De naam Ashe doet momenteel misschien geen belletje rinkelen, maar daar zou wel eens snel verandering in kunnen komen. De alt-pop zangeres werd namelijk in 2018 geselecteerd door VEVO dscvr ARTIST TO WATCH met haar nummer “Girl Who Cried Wolf”. Ze mocht mee op tour met zowel LAUV als producer Louis The Child, waarmee ze samen het razend populaire nummer “World On Fire” schreef. Ten slotte werd haar debuutsingle “Used To It” al meer dan 2 miljoen keer gestreamd op Spotify. Nu komt de Amerikaanse dus met haar debuut-ep.

Waar Ashe op haar vorige singles een elektronische sound had, maakt ze nu vaker plaats voor gewone piano of gitaar. Een mooi voorbeeld daarvan is “Sometimes People Suck”, waar ze grotendeels enkel wordt begeleid door simpele piano-akkoorden en een eenvoudige drumlijn. Less is more! Die piano speelt ook weer de hoofdrol in “Wrong Side Of Myself”, waar het deze keer gecombineerd wordt met zachte strijkers.

De enige single die werd gereleased voor deze EP is “Choirs”. Een heel fijn popnummer waarin het refrein rond een klein koortje draait. In haar teksten doet de blondine aan heel wat zelfreflectie met onder andere deze opvallende zin: ‘don’t wanna be another blonde doll on the shelf’. Een ander hoogtepunt op de EP is het zomerse “We Get High”, dat voor ons gerust een single had mogen zijn. Ashe maakt hier gebruik van blazers en de eenvoudige lyric ‘and when we get low ohohoh we get high’ die je recht de zomer in katapulteren, exact wat we nodig hadden.

Dat Ashe voor deze EP gebruik maakt van een breed arsenaal aan instrumenten, was allang duidelijk. Zo gebruikt ze op “Real Love” een mondharmonica, iets wat we toch niet vaak terugzien in hedendaagse popmuziek. Voor de rest is het nummer één van de kalmere op The Rabbit Hole, maar toch krijgen we alweer een positieve boodschap mee en krijg je zo op het hart gedrukt om alles met een glimlach aan te nemen.

Ashe levert hier een uitstekende debuut-EP af waar ze eens wat anders doet dan de vele overgeproducete popsongs die dezer dagen uitkomen. Ze bewijst dat je niet altijd één of andere originele synth of ‘drop’ nodig hebt om een goed en zelfs dansbaar popnummer te brengen, een piano en drum volstaan al eens. Haar ‘alternatieve’ kijk op popmuziek zorgt ervoor dat Ashe een artiest wordt om in het oog te houden, wij kunnen toch niet de enige zijn die haar talent zien?