LiveRecensies

Couleur Café 2017: Zondag

LiveRecensies

Couleur Café 2017: Zondag

In de schaduw van de wolken en met een bakje vegetarische Pad Thaï als ontbijt wandelden we ons traject naar de Blue stage, waar Soom T haar optreden nog aan het soundchecken was. Die tijd gebruikten we om op ons gemakje ons bakje leeg te eten en alle compartimenten te recyclen op dit heel eco-lovely festival.

Soom T zet een stemband aan die doet denken aan zesjarige Michael Jackson en de band speelt daar heerlijk op in met een soortgelijke funky-urban vibe. Drie nummers gaan voorbij voordat ze haar eerste contact met het publiek maakt: ‘DON’T DRINK COCA COLA, IT’S POISON, THEY WANNA KILL YOU!” Wij en anderen kunnen onze lach bijna niet inhouden, maar ze is bloedserieus. Een tirade van 2 à 3 lange minuten laat ons wensen dat de muziek weer start. Gelukkig doet dit het ook en deze keer met de dub die op haar platen zo aanwezig is. Er ontstaat een chille vibe en het publiek komt voor de opener van zondag in beweging. Om een statement naar Coca Cola te maken (??) schopt ze bij de tweede poging een monitor van het podium (???). Als ze dan na twee nummers de muziek weer stopt voor haar propaganda over hoe ‘Shite’ politiekers wel niet zijn, trappen we het af. Als we propaganda willen, luisteren we wel naar de politiek.

Met een colaatje in de hand staan we te wachten op het voor ons onbekende Jungle By Night. Tot onze verbazing komt er een groepje Amsterdamse snotjongens op die zich elk voorzien hebben van hun wapen (lees: instrument) naar keuze. De jonge trombonist heeft duidelijk de meeste noten op zijn zang en bespeelt het publiek alsof het zijn eigen hond is. Metal-handje in de lucht en gewoon maar wat roepgeluiden maken, is zijn handtekening. Onnozel maar erg grappig.

Orgel, trompet, alt-sax en trombone worden bijgestaan door uitstekende percussie. Deze jongens zweven van afrobeat naar funk, dan weer naar hiphop en soul en laten ons in het zweet werken met metal, techno en acid. Ze verliezen geen enkele keer contact met het publiek en ook niet met hun instrumenten. Grootste ontdekking op Couleur Cafe 2017?

Met een beetje pijn in het hart draven we naar Jupiter & Okwess op de Green Stage. Hier had Mbongwana star gestaan, moesten ze geen problemen hebben gehad met het verkrijgen van een visum. Waar gaat het heen, waar gaat het heen… We zetten ons erover en krijgen een leuke Congotronics band voor ons die ons goede Afrikaanse Rock&Roll toedient. Er waren veel mama’s mee op zondag en die konden op Jupiter & Okwess helemaal hun ei kwijt gezien het aantal 50-plussers dat zich hier had verzameld en al hun dansmoves boven haalden. Een goedgemutste vervanger die ons goedgemutst hield voor wat hier had kunnen staan.

Eventjes is de Blue stage een paleis als Princess Nokia opkomt. ‘With my little titties and my fat belly’. Princess begint met “Tomboy” en laat zien dat zij de touwtjes in handen heeft. Ze krijgt alvast de prijs voor diepste bassen en het publiek het snelst meehebben. De sterallures zijn te groot voor het kleine podium als ze haar assistente waterflesjes voor het publiek laat open draaien, haar gsm afpakt als ze niet goed aan het filmen is en geïrriteerd haar eigen joint moet aansteken. Arme assistente, maar wat is dit een ware pracht van een act. Stoned als een … wordt Nokia verliefd op het publiek en komt haar zachte kantje boven. Ze last een momentje in om met het publiek te knuffelen. De contrasterende agressieve trap is daarna nooit meer dezelfde als ze er elke 2 minuten lieflijk ‘Thank youuuuuu, I loooveee youuu sooo muchhhhh’ tussen zwiert. Yezzzz.

We nemen even onze tijd na op koninklijk bezoek te zijn geweest. Tijdens ons verblijf bij de Blue stage komen we per ongeluk in aanraking met Loyle Carner. We gingen eigenlijk Lil Dicky zien, maar vonden hierin onze betere keuze. We hebben de eerste helft al zittend doorgebracht, maar konden ons naar het einde toe toch echt niet meer houden. Engelse rap op zijn puurst. Goed uitgedachte beats die 5 minuten meekunnen zonder dat ze gaan vervelen en lyrische waarheden zo groot als de voetballer op zijn tenue. Als bis vertelt hij ons dat we sowieso Lianne La Havas moeten gaan checken (gingen we toch al doen) en of we niet met hem gaan luisteren. Als hij uiteindelijk dan toch gevraagd wordt voor een bis-nummer komt hij te laat en wij staan er al.

Oké, gelogen, Lianne La Havas is al duizenden aan het toezingen als wij (ook te laat) aankomen. De weide is stil en Lianne speelt onze mond elk nummer open van verbazing. Loepzuiver. Beeldschoon. Wacht, zijn dat vlinders die we voelen? De zangeres van nummers zoals “What you don’t do” en “Unstoppable” neemt de minimalistische aanpak. Meer dan een gitaar en haar stem heeft ze niet nodig om iedereen aanwezig te overtuigen van haar talent. Het wordt meer een serenade dan een popconcert en dat maakt het het intiemste optreden van CC. Waar we daarnet een prinses hebben mogen ontmoeten, ontmoeten we hier een ware koningin. Voor ons de ware afsluiter.

Als we één tip moeten geven, denken we dat een herstructurering van bepaalde podia kan zorgen voor meer plaats (ik kijk naar jou Blue.) Maar kom, dat is muggeziften. Couleur Café 2017 was een zeer sterke editie waarin we maar weinig slechts hebben gezien. Over de locatie was organisatie, artiest en publiek het anoniem meer dan eens; Het park is schitterend in een Couleur Café jasje. De vele kraampjes, stages, barretjes, mobiele disco’s en acts laat ons al smeken naar volgend jaar. 

Deze recensies kwamen tot stand in samenwerking met Musiczine.net, waar je nog meer foto’s kan vinden.

Related posts
FestivalnieuwsMuzieknieuwtjes

20 keer nieuw voor Rock Werchter 2024: Janelle Monáe, Slowdive, Froukje en meer

Het was alweer een tijdje geleden dat Rock Werchter een hoop namen aankondigde voor hun komende editie aanstaande zomer. Terwijl de sneeuw…
InstagramLiveRecensies

Pukkelpop 2023 (Festivaldag 4): Overal vuurwerk

De allerlaatste dag van Pukkelpop 2023 was er opnieuw eentje die baadde in een loodzware hitte. Een stralende festivaldag met andere woorden,…
LiveRecensies

Primavera Sound Barcelona 2023: Hoogtepunten verzamelen onder de Spaanse zon

Primavera Sound Barcelona is al twintig jaar het Europese festival bij uitstek om de meest actuele, alternatieve bands aan het werk te…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.