LiveRecensies

Air Traffic @ Het Depot: Hiep hiep hoera Fractured Life!

De verwachtingen van het publiek staan gespannen. Na een lange stilte zijn ze daar eindelijk weer. De Britse band Air Traffic stond deze vrijdag in het Depot – voor zijn eerste van drie uitverkochte shows – en deed dat goed. Aan lachende gezichten, nostalgische vijftigers en nieuwsgierige twintigers geen gebrek. Allen waagden ze hun kans om eindelijk (weer) een glimp te mogen opvangen van de Engelse indie rockband. Want hun eerste en voorlopig enige plaat is tien jaar. Hiep hiep hoera Fractured Life.

De vierkoppige band, afkomstig uit Bournemouth, kende in 2007 een ongelooflijk succes met hun hits “No More Running Away” en “Shooting Star” dat zelfs in De Tijdloze van Studio Brussel terecht kwam. Na passages op festivals als Rock Werchter, Pukkelpop en Pinkpop kondigde de band aan een pauze te nemen voor onbepaalde tijd. Gisteren kwam die tot een einde en speelden ze hun eerste show in acht jaar.

Als voorprogramma kreeg het publiek JAKL voorgeschoteld. Zijn kwetsbare stem is als een kop warme melk met honing op een koude winteravond. Lekker knus en romantisch, maar niet echt opwindend. De Engelse singer-songwriter slaagt deels in zijn missie. Wie nog niet in een nostalgische bui was, is dat nu zeker en vast. Toch horen wij deze gevoelige folkachtige songs liever op een andere gelegenheid.

Nu is het de beurt aan Chriss Wall om te laten horen of zijn stembanden nog gesmeerd zijn. Ja hoor, de zanger en componist van Air Traffic sleurt het publiek mee in zijn enthousiasme. Hij opent met de klassiekers “Just Abuse Me” en “Never Even Told Me Her Name”. De toon is meteen gezet. Tussen de nummers door is bescheidenheid het codewoord. “Take it easy on us guys!” klink als een overbodig excuus. Nergens voor nodig jongens! Als de set vordert tast de band het publiek af met nooit eerder uitgebrachte nummers. Het iets stevigere “Take Your Hands Of Me” lijkt wel een ode aan Muse te zijn. Al had men bassist Jim Maddock beter geen micro gegeven.

Eén van de hoogtepunten van de set was ongetwijfeld “No More Running Away”, met het paukenspel van Pritchard en Maddock. Het publiek begreep de boodschap en ontpopte zich als een heus achtergrondkoor. Een kippenvelmomentje, ook voor de bandleden aan hun verwonderde gezichten te zien. Toch was het vooral de bisronde die indrukwekkend was, als één van de bisnummers kregen we alvast het nummer “Almost Human” te horen, dat volgende vrijdag zal verschijnen. Weinig vernieuwend, een typische pianoballad waarmee ze te veel teren op hun grootste succes, hopelijk klinkt de rest van hun langverwachte nieuwe album iets innovatiever. Voor hun meest bekende hit “Shooting Star” moesten we geduldig blijven tot het eind, tot euforie van iedereen in de zaal.

De band maakte een sterke comeback, al werden we niet van onze sokken geblazen. Met een beetje minder bescheidenheid en wat meer durf hadden ze dit misschien wel gekund. Wie de nieuwe plaat zelf wil ontdekken (of nog een avondje nostalgie wil beleven), moet hiervoor naar Brussel. Daar vieren ze op 14 april 2018 tien jaar Fractured Life én de komst van hun tweede album. Tickets zijn verkrijgbaar vanaf woensdag 4 oktober.

Related posts
LiveRecensies

Het Zesde Metaal @ Het Depot: Knuffel van gitaren

Begin dit jaar bracht Het Zesde Metaal een zesde album uit; een album dat ze liever niet hoefden te maken. Het Langste…
LiveRecensies

Béla Fleck's Bluegrass Heart @ Het Depot: Epische bluegrass gebracht door rasmuzikanten

Wie afgelopen zondag naar de Grammy’s keek, zag daar As We Speak van Béla Fleck samen met Zakir Hussain, Edgar Meyer en Rakesh…
InstagramLiveRecensies

Sound Track 2023: Finale Vlaams-Brabant @ Het Depot (Leuven)

Het is nu al het derde keer dat VI.BE en de livesector in Vlaanderen Sound Track organiseren, een kansenparcours waarbij in alle…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.