DVKES raakt stilaan meer en meer bekend in Vlaanderen en omstreken. Terecht, want er zit écht wel potentieel in dit Antwerpse viertal. Voor wie nog twijfelt: je kan hun rock/popmuziek best vergelijken met Arctic Monkeys. Niet alleen hun muziek, maar ook de stem van frontman Joos heeft een hoog Alex Turner-gehalte. Verder horen we ook invloeden van onder andere Tame Impala, Temples en andere psychedelische bands. Deze maandag (27/02) speelden ze in Leuven een gratis concert in het Depot Café. Reden te meer dus om nog eens af te zakken naar Leuven!
De verwachtingen lagen hoog, want wie er bij was in de Vooruit vorige woensdag (22/02) wist dat de mannen van DVKES niet moeten onderdoen voor ervaren artiesten als Zimmerman. Met opener ‘Mockingbird’ werden de verwachtingen al meteen ingelost. Een waardige opvolger van hun single ‘Happy’ uit 2013 en heeft het potentieel om een mooie plaats te bekleden in De Afrekening van Studio Brussel. ‘Mockingbird’ klinkt dan ook vrolijk, met opgewekte gitaren en is een eersteklas meezinger!
Verschillende tracks, vooral uit hun debuutplaat Push Through, passeerden de revue en wisten het publiek wel te entertainen. DVKES wisselde snel met traag af. ‘What are the odds’ als rustiger nummer was slim ingecalculeerd (na het stevige maar trage ‘Put to bed’) waardoor het publiek niet op een onaangename overgang werd getrakteerd. Op het einde ontaardt het nummer weer met stevige gitaarwerk waardoor het publiek meteen weer klaar was voor de laatste nummers.
https://www.instagram.com/p/BRCGcOXBpsx/
Dat niet alleen frontman Joos kan zingen, bewees de band tijdens ‘Lucy called my name’. Pieter-Jan (bass/bass synth) en Maxim (guitar/synth) toonden zich als uitstekende vocale begeleiders. Totale bewondering wanneer ze iets later perfect driestemmig begonnen te zingen! Intussen bewogen de wilde haren van de drummer (Antoni) ritmisch mee met zijn beats.
Eindigen deed DVKES met de titelsong van dit album. Toen de band de herkenbare intro van ‘We finally pushed through’ inzette, maakte het publiek in de kleine foyer zich klaar voor een grote climax. Ook hier slaan ze de bal niet mis. Na een behoorlijk langgerekte instrumentale intro (die nochtans niet saai leek te worden) en een sprong van het podium, kwam een voetendansje te midden het enthousiaste publiek als kers op de taart!
De ritmische beats, psychedelische synths en strakke gitaren, in combinatie met een krachtige drum en vaak opgewekte vocals zouden nog wel vaker mogen opduiken in het Vlaamse muzieklandschap. Na hun optreden in Leuven kunnen we twee conclusies trekken: DVKES bouwt gestaag verder aan een stevige live-reputatie en mag vanaf nu niet meer ontbreken in al je favoriete afspeellijstjes!
