Albums

Tin Fingers – “No Hero EP” (★★★½): Dansbare melancholie

Albums

Tin Fingers – “No Hero EP” (★★★½): Dansbare melancholie

Kort maar krachtig. In amper 25 minuten sleurt Tin Fingers je op “No Hero EP” mee in een wereld waarin het aangenaam vertoeven is. Een van melancholie doordrenkte wereld waarin synthesizers en falsetstemmen het keizerschap opeisen.

Jong, Antwerps, veelbelovend. Tin Fingers won vorig jaar De Zes, het provinciale popconcours van Antwerpen, werd artist in residence in muziekcentrum Trix, en liet enkele jaren terug met de cassette ‘Rooms On Rooms’ een geslaagde eerste indruk na. Sindsdien werkte het vijftal achter de schermen aan deze EP, en eerlijk gezegd: het was het wachten waard.

Vanaf de eerste in delay gedrenkte gitaaraanslagen van “Finally Feeling Alone” raakt de band recht waar het moet. De langzame intro en ijle Villagersachtige stem van frontman en songschrijver Felix Machtelinckx zit onmiddellijk op je huid. Net op dat moment wordt een versnelling hoger geschakeld. Een poppy refrein verstoort de serene rust. Spaarzaam verschijnt een batterij aan eightiesklanken, dat de toon zet voor de rest van de EP en waarin dansbaarheid het sleutelwoord wordt.

Diezelfde trend wordt verdergezet in “Young Mother”, dat als eerste single werd vooruitgeschoven. Een schitterend nummer, dat vanaf de eerste seconden op je onderste ledematen werkt. Denk aan Vampire Weekend in een paringsdans met Mac DeMarco, Wild Nothing en Depeche Mode. De bijbehorende stijlvolle videoclip toont dat Tin Fingers wéét waar het mee bezig is. Als dit geen radiohit wordt, dan eet deze Beer zijn schoen op.

Het tempo gaat naar beneden op nummers als “Boy Boy” en afsluiter “€€”, waardoor de teksten van Machtelinckx de bovenhand krijgen. Het is een eigenzinnige blik van een twintigjarige die tegelijkertijd wel en niet weet wat hij naartoe wil. Where you wanna go tonight? / I wanna go where the owls go / I wanna fall / Boys fall too / boys fall just like girls do. Geen idee wat hij daarmee bedoelt, maar het is zo heerlijk meezingbaar.

De speelse synthesizers krijgen meer vrijheid in “Swim” en “Tropical”. Onder het waakzame oog van producer Jasper ‘Faces On TV’ Maekelberg zocht Tin Fingers naar die dunne grens tussen dansbaarheid en melancholie. Het geheel is een visitekaartje om U tegen te zeggen, en de perfecte manier om het zomergevoel nog enkele maanden vast te houden.

‘No Hero EP’ is uitgebracht door Waste My Records en is vanaf nu verkrijgbaar

De band stelt op 6 oktober z’n debuut voor in Trix.

Facebook / Twitter / Instagram

Related posts
LiveRecensies

Festival Dranouter 2024 (Festivaldag 1): Meezingen voor gevorderden

2024 lijkt een serieus jubileumjaar te worden voor meerdere Belgische festivals. Rock Herk vierde enkele weken geleden nog haar veertigste verjaardag. Festival…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single Mac Demarco & Ryan Paris - "Still What I'm Looking For"

In een verrassende samenwerking brengen Mac DeMarco en Italiaans discofenomeen Ryan Paris (bekend van de monsterhit “Dolce Vita” uit 1983) ons “Still…
InstagramLiveRecensies

Down The Rabbit Hole 2024 (Festivaldag 3): Muzikale en meteorologische verrassingen

Koud, nat, warm, droog, motregen, gewone regen, brandende zon, alles passeerde de revue. Behalve een regenboog natuurlijk. Godverdomme. Gelukkig waren de meeste…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.