AlbumsRecensies

Shabazz Palaces – Quazarz: Born on a Gangster Star (★★★)/Quazarz vs. The Jealous Machines(★★★½): Conceptuele flop, goede albums

AlbumsRecensies

Shabazz Palaces – Quazarz: Born on a Gangster Star (★★★)/Quazarz vs. The Jealous Machines(★★★½): Conceptuele flop, goede albums

Hiphop heeft decennia lang de tijd gehad om zich te evolueren vanuit zijn oorspronkelijke vluchtigheid en improvisatie. De muzikale vormen die hiphop tot nu toe aannam, zijn soms vernieuwend en soms zorgwekkend, maar het genre blijft zich ontwikkelen. Zo ook bij Shabazz Palaces die op dezelfde datum niet één, maar twee albums de wereld insturen. De conceptuele albums Quazarz: Born On A Gangster Star/Quazarz vs. The Jealous Machines komen op 14 juli uit en bevatten beiden het verhaal van Quazarz (niet toevallig de naam voor ‘black holes’). Quazarz is een gangster-alien die zich op de aarde laat landen en kritisch toeziet hoe het er hier aan toe gaat. Kort door de bocht; we zijn fucked.

Voormalig Digable Planets rapper Ishmael Butler en de Zimbabwaans-Amerikaanse multi instrumentalist Tendai Maraire zoeken het buitenaardse op in plaats van hun zo gewezen onderaardse sound. De eerste van de twee albums, Quazarz: Born On A Gangster Star, is heel divers en wat verstorend. Er wordt vooral aandacht besteed aan het klankenbord van het album, eerder dan aan rap. Meermaals maakt de muziek een genre-overschrijdende indruk.

“Déeesse Du Sang” bijvoorbeeld, wordt aangedreven door trage vocoder signalen en één drumloop die het geheel aan elkaar breit. “Shine a Light” nestelt zich makkelijker in het gehoor, het klinkt als pop in verhouding met het eerstgenoemde nummer.  “Moon Whip Quäz (ft. Darrius)” is met zijn funky radio-edit vibe dan weer een dansbare viering van Quazarz succesvolle landing op aarde. Opgebouwd uit eenzelfde loop lijkt het, anders dan een compositie te creëeren, de limieten op te zoeken van het gebruik ervan.

De lyrische gegevens zijn met momenten zeer sterk. In het nummer “Fine Ass Hairdresser” luidt een cynische ‘I got my money, I got my honey, I got my gunning, so everything’s straight’. Dat cynisme steekt door in “Since C.A.Y.A”. ‘You got a bio, them things you write about me,’ vloeit door golven van een metalen reverb die antwoordt; ‘When I came out, I already had it.’ Ishmael Butler’s poëtische rap maakt het aangename passages. 

Toch houdt Gangster star niet echt steek en is het, op de sound na, geen passend geheel. Het idee dat Quazarz op de aarde landt en ons vertelt over zijn ervaringen en bedenkingen komt niet van de grond. Behalve het nummer “Shine a Light” komt in de buurt als het fruitnamen opnoemt alsof ze voor het allereerst geproefd zijn, maar krijgt dan weer geen boodschap mee. We worden niet overtuigd door het woord van Quazarz, wel door dat van Butler, waardoor het 3th person concept in een zwart gat valt.

Het eerste album wordt ondersteund en geholpen door de opvolger Quazarz vs. The Jealous Machines. In deze episode duikt er een sterke fusie op tussen hun ouder werk en een nieuwe aanpak. Zorgvuldig gekozen samples geven de tijd om van compositie en rap te genieten. ‘Everybody rappin’, everybody trappin’ steken ze er stiekem tussen op “Gorgeous Sleeper Cell” om hun ongenoegen over de trapindustrie te uitten. We zijn nog geen enkele trap beat tegengekomen en dat maakt het misschien wel het enige traploze album van 2017. Quazarz vs. the jealous machines gaat een de weg in die we van de Shabazz Palaces gewoon zijn.

Hersenkrakende beats vormen een veilig pad voor Butler’s abstracte rapwijze. Op dit album komen de echte problematieken aan bod. Butler valt de falende rap industrie aan op “30 Clip Extension”, zet geweld in de kijker met “Welcome to Quazarz”, onze overafhankelijkheid van technologie is het onderwerp van “The SS Quintessense” en onze sensuele verleiding staat daar tegenover op “Effeminence” en “Julian’s Dream.” Onderwerpen waar iedereen, vanuit welk perspectief ook, zijn ongezouten mening kan geven.

Verwijzend naar albums zoals Of Light (2009), Black Up (2011) en Lese Majesty (2014) kunnen we niet anders zeggen dan dat ook deze albums fantastisch klinken. De groep krijgt het elke keer voor elkaar om een basis drum loop te leggen die dan ruimtelijk bewandeld wordt door instrumentale en lyrische invullingen. Hier tasten ze voor het eerst de mogelijkheden af van analoge synths op futuristische en krokante wijze (zowel Afro als westers). Een constante ‘on drugs’ en ‘in time and space’ -sfeer is hier zeker niet te ontkennen en ondanks de conceptuele faal zijn dit weelderige en waardige albums om eens te beluisteren. Samen duren ze net iets langer dan een uur en dat komt overeen met één aflevering van The X-Files. Kies een keer voor Quazarz.

Facebook I Site I Instagram

De eerste plaat kan je hier beluisteren, de tweede hier.

Related posts
AlbumsRecensies

Flying Lotus - Flamagra (★★★★): Psychedelische Magnum Opus

Psychedelia alom op het nieuwste album van meesterproducer Steven Ellison aka Flying Lotus. Hij brengt namelijk zijn eerste langspeler in vijf jaar…
LiveRecensies

Shabazz Palaces @ AB Club: Klimatiseren in ethnische sferen

All Eyes On Hip Hop en AB hadden samen een warme line-up voor ons in gedachten. Sjaals en handschoenen in de kluisjes…
Nieuwe singles

Nieuwe single 319 - "The Rapture"

Rapper Ishmael Butler (Shabazz Palaces) en Daniel Lopatin (Oneothrix Point Never) ontmoetten elkaar deze zomer en er ontstond een kleine broederliefde. Butler,…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.