Op de Gentse Vlasmarkt gaat sinds 2021 het minifestival Badlands door. In de verschillende muziekcafés die zich op het plein bevinden, krijgt jong binnen- en buitenlands talent de kans om zijn muziek aan een nieuwsgierig publiek voor te stellen. Bands als Lambrini Girls en DITZ zetten er hun eerste Belgische stapjes, maar ook acts als VAAG en Barno Koevoet & the Duijmschpijkers weerklonken al vanonder de Sint-Jacobskerk. Ook dit jaar stelde de organisatie opnieuw een beloftevolle line-up samen, waardoor het evenement stilaan uitgroeit tot een prestigieus showcasefestival dat binnenkort in hetzelfde lijstje als Sonic City kan staan.
Slowcooker @ Trefpunt
De Gentse band Slowcooker kreeg de eer om het festival af te trappen. Naar verluidt bezochten de bandleden in het verleden zelf al edities van het evenement en putten ze uit deze ervaringen inspiratie voor hun eigen songs. We werden getrakteerd op een ruwe mix van indierock en postpunk, die hoorbaar beïnvloed was door acts als Radiohead en landgenoten Balthazar. De concertzaal van Trefpunt was ondanks het vroege uur al aardig volgelopen en het publiek reageerde enthousiast op wat het te horen kreeg. De songs klonken bij momenten wat ongepolijst en ook aan de stage presence kan er nog gesleuteld worden, maar al bij al was Slowcooker een ideale groep om ons warm te maken voor wat volgde.
DRUUGG @ Kinky Star
Na de Gentenaren van Slowcooker was het aan de Luikenaren van DRUUGG om ons naar hogere regionen te transporteren. De band heeft vooral in Wallonië meerdere kilometers op de teller, maar in Vlaanderen blijven de speelkansen vooralsnog uit. Tijd om daar verandering in te brengen dus. De relatief kleine ruimte was in een mum van tijd gevuld met hongerige muziekfans, en die smulden van een vijfgangenmenu opgemaakt uit vettige gitaren, volle baslijnen en pompende drumpartijen. De shoegazey riffs vlogen ons om de oren en vulden de kamer met een zelfverzekerde sound. Omdat het podium niet veel ruimte gaf om veel te bewegen, liet DRUUGG vooral zijn instrumenten door de ruimte glijden, en dat leek de juiste aanpak. Op naar meer?
Thor Kissing @ Giraf
Er zijn weinig woorden beschikbaar om de genialiteit samen te vatten waarmee Thor Kissing gisteren op de proppen kwam. In Café Giraf konden we terecht voor ietwat experimentelere acts en daar paste de Nederlander perfect in. Zijn werk valt te beschrijven als een mix tussen memecore en indiepop, en neemt zich daarin nooit zo serieus. Zo passeerden er nummers zoals “DDT’s Theme” met op een televisiescherm achter hem bijpassende visuals met de gevleugelde woorden ‘DDT, Weg Ermee’, en zongen we mee met “Do de dode dodo”, een nummer over het jammerlijke teloorgaan van de welbekende gevleugelde vriend. Noem het onserieus, slecht of geniaal, maar wij menen toch het volgende: zij die het pand vroegtijdig verlieten, hadden ongelijk.
Soft Boy @ Charlatan
Na die Nederlandse genialiteit konden we terug aarden met wat Gentse trots. Alexander Hamelton stelde namelijk met zijn band Soft Boy een greep uit zijn discografie voor. Hun muziek bulkte van het vertrouwen, wat op het eerste gezicht niet vreemd is aangezien de band al een redelijk aantal kilometers aflegde in het ondergronds livecircuit. Songs als “Girls On Rollerskates” en “Teken Iets Yelter” kwamen heerlijk binnen en kregen het aanwezige publiek voortreffelijk goed aan het dansen. Dat Soft Boy stilaan klaar lijkt te zijn om door te breken naar de grotere zalen, is na vandaag wel duidelijk.
Sportweekend @ Trefpunt
Onder de categorie ‘volledig losgeslagen’ konden we met gemak Sportweekend klasseren. Na het tweede nummer ontdeed de frontman zich van bijna alle klederdracht, zodat hij met alleen een zwemshort op het podium tekeerging. Dat laatste woord mag je vrij letterlijk nemen, aangezien de beste man meerdere toeschouwers besprong en gedurende zijn half uur meer tussen het publiek stond, dan op zijn eigen planken. Nummers als “Krieg” en “High Six” beschikten zonder twijfel over genoeg daadkracht om een voorprogramma van Osees te verzorgen, en die woorden nemen we niet licht op.
Lou K @ Kinky Star
Waar de gitaren van Sportweekend nog vlot binnengingen, verliep het bij Lou K een pak stroever. De taalbarrière was op zich even hoog als die bij DRUUGG, maar toch droop het publiek af naarmate de set vorderde. De Franse punkers deden er alles aan om hun publiek mee te krijgen en toch bleef het enthousiasme grotendeels beperkt tot de eerste twee rijen. De punkrock met een snuifje sludge die we bij Lou K hoorden, kon de aanwezigen dus niet bekoren, ondanks het feit dat een nummer als “Antifa” in theorie goed meezingbaar zou moeten zijn. Voor zij die tot het bittere eind bleven kijken, lukte het de band om voor genoeg entertainment te zorgen, vooral door nummers als “Killing the Name” en “Toute seule”.
Op 12 juni speelt Lou K in de Brusselse Beursschouwburg.
