Met zijn mix van rauwe gitaren en dromerige shoegaze weet Little Known moeiteloos het hart van menig gitaarliefhebber te veroveren. Het viertal uit Cork bestaat uit frontman en gitarist Liam Daly, drummer Liam Berry, gitarist Finn Walsh en sinds kort bassist Chris Kett. In 2023 brachten de mannen hun debuutalbum uit, maar 2025 markeert het begin van een nieuw hoofdstuk. Hun geluid is de afgelopen jaren duidelijk geëvolueerd: van energieke altrock naar een grootser, atmosferisch shoegazegeluid. Die transformatie is meteen hoorbaar op nieuwste ep Billy, die de band vandaag met trots aan de wereld voorstelt.
Opener “Harmonix” is het enige nummer van de plaat dat vooraf nog niet werd uitgebracht. Afgaande op het niveau van de andere songs lag de lat dus hoog, maar gelukkig wordt die moeiteloos gehaald. We krijgen een onweerstaanbare mix voorgeschoteld van stevige riffs, stuwende drums en ritmes die je meteen in beweging brengen. Het is zo’n nummer waarbij je niet goed weet of je nu moet headbangen of gewoon losjes wil beginnen dansen, en precies die spanning maakt het zo intrigerend. De gitaarpartijen klinken opvallend fris en origineel, en ook het spel met dynamiek van haastige, opbouwende stukken tot trage, meeslepende passages houdt onze aandacht er van begin tot eind moeiteloos bij.
Met “It Should Be Easy” gooien de mannen alle remmen los. De dromerige waas die elders nog over hun muziek hangt, maakt hier plaats voor een messcherpe sound die rechtstreeks mikt op de grotere rockscènes. Vanaf de eerste seconden spat het zelfvertrouwen er vanaf. Scherpe gitaren en dreunende drums komen aan als een klap in ons gezicht. Het refrein nestelt zich na één luisterbeurt moeiteloos in je hoofd. Tijdens de korte maar krachtige bridge blaast Liam Berry ons omver met stevig drumwerk, waarna we nog één keer voluit kunnen meegaan in het refrein. Alles klinkt strak, gecontroleerd, en tegelijk boordevol energie, het soort lied dat live alleen maar harder binnenkomt.
Op “Headwreck” lijkt Little Known volledig in zijn element te zijn. Het nummer klinkt groots en atmosferisch, en grijpt je aandacht van begin tot eind. Het opent met voorzichtige gitaarmelodieën, maar al snel zwelt het geheel aan tot een meeslepende climax. De term ‘exploderen’ zou het misschien niet helemaal dekken, daarvoor is de sfeer te dromerig, te weids. Liam Daly’s vocals vloeien moeiteloos samen met de golven van shoegazegeluid, alsof ze erin oplossen. De afsluitende gitaarsolo is ronduit indrukwekkend: bijna twee minuten lang wordt de spanningsboog opgetrokken, zonder ooit te verslappen. Het nummer blijft opbouwen tot aan de laatste seconden, en net wanneer je denkt dat het eindigt, volgt er nog één laatste, allesverzengende uitbarsting. “Headwreck” sleurt je volledig mee in het dromerige, doch overweldigende universum van Little Known. Dit zou zomaar eens het beste kunnen zijn wat de band tot nu toe heeft uitgebracht.
Opvolger “Let Me Be Myself” laat een zachtere, meer ingetogen kant van Little Known horen. Het nummer rust op een eenvoudig maar krachtig fundament: Daly’s breekbare stem, gedragen door niets meer dan een akoestische gitaar. De grootsheid die de band doorgaans typeert wordt hier bewust losgelaten, zonder dat het aan impact inboet. Dromerige achtergrondzang en subtiele effecten zorgen voor een licht zwevende sfeer, een welgekomen adempauze tussen al het gitaargeweld door. Ook “The Richest Man” brengt opnieuw een heel andere sfeer met zich mee. Het nummer is een ode aan een dierbare vriend van de band, die enkele jaren geleden overleed. Een pijnlijk verlies, omgezet in een warm en hoopvol eerbetoon. Het doet denken aan dat ene hoopvolle filmmoment waarop alles eindelijk samenvalt: melancholisch, maar tegelijk doordrenkt van trots en warmte. Een treffende afsluiter van een ep die moeiteloos balanceert tussen kracht en kwetsbaarheid.
Met Billy laat Little Known zien hoe veelzijdig en volwassen zijn geluid inmiddels is geworden. Van de energieke opener “Harmonix” tot de breekbare afsluiter “The Richest Man” wordt duidelijk dat de band moeiteloos schakelt tussen zelfvertrouwen en fragiliteit, zonder zijn eigen identiteit te verliezen. Elke track voelt doordacht en gelaagd, met een sterke focus op dynamiek, sfeer en emotionele impact. Of het nu gaat om scheurende gitaren, dromerige soundscapes of intieme akoestiek, Little Known lijkt het allemaal perfect te beheersen. Het nieuwe hoofdstuk van Little Known is er met andere woorden één waar we nog lang niet genoeg van hebben.
Ontdek “Headwreck”, ons favoriete nummer van Billy, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
