Mudhoney maakt al 30 jaar van tijd en stond degelijke, consistente nummers. In 1988 zorgde de band met Superfuzz Bigmuff voor het eerste succes van Sub Pop Records, het legendarische label dat met de Seattle sound de nineties zou gaan lanceren. Mudhoney heeft echter nooit topnummers gemaakt en bleef dus in de schaduw van klassiekers als Pearl jam, Soundgarden en Nirvana. Toch bleven ze gespaard van verslavingen en brachten ze ondertussen 9 albums uit. Kenmerkend is het schurende gitaarwerk en de ruwe stem van Mark Arm. Verder switcht Mudhoney al eens van genre.
De eerste single van hun nieuwe plaat is een energiek rock & roll nummertje met een chaotische solo. De riff doet ons denken aan die uit “Hocus Pocus” van Focus, hoewel Mudhoney eerder het antoniem is van een prog rock band dan een imitatie. De politiek cynische tekst leidt soms wat af van wat verder een geestig nummertje is. Van Mudhoney verwachten we niet meer dan simpele punkblues. De sfeer zit erin dat dit een stoner rock album zal zijn om in weg te zakken. Om dus echt te kunnen oordelen over dit nieuwe werk is het wachten op de plaat die uitkomt op 28 september.
In november toert Mudhoney door Europa, ze stoppen onder andere enkele keren in Nederland en Duitsland.