AlbumsRecensies

Chaz Bundick Meets The Mattson 2 – Star Stuff (★★★½): Een tropische ontmoeting tussen psychedelica en jazz

AlbumsRecensies

Chaz Bundick Meets The Mattson 2 – Star Stuff (★★★½): Een tropische ontmoeting tussen psychedelica en jazz

Chaz Bundick is een naam die altijd aan zijn project Toro y Moi zal gekoppeld worden. Toch wist hij hiermee (en met andere projecten) zich aan een brede waaier van stijlen te onderwerpen. Zijn veelzijdigheid leidde niet alleen tot gevarieerde albums, waar hij zomerse pop, hiphop invloeden en chillwave combineert, maar ook tot een bijzondere ontmoeting. Op Star Stuff werkt hij samen met het Californische jazzduo The Mattson 2. Het resultaat is een bijzonder creatieve wisselwerking tussen psychedelica en jazz.

De atmosferische geluiden waaruit dit album ontwaakt doen meteen ons gevoel rijzen dat dit geen alledaagse gestructureerde plaat is. Chaz en The Mattson 2 halen meteen exotische invloeden naar boven op “Sonmoi”. Denk hierbij aan gitaren die oosterse toonladders dik smeren over zware vervormde bassen. Het is een slagkrachtige intro, maar er is vooral veel ruimte voor improvisatie en speelplezier. Toch blijven de handen op het stuur om de muziek in een richting te dirigeren. De outro brengt plots een dromerige sfeer naar boven. Het is de chillwave die we van Toro Y Moi kennen; zachte synths en het geluid van kabbelende golfjes. Een verademing na een sterke, maar claustrofobische introductie.

“A Search” zet deze lijn voort en klinkt al een stuk meer ontspannen. Zachte, geïmproviseerde vocals en een akoestische gitaar geven een vederlicht gevoel. Daartegenover staat de energieke jazz van The Mattson 2 die voornamelijk terug te vinden is in het uitstekende drumwerk. Het is een muzikale bubbel die gecreëerd wordt, waar Chaz Bundick zich kan uitleven in de wereld die The Mattson 2 ontplooit. Het maakt dit project niet bepaald vernieuwend, maar dit neemt niet weg dat het een kwalitatief album is. Zo kwamen we “JBS” eerder tegen op de ambitieuze liveplaat Toro y Moi Live From Trona. Dit liedje brengt Star Stuff naar een punt waar de experimentele jams geconcretiseerd worden met teksten en songstructuren. Net als op de titeltrack is dit segment aantrekkelijke psychedelische pop die onze zomer wel eens zou kunnen opfleuren.

De vocals worden weer aan de kant gelegd op “Steve Pink”. Hier wordt er weer flink gejamd, maar op een sensuelere manier. Naast de oosterse sound vinden we ook sporen terug van wat bijvoorbeeld Multi Love van Unknown Mortal Orchestra zo aantrekkelijk maakte. Het zijn zwoele akkoorden en tropische ritmes die het geheel opwindend maken. “Disco Kid” brengt dit naar een hoger niveau met een intense baslijn. Op dit punt heerst er een grote spanning in de jams die ze voortbrengen. Onder de zwellende instrumentatie zit de futuristische “space age pop” verscholen die het geheel ruimtelijk, maar ook verdwaald doet klinken. Welgemikte klemtonen zetten onze voeten weer op aarde, maar de benevelde gitaarsolo’s op het einde brengen ons weer naar hogere sferen.

Er wordt verder gefocust op die gitaarsolo’s in het verdere verloop van het album. Op “Don’t Blame Yourself” worden deze echter verlicht door de helende stem van Chaz Bundick die de titel van dit nummer doorheen alle instrumenten doet galmen. Toch is het allemaal niet zo luchtig als je zou vermoeden. Het mondt uit in een knotsgekke outro waar de muzikanten zich even laten gaan en alle grenzen overschrijden. Hier gaat de toegankelijkheid even verloren, maar toch valt dit goed te smaken. We hadden het liefst meer van deze kleine ontsporingen gehad.

“Cascade” is een finaal improvisatiemoment en is over de volledige breedte het vreemdste nummer op Star Stuff. Chaz en The Mattson 2 springen van de hak op de tak met allerlei ritmes en af en toe komt er een gespekte synth opdraven. De intensiteit sluit af waar het begon en maakt de cirkel compleet. Dit album is een opname van een uniek moment, een sessie waar veel goeds geïmproviseerd werd, maar ook veel in marmer gebeiteld. Niet alles van wat in marmer gebeiteld staat, is even memorabel, maar de nonchalance in de improvisaties bedekt dit. Star Stuff is een spel van eenmaal de teugels stevig vast te hebben, ze langzaamaan weg te laten glijden.

Related posts
AlbumsFeatured albumsRecensies

Norah Jones - Visions (★★★): Jazz in een souljasje

Met wereldwijd vijftig miljoen verkochte platen en negen Grammy Awards op haar schouw hoeft de Amerikaanse zangeres Norah Jones het al lang…
AlbumsFeatured albumsRecensies

Bert Dockx Band - Ghosts (★★★★): Beklijvende geruststelling

Over de muzikale bijdrages van Bert Dockx kan je intussen een mooi spinnenweb leggen. De Belgische muzikant, schrijver en auteur heeft aandelen…
Nieuwe singlesOude Bekenden

Nieuwe single By Storm - "Double Trio"

Rapper Ritchie With a T en producer Parker Corey, 2/3 van het voormalige raptrio Injury Reserve, moesten in 2020 plotseling afscheid nemen…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.