© Theo Zeal
Het zevenkoppige KEG uit Brighton brengt al sinds 2021 singles uit en wist ook al enkele fijne shows in ons landje te spelen. Toch was het tot eerder dit jaar wachten op een debuutalbum in de vorm van Fun’s Over. De groep liet zijn fans lang op hun honger zitten, maar het resultaat werd wel een eclectisch plaatje dat de sterktes van de band in de verf zet. Dat moesten ze live ook voorstellen, wat gebeurde in de Witloof Bar van Botanique op paaszondag. We kregen ook daar een eclectische show waarin de zeven muzikanten lieten zien dat ze goed kunnen samenspelen.
Voor een voorprogramma moest je niet naar Brussel komen, die zegde namelijk last minute af. En dus was het iets na zeven al tijd voor KEG om de debatten te openen. Het kleine podium van de Witloof Bar had net genoeg plek voor de zeven muzikanten en dat gaf al snel zijn charme aan de show. Met opener “Photo Day” liet KEG meteen horen waar het talent van de band in schuilt. Het gaat van vele gitaren tot een leuke schuiftrompet en dat in een altijd melancholische opbouw met opvallende vocals van frontman Albert Haddenham.
Zo ontspon ieder nummer zich ook op het podium met de nodige gitaarriffs en evengoed heel wat intensiteit, maar nergens verloor de band zijn ritme of weg. Het was gek om te zien hoe de zeven zo goed op elkaar ingespeeld de songs naar voren brachten, zonder daarbij in een oorverdovende chaos te ontaarden. Wel was er plots een technisch mankementje waardoor de synths plots in overdrive gingen. De song werd daarom vroeger afgebroken en we zagen wat paniek op het gezicht van de bandleden, maar de sfeer werd er zeker niet minder door.
De luide feedback liet zich nog even horen in het volgende nummer, maar KEG liet zich er niet meer door afleiden; ze bleven gewoon gaan. Dat bleek de goeie keuze, want zo speelden ze heel wat emoties vrij bij het publiek. Ook Haddenham liet zijn gevoelens de vrije loop door heel expressief op het podium te staan bij de vele instrumentale momenten die de set rijk was. Met zijn zeven op het podium, waarvan er zes een instrument vasthebben, moet je natuurlijk ook heel wat muzikaal genot weten te verspreiden en dat kon KEG als de beste.
Het ging van opbouwend groovy naar stevig dynamisch tot hoekig dansbaar. Daardoor was er bij iedere nieuwe song van KEG wel iets verrassends dat kon gebeuren, buiten de technische problemen dan. Toch leek de set tegen het eind nog iets meer energie bij te nemen. Dan was “Skybather” toch ook een schoon momentje waarbij het zachte van de band helemaal de bovenhand nam. Het liedje is iets dat heel makkelijk blijft hangen en ook aantoonde dat KEG eigenlijk gewoon popsongs kan schrijven als ze willen.
Met “Kayaking” werd er nog snedig afgesloten om niet veel later toch nog terug te keren voor één liedje. Na iets meer dan een uurtje zat KEG zijn set in de Botanique erop en daarin hadden we heel wat georkestreerde chaos gehoord, in combinatie met heel wat melancholie. De band weet perfect zijn postpunk in een zacht jasje te brengen, met hier en daar wat psychedelische invloeden en onverwachte wendingen om zo een uitstekende liveset neer te zetten. Nog dat ene hitje en de trein van KEG lijkt helemaal te zijn vertrokken!
Op 8 mei speelt de band gratis in Hasselt.
