
De nieuwe single past perfect als bonustrack op de plaat, niet uniek maar wel lekker om te beluisteren. Een typisch Weezer nummer met een penetrerende bas die al van het begin de toon zet voor een lome maar grungy song. Rivers brengt zijn meest vervelende stem naar voor tijdens de beginstrofe maar tijdens het refrein haalt hij er alles uit wat er inzit. Het is toegankelijk en na enkele luisterbeurten zelfs meezingbaar, zonnig en catchy. Invloeden van Pinkerton en The Blue Album zijn zeker aanwezig. Nu komt enkel nog de keuze om de deluxe plaat te kopen of de 7″, dilemma!
Site / Facebook / Twitter / YouTube / Instagram






