpunkers van Parquet Courts gestaag aan een interessante discografie. Waar het nog allemaal rammelde in hun doorbraakplaat Light Up Gold, tonen ze in 2018 een gelikter gelaat. Daar zit niet alleen de productie van Dangermouse voor iets tussen, ook het songmateriaal is verrassend dansbaar op Wide Awake. Dat ze hun nieuwste plaat ruimschoots zouden voorstellen in De Kreun, was niet alleen te verwachten, het zorgde ook voor een verrassend gevarieerde set die nooit verveelde. We hoorden zowat elke vorm van rock, punk en funk passeren en daarmee bewezen Parquet Courts dat ze zich niet zo makkelijk in een hokje of genre laten steken.

https://www.instagram.com/p/BlROkxpH_Jm/?taken-by=sarahgniagnia

Een jazzy intromuziekje zette al meteen de toon van een groezelig café na middernacht, maar de Amerikanen gooiden al meteen de verwachtingen aan diggelen met het snedig “Total Football”. Met de finale van het WK vers in het geheugen had ‘football’ wel een wat andere betekenis. Zo gaf de band ook aan “Dust” een andere draai en klonk het alles behalve stoffig. “Almost Had To Start A Fight” deed dan weer exact wat het beloofde en kregen we bij “Before The Water Gets Too High” een momentje om na te denken. Een cover van “Today Your Love, Tomorrow The World” van The Ramones verraadde dan weer hun invloeden en deed de legendarische punkers alle eer aan.

Toch overtuigde Parquet Courts niet helemaal. Hun punk had net te weinig weerhaakjes om te blijven plakken en hun dansbare indierock kreeg het publiek maar half aan het bewegen. Het constante heen en weer geschakel tussen de twee versnellingen zorgde voor een wat wisselvallige set die niet kon beslissen welke richting het nu wou uitgaan. Beter dan hinkelen tussen twee gedachten, had Parquets Courts misschien beter zijn voeten ferm in één van de twee geplant. Alsof punk een hawaiihemdje aangetrokken had, zo wist ook de band niet echt welke outfit of genre hen nu het beste past.

De stevige one-two punch uit het debuut trok de set weer op gang met “Master of My Craft” en “Borrowed Time”, waarna het geweldige “Wide Awake” de show mocht stelen. Met het even geniale als stevige “Normalisation”, “Outside” en “NYC Observation” scoorden ze zowaar een hattrick waar Harry Kane jaloers op zou zijn. Ook over het WK was het laatste woord nog niet gezegd, want co-frontman Austin Brown noemde België ’the best team’ en leidde de gezangen in een ode aan Marrouane Fellaini (op de tonen van “I Love You Baby”) waarop gitarist Adam Savage een grote handschoen in de Belgische driekleur op zijn gitaar zette. Die gedwongen leutige sfeer deed hen goed, want toen Brown eventjes de coulissen op zocht, begonnen zijn bandleden gewoon een impromptu jamsessie en verzonnen ze ter plekke een nieuw nummer.

“One Man No City” begon als heerlijk meeslepende slackerrock, maar mondde uit in een langgerekte outro die meer weg had van de tijdrekkende Fransen, dan van het frivole spel van België. Anderhalf uur leek misschien wat te lang om de aandachtspanne van het publiek vast te houden, maar deze band heeft zeker nog enorm veel potentieel in zich. Het is ook vreemd dat de New Yorkers nergens op een Belgisch festival te vinden zijn. Want uit de set die ze speelden in Kortrijk viel zeker een stevige festivalset te puren die niet zou misstaan op Dour, Cactus of Pukkelpop. Misschien een bewuste keuze om dat nieuwe album nog eerst wat te laten rijpen in kleinere zalen om er dan later dubbel en dik mee terug te komen. Wij kijken er alvast naar uit.

Op 15 november speelt Parquet Courts in de Botanique.