Janelle Monáe @ Ancienne Belgique (AB): Onze tijd, geest en klasse vooruit!

Recent bracht Janelle Monáe nog haar vierde album Dirty Computer uit en dat stelde ze bijna integraal voor in een tot de nok uitverkochte AB. Het album zorgde voor uitsluitend lovende woorden en is een ode aan vrouwen en het ontdekken van je seksualiteit. Fans van Prince zullen ongetwijfeld gelijkenissen vinden tussen diens werk en Dirty Computer. Terecht, want de legende werkte vlak voor zijn dood samen met Monáe aan dit verbluffend album. In de Ancienne Belgique kregen we dan de live-enscenering en die was amper in woorden te vatten. Strakke choreografieën en visuals, een straffe band en een Janelle Monáe in bloedvorm maakten van het optreden misschien wel één van de strafste popshows die we in lange tijd in deze zaal konden aanschouwen.

Met tien minuten vertraging ging het rode gordijn van de AB open en openbaarde zich een mooie setting. Drie grote led-schermen, een witte trap en podia voor de muzikanten vormden het decor van de adembenemende show. Met “Dirty Computer” kregen we een klassevol intro die naadloos in “Crazy, Classic, Life” overging. Monden vielen open en overdondering was in iedereens ogen af te lezen. Het daaropvolgende “Take A Byte” zorgde evenwel voor ademproblemen bij sommigen, want het nummer verspreidde sexappeal à volonté en liet de temperatuur nog maar eens omhoog gaan. Funky vibes hingen in de lucht en werden in het briljante “Screwed” dan nog eens extra benadrukt. Een ongelofelijke opening die de lat voor de rest van de avond heel hoog legde.

Prince speelde altijd een grote rol in de carrière van de Grammy-genomineerde zangeres, want hij stond haar vaak met raad en daad bij. In de intro en outro van “PrimeTime” kregen we dan ook met “Purple Rain” een ode aan het veel te vroeg gestorven icoon die haar zo motiveerde. Een kledingwissel later was het dan weer tijd voor een ode aan de vulva in het theatrale “Pynk”. Een opvallende broek in vorm van een vagina wist de aandacht te trekken en stond in het nummer dan ook centraal. Aansluitend kregen we “Yoga” dat deze keer vooral door zijn originele choreografie voor een ludiek moment zorgde.

De grootste hit van Dirty Computer is “Make Me Feel” en die mocht dan ook iets centraler staan in de set. Met een sterke danssolo wist Monáe in de intro van het nummer te overtuigen en ook de rest van het nummer wist iedereen te boeien. Na de sterke voorzet van Janelle was het dan aan vier fans om te bewijzen dat ze ‘Juice’ hebben. “I Got The Juice” blijft daardoor ook nog eens wat meer hangen in ons geheugen, net zoals het extreem overtuigend gebrachte “Cold War”. Eindigen deed ze uiteindelijk met “Americans”, welk afsluitend een hoopvol en euforische sfeer verspreidde. De straffe voorstelling ging na een uur en drie kwartier ten einde en werd beloond met een oorverdovend applaus. Verdiend!

Janelle Monáe kan zich moeiteloos met Sportpaleis-vullende artiesten vergelijken en bewees dat ze voor Beyoncé’s en dergelijke niet moet onderdoen. Boodschappen van liefde en gelijkheid kwamen tussen de nummers aan bod en lieten een hoopvol gevoel bij velen achter. Racisme, seksisme en andere vormen van discriminatie hadden gisterenavond helemaal geen plaats in de Brusselse muziektempel en maakten plaats voor het ongelofelijke talent van Monáe. Zij overstraalde alles en iedereen, toonde dat ze een echte performer is en zong alles met emotie en levensvreugde. Meer kunnen we van een artiest niet verwachten. Janelle Monáe is onze tijd, geest en klasse vooruit.

Setlist:

Dirty Computer
Crazy, Classic, Life
Take A Byte
Screwed
Django Jane
Q.U.E.E.N.
Electric Lady
PrimeTime
Yoga
I Like That
Don’t Judge Me
Make Me Feel
I Got The Juice
Cold War
Tightrope

Americans