AlbumsRecensies

A Blaze Of Feather – A Blaze Of Feather (★★★★): Deinen over golven vol gitaren

De mysterieuze band rond Ben Howard en gitarist Mickey Smith laat opnieuw van zich horen. Op 30 juni 2017 brengt de band hun album A Blaze Of Feather uit, de opvolger van hun EP1. De plaat werd geproducet door Ben Howard, Mickey Smith en Nat Wason. De mixing lieten ze over aan Nicolas Vernhes die we kennen van The War On Drugs en Daughter.

De opener van de plaat, “Valkyrie” doet even terugdenken aan de vorige EP. De intro is uitgerokken maar de gitaren zorgen ervoor dat het interessant blijft om naar te luisteren. Na het invallen van de drums komt het nummer tot zijn recht en valt de link met de eerste EP volledig weg. “Six Years”, tevens de eerste single van de plaat, heeft een aanstekelijk ritme en is een bescheiden meezinger. Net als het nummer “Greatest Heights” kabbelt rustig voort op het tempo van de drums en de klanken van de gitaren.

“Dust in The wind” en “Soft Days” zijn 2 uptempo songs met een aanstekelijke melodie. De gitaren spelen hierbij een grote rol . “Threads” daarentegen begint als een ingetogen nummer. Naar het einde toe loopt het nummer over in een sober maar uptempo lied. Met “Requiem” keren ze terug naar een ingetogen sfeer met een sobere bezetting. Die terughoudende lijn wordt doorgetrokken in “Behold”. Hierbij neemt de duistere klank van de cello de bovenhand.

“More Than I” sluit aan bij de kalmere vorige nummers, desondanks de kalme sfeer blijft het je steeds boeien. In tegenstelling tot het vorige nummers leunt “Grace” opnieuw even aan bij de sfeer van hun eerste EP. De sferische elementen blijven aanwezig op de achtergrond maar worden overmeesterd door de andere instrumenten. “Seasons” kent opnieuw een aanstekelijke melodie die ook bij de vorige nummers al te horen was. “We Were Here” begint met een terughoudende zanglijn en bezetting. Naar het einde toe wordt het nummer intensiever en komt opnieuw het geluid van de cello aan bod. Afsluiten doet de plaat met “Raise A Glass”, wat maar liefst 7:07 minuten duurt. Beginnen doet het op een ingetogen wijze,  maar met krachtige zanglijn waarna de drums en gitaren het nummer een extra dimensie geven.

In tegenstelling tot hun eerste EP hebben ze afstand genomen van de lange intro’s en van de  meer sferische elementen. De gitaren nemen op het album de bovenhand en zorgen op hun manier voor een unieke klankkleur. Rustigere nummers worden op een evenwichtige manier afgewisseld met uptempo nummers zodat de plaat blijft boeien. Het is alvast uitkijken naar hoe de band de muziek live tot zijn recht gaat brengen.

Het album A Blaze Of Feather komt uit op 30 juni bij Hell Up Records.

Op vrijdag 18 augustus 2017 speelt de band op Pukkelpop.

Facebook / Twitter / Website / Instagram

Related posts
2023Featured albumsFeaturesInstagramUitgelicht

De 50 beste albums van 2023

De laatste maand van 2023 is alweer bijna halfweg, dus naar goede gewoonte liggen er ook bij Dansende Beren tal van eindejaarslijstjes…
FeaturesInterviewsUitgelicht

Interview Bear's Den: 'Het laatste wat we willen, is muziek op automatische piloot uitbrengen'

Bear’s Den zit aan het einde van een drukke periode. In 2022 brachten ze hun goed ontvangen vierde langspeler Blue Hours uit,…
LiveRecensies

Down The Rabbit Hole 2023 (Festivaldag 3): Een laatste keer losgaan onder een stralende zon

Het publiek van Down The Rabbit Hole zag er op de derde festivaldag moe, maar mooi uit. Een stralend zonnetje garandeerde een…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.