Wie had gehoopt dat-ie de woorden ‘pop girlies’ niet voor de tweede zomer op rij zou moeten aanhoren, is er bij deze meteen weer aan voor de moeite. Onder meer Charli xcx, Chappell Roan en Sabrina Carpenter effenden de afgelopen maanden met alle plezier het pad voor heel wat jonge vrouwen, die daar nu met alle plezier de vruchten van plukken. Toen die eerste bijvoorbeeld haar set op Coachella afsloot, maakte ze het statement dat de ‘BRAT-summer‘ nu plaats moet ruimen voor heel wat andere varianten: HAIM, Lorde, ROSALÍA en Addison Rae staan allemaal klaar om de komende maanden hun momentum te grijpen. De eerste in dat rijtje is nu laatstgenoemde, die met Addison haar debuutalbum uitbrengt. En dat is misschien meteen ook de opmerkelijkste naam op bovenstaand rijtje, want de Amerikaanse is eigenlijk helemaal geen zangeres. Of toch niet volbloed.
Om het misschien wat cru te zeggen: Addison Rae had eigenlijk maar één doel, en dat was beroemd worden. De snelste weg daarin is vandaag de dag sociale media, en zo begon ze aan een danscarrière op TikTok. Eentje die haar weliswaar in minder positieve mate aandacht opleverde – lees: ze werd uitgelachen -, maar uiteindelijk wel datgeen opleverde dat ze wilde: faam. De nasleep daarvan leverde haar verschillende rollen in series en films op, maar ook de kans om zelf muziek te beginnen maken. Muziek die eigenlijk niet eens zo heel goed was, tot ze plots een hype werd. Met als opstapje een rol in het BRAT remix album brak Addison Rae in geen tijd plots helemaal door met “Diet Pepsi”, met een onwaarschijnlijk sneeuwbaleffect tot gevolg. Het is daarom niet eens zo gek om te denken dat haar zelfgetitelde debuutplaat zich zomaar eens zou kunnen ontpoppen tot een van de hypes van de zomer.
Dat komt doordat Addison Rae haar zwaktes tot haar sterktes heeft weten te maken. Het feit dat ze uitgelachen werd heeft ze gebruikt door van haar imago een soort karikatuur te maken; eentje dat de (passé?) pop die de jaren tien groot maakte, omarmt. De Amerikaanse doet dat echter op zo’n serieuze manier, dat je gewoon niet anders kan dan het cool vinden. Het komt binnen, het raakt en het schept een fantastische sfeer, die je zo een halfuur lang opzuigt in de glinsterende, chaotische wereld van een jonge vrouw die niet alleen op zoek is naar faam, maar ook naar zichzelf. En zo ook ontdekt wat de keerzijdes van de medaille zijn. ‘The girl I used to be is still the girl inside of me’, zingt ze bijvoorbeeld in “Money Is Everything”, waarin ze over een een plezante beat de draak steekt met haar drang naar roem en geld. Addison Rae heeft niemand nodig in haar leven om het te maken.
Dat ze zichzelf in “Aquamarine” dan ook omarmt en bombardeert tot middelpunt van het universum, zorgt voor een funky, blauwe twist in Addison, om nog maar te zwijgen over het vleugje seks dat alsmaar nadrukkelijker begint door te sijpelen. Het steeds terugkerende ‘Losing all my innocence in the backseat‘ in “Diet Pepsi” laten we gerust tot de verbeelding spreken. Addison Rae blijft met andere woorden benadrukken dat ze een self-made woman is, die er niet per se eens alles voor moet doen de popster te worden die ze wil zijn. Nee, dat ís ze gewoon al. “New York” heeft iets bratty in zich, net door die vettige beat en weinig- en toch zoveel zeggende tekst. “Fame Is A Gun” toont dan weer, op licht arrogante toon, de valkuilen van het te willen maken als jonge (en misschien wel onwetende) vrouw. ‘I got a taste of the glamorous life‘.
En zo cirkelt Addison Rae rond het imago van de grote popster en dat van het meisje met een droom. Als het te veel wordt dan zet ze haar “Headphones On” en luistert ze naar haar favoriete song. In “Times Like These” voelt ze het leven aan zich voorbij razen, terwijl de verwarring toeslaat. En zo zit er eigenlijk altijd wel een soort van dubbele ondertoon in Addison; waar ze op “In The Rain” nog alles zou laten vallen – zelfs haar geluk – om het te maken, voelt “High Fashion” dan weer aan als een Britney Spears-achtige popsong. Het is moeilijk anders te verwoorden dan simpelweg te zeggen dat de Amerikaanse haar debuutalbum gewoon… is. Addison is een statement, waarmee de zangeres aantoont groter te zijn dan alles wat ze ooit droomde, maar tegelijkertijd ook groter dan alle shit die ze ooit over zich heen kreeg.
Addison Rae heeft zichzelf uit het niets op de kaart gezet, en heeft daarbij haar verleden gebruikt als allergrootste kracht. Een self-made woman op de coolste manier mogelijk. Een album gebouwd op de rug van haar haters, wiens geld ze nu telt en opfeest in eender welke club. Addison een spin-off van BRAT noemen is op die manier misschien wat kort door de bocht, maar in het diepst van de essentie, zijn ze, hoewel muzikaal helemaal anders, toch met elkaar verbonden. Charli loog met andere woorden allesbehalve toen ze ons voorspelde dat 2025 een Addison Rae Summer zou krijgen. Laat die zon maar komen!
Ontdek “Diet Pepsi”, ons favoriete nummer van Addison in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