Edgar Wappenhalter @ Giraf
Helemaal tot rust komen konden we met de Nederlandstalige muziek van Edgar Wappenhalter. Het alter ego van Steve Marreyt werd vergezeld door muzikante Yumi Verplancke die de sound aansterkte met synths en blokfluitklanken. Vanaf de eerste seconde werden we gehuld in een serene sfeer die ons onderdompelde in een walm van middeleeuwse mystiek en melancholie, maar even klonk het alsof Wim De Craene uit de dood was herrezen en ervoor had gekozen om de richting van psychedelische folk uit te gaan. Het zal dan ook niet verwonderen dat het publiek hier het aandachtigste luisterde. Wappenhalter kreeg zo een dankbare groep toeschouwers die tussen al het gitaargeweld even tot rust kon komen. De set van Edgar bleek een ideaal ijkpunt vooraleer we onze tocht verderzetten richting de hoofdacts van de avond.
Meril Wubslin @ Charlatan
Het lijkt wel alsof de organisatie van Badlands dit jaar in de muzikale vijver van de Franse Gemeenschap heeft gevist om zijn line-up samen te stellen, want ook Meril Wubslin begroette ons hartelijk in het Frans. Waar zijn twee voorgangers het vooral moesten hebben van krachtige en punky uithalen, bouwde deze groep haar muziekstukken heel gestaag op, om ze al dan niet te laten uitbarsten in een muzikale climax. Op het eerste nummer “Corbeau” werden we bijna tien minuten lang meegesleurd in een psychedelische roes en op “Un Calme” kregen we haast Pothamus- en TAKH-vibes. Toch hulde de muziek die deze Fransmannen speelden zich net iets meer in een indie-achtige sfeer, die het aanwezige publiek zeker wist te smaken. Zoals steeds gingen de gemoederen gebukt onder storend geroezemoes vanuit de achterste regionen van de zaal, waardoor rustigere songs als “Tout Passé” wat moeite hadden om even goed te gedijen. Zij die aandachtig luisterden waren dan weer zichtbaar bij het nekvel gegrepen. Al bij al kunnen we bij Meril Wubslin dus spreken van een geslaagde Gentse passage die smaakt naar meer.
TVOD @ Trefpunt
Hoe meer de avond vorderde, hoe edgier de gitaarklanken werden. Zo vermengde TVOD zijn opzwepende postpunk met een flinke scheut emo en kreeg het hiermee zijn publiek vrijwel meteen aan het dansen. De groep bracht twee weken geleden met Party Time al haar derde album uit en kwam dat gisterenavond met veel plezier aan ons voorstellen. De New Yorkers hadden duidelijk het publiek aan hun kant: de groep was bijna perfect op elkaar ingespeeld en dat zorgde voor een überstrakke liveset. Na “MUD” ontstond er een eerste moshpit en op “Party Time” ging de hele zaal aan het dansen. Het enthousiasme waarmee de band zijn catalogus bij het publiek afleverde, werkte aanstekelijk en ook het moment waarop frontman Tyler Wright de Sint-Jacobskerk in zijn bindtekst lauwerde kon op veel bijval vanuit het publiek rekenen. We zouden met andere woorden graag nog eens deze muzikale bende bezig zien!
Wie TVOD dit jaar live aan het werk wil zien, heeft geluk. De groep komt namelijk langs in KulturA in Luik (25/5), Volta in Anderlecht (29/5), Trix in Antwerpen (30/5) en speelt op de tweede dag van het festival Best Kept Secret in Hilvarenbeek (14/6).
Adult DVD @ Charlatan
Net zoals hun Amerikaanse tegenhangers probeerde ook het Engelse Adult DVD het publiek in zijn wereld mee te sleuren. De band uit Leeds zorgt met haar dansbare postpunk voor een zwoele atmosfeer, waar je makkelijk in kan verdwijnen. De Charlatan stond vrij vol in vergelijking met de rest van de dag, maar dat betekende niet automatisch dat de zaal daarom meteen aan het dansen ging. Het duurde namelijk tot halfweg het midden van de set – nadat frontman Harry Hanson ons aanspoorde om niet langer stil te staan – vooraleer de Charlatan aan het bewegen sloeg. Dat lag in ieder geval niet aan de speelstijl van de Engelsmannen: zoals steeds leverden ze een piekfijn concert om duimen en vingers bij af te likken. Nummers als “Because I Like It” en “Dogs in the Sun” kwamen heerlijk binnen en getuigden van een hoog niveau. De haast nonchalante finesse waarmee de groepsleden speelden was dan weer een teken aan de wand dat we deze bende maar beter in het oog blijven houden.
Ook Adult DVD is in de loop van het jaar nog te vinden in het Belgische concertlandschap. Zo staat er morgen een show gepland in Brasserie La Binchoise, maar ook passages op Absolutely Free Festival (01/08) en Sonic City (09/11) staan op de agenda.
The 113 @ Kinky Star
Als headliner beloofde The 113 een zweterige show met zijn opzwepende, donkere postpunk. Net als de vorige groep komen ook deze jongens uit Leeds, al zetten zij meteen een ander soort sfeer neer: grauw, donker en melancholisch. Een blik op de setlist verklapte al dat het menens was. Opener “Backpedaler” blies de boel meteen open, en met “Vacant” doken we niet veel later in een donkere, melancholische poel waar weinig licht doorheen brak. Gooi er kort daarna “Too Awake” tegenaan en de toon was gezet, geen ontsnappen aan.
The 113 is nog geen gevestigde naam, integendeel. Zijn eerste optreden speelde het pas eind 2022, maar sindsdien is de band op kruissnelheid richting internationale podia vertrokken. Met drie slots op Left of the Dial in 2023 bewezen de Britten dat hun postpunk ook buiten eigen land goed resoneert en gisterenavond zagen wij waarom die livereputatie hen blijft vooruitsnellen. Met slechts een ep op de markt ligt alles nog open voor deze band en wij hopen dan ook dat deze jongens binnenkort opnieuw op onze bodem mogen huishouden.
