Het is 2019 wanneer jasmine.4.t haar debuut-ep uitbrengt en nog geen jaar later valt haar wereld in duigen. Ze verlaat een slecht huwelijk en trekt terug in bij haar ouders, maar daar gaat ze al snel weer weg omdat ze haar transitie niet accepteren. Want jasmine.4.t is een transvrouw en vandaag de dag is jezelf zijn nog steeds niet evident. De artiest is een tijdje dakloos en vindt steun binnen de queer-gemeenschap waar ze onderdak krijgt en er op de vloer aan haar debuutalbum kan werken. Daarnaast kan ze ook op hulp rekenen van muzikanten die al iets meer ervaring hebben.
Jasmine Cruickshank, zoals ze echt heet, heeft namelijk een contact in de muziekindustrie die ze kan aanspreken wanneer ze enkele demo’s klaar heeft. Niemand minder dan Lucy Dacus, lid van supergroep boygenius, krijgt die ruwe versies te horen en stuurt die door naar groepslid Phoebe Bridgers, die meteen fan is en Cruickshank tekent als eerste artiest van haar platenlabel Saddest Factory Records. De volledige groep produceerde het debuutalbum van jasmine.4.t en nu krijgen we dat eindelijk te horen in de vorm van You Are the Morning.
Zoals eerder vermeld is jasmine.4.t een transvrouw en daarmee gaan nog steeds heel wat uitdagingen gepaard, vooral dan van mensen voor wie het accepteren van iemands bestaan geen evidentie is. Jasmine schreef nummers over haar dieptepunten, maar ook over de steun die ze kreeg van de gemeenschap en hoe ze zichzelf leerde accepteren. Want dat is een van de belangrijke boodschappen die deze plaat draagt: het is echt oké om jezelf te zijn.
Het belangrijkste aspect van deze plaat is dus de inhoud. In “Best Friend’s House” zingt ze over hoe ze terecht kan in het huis van haar beste vriend, wat op zich optimistisch klinkt, maar eigenlijk gaat dit over hoe haar ouders haar niet in huis wilden vanwege haar identiteit. Ook “Skin on Skin” lijkt op het eerste gehoor positief te zijn, maar de akoestische gitaren bouwen op naar zware gitaren en vertellen het verhaal van te leren leven met trauma. Jasmine.4.t is realistisch en haalt heel wat donkere momenten aan en toch is dit geen plaat vol droefheid.
De positieve boodschappen overheersen steeds de dieptepunten en op het intieme “New Shoes” is er zelfs plaats om te zeggen ‘You is you / I is I’. Op het einde van dit lied lijkt ze zelfs te huilen, al weten we niet of het tranen van verdriet of geluk zijn. Zelfacceptatie staat voorop en het lijkt dat Jasmine niet enkel zichzelf hiermee geruststelt, maar ook deze boodschap wil overbrengen aan andere leden van de queer-community. Want in die gemeenschap vond ze steun en hoop. Met de titeltrack bedankt ze dan ook een goede vriendin die haar bijstond tijdens haar donkerste momenten. Daardoor lijkt Jasmine te zeggen dat de wereld soms heel somber kan lijken, maar dat je het licht aan het einde van de tunnel weer kan vinden met de hulp van enkele goede vrienden.
Doordat de focus vooral op de inhoud ligt, verbaast het niet dat heel wat nummers vaak simpel blijven. Een akoestische gitaar is het hoofdingrediënt op You Are the Morning, al zit er genoeg variatie in die op de juiste momenten voor extra lagen zorgen. Zo klinkt “Highfield” bij momenten melancholisch door de toevoeging van een snaarinstrument. In de instrumentatie merken we ook enorm wanneer boygenius de vrijheid kreeg om zelf in te springen en zo tilt Julien Baker nummers als “Skin On Skin” en “Breaking In Reverse” naar een hoger niveau dankzij haar indrukwekkende gitaarsolo’s. Het neemt niks weg van het persoonlijke van Jasmine, want die stevige gitaren onderstrepen de kracht van dit album en zorgen er mede voor dat deze plaat een statement wordt. Phoebe Bridgers krijgt dan weer een bijrol op “Guy Fawkes Tesco Dissocation”, een bluesduet dat wederom stevig binnenkomt.
Opvallend aan de instrumentatie is de opbouw en volgorde van de tracks. Jasmine plaatst op de juiste momenten pauzes waardoor de verhalen die ze vertelt omringd worden door de juiste sferen. Een zware track als “Tall Girl” wordt net over het midden opgevolgd door “New Shoes”, een zachte pauze die opent met een piano, maar wederom opbouwt naar het groter geheel met behulp van gitaren. Muzikaal zweeft Jasmine tussen gevoelens van verdriet, frustratie, melancholie, maar vooral hoop en optimisme, telkens door haar gitaar op een andere manier te gebruiken. Bij momenten akoestisch om de tekst naar voren te schuiven, tijdens andere stukken zorgen elektrische gitaren dat de emoties erachter onderstreept worden. Muzikaliteit van de bovenste plank op deze debuutplaat.
Eindigen doet ze met een trio van nummers die enorm sterk samenhangen. Single “Elephant” gaat over iemand waar je eigenlijk sterkere gevoelens voor hebt dan puur ‘vriendschappelijk’. Toch is dit geen typisch liefdeslied, want het gaat gepaard met de angst die Jasmine had net na haar transitie en het vinden van een veilige plek. Aan het einde is een koor te horen dat overgaat in het korte “Transition”, dat uiteindelijk leidt tot “Woman”: het hoogtepunt van de plaat. Begeleid door een simpele gitaar is de breekbaarheid in de stem van de zangeres hier het sterkst hoorbaar. We krijgen zelfs rillingen bij het horen van ‘And I understand / That I am in my soul a woman’. Het einde van You Are the Morning vormt de conclusie van het pad dat jasmine.4.t aflegde: het is oké om jezelf te zijn.
Het debuutalbum van jasmine.4.t is er een met vele lagen. Als niet-transpersoon is het soms moeilijk te vatten wat een transpersoon meemaakt en voelt tijdens en na hun transitie. Jasmine legt dit uit met haar eigen ervaringen, zowel de donkere periodes van angst als de steun die ze vond bij de queer-gemeenschap. Door middel van gitaren versterkt ze haar persoonlijke emoties of geeft ze zichzelf volledig bloot tijdens intieme momenten. You Are the Morning is daarom niet zomaar een plaat, maar een wake-upcall. Want in angst moeten leven om jezelf te zijn, zou niet de norm mogen zijn.
Facebook / Instagram / Website
Ontdek “Woman”, ons favoriete nummer van You Are the Morning, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.