HIPPOTRAKTOR – Stasis (★★★★½): IJzersterke opvolger van een ijzersterk debuut

Er zijn weinig platenlabels die zo’n snelle doorgroei doormaken als Pelagic Records. De onafhankelijke platenkrachtpatser uit de hoofdstad van Duitsland zag het levenslicht als distributeur van de albums van The Ocean, maar is in de jaren die daarop volgden stap voor stap de albumverspreider geworden voor alle muziek die doordrenkt is met de donkerste materie. Gevestigde namen als Cult of Luna en God Is an Astronaut waren al snel van de partij en schoven maar al te graag bij de line-up aan, terwijl nieuwe bands als Year of No Light en LLNN het vertrouwen kregen om hun unieke geluid aan de wereld bloot te stellen.

Ook in ons kleine landje keek het label rond. Want waar het Mechelse Psychonaut met haar albums Unfold the God Man en Violate Consensus Reality al lang en breed haar voetafdrukken bij het label heeft achtergelaten, komt broederband HIPPOTRAKTOR eigenlijk pas net om de hoek kijken. De eveneens Mechelse band mocht in 2021 bij het platenmerk debuteren met het ijzersterke Meridian en verdiende al snel de status van ’the next big thing’. En nu, bijna drie jaar na het debuut, is de groep eindelijk terug met hun nieuwste plaat Stasis.

Laten we meteen met de deur in huis vallen: Stasis is geen album voor op een rustige zondagochtend. De schijf ploegt in net iets meer dan drie kwartier doorheen iedere geluidsbarrière en laat zijn tractor stevig ronken. De allesslopende gitaarriffs worden prachtig afgewisseld met melodieuze pingels, maar nooit ebt de orkaankracht die Stasis in zich heeft volledig weg. De medeoorzaak hiervan is duidelijk de vocale kunsten van frontman Stefan de Graef, die zijn stembanden op het spel zet om alles zo stevig mogelijk te brengen. Steeds weet hij zijn vorige prestatie te overtreffen en er dubbel en dwars overheen te gaan. Nee, dit is geen album waar je rustig mee in je luie zetel kan zitten, maar een plaat waarbij stoelriemen geen overbodige luxe zijn.

Met een gemiddelde duur van meer dan zes en een halve minuut, is ieder nummer een waar epos. Het is minutenlang met je hoofd in een lunette zitten, terwijl het vlijmscherpe mes van de guillotine boven je bengelt. Het is wachten tot de beul het touw doorhakt, terwijl het je eerst teistert met bonkende basslijnen en krachtige drums. Steeds bouwt het postmetalcollectief de spanning op, om vervolgens op het einde van ieder nummer het mes genadeloos te laten vallen, je hoofd van je romp te scheiden en je verwoest en levenloos achter te laten.

De singles “Renegade” en titeltrack “Stasis” bewezen al de plaat een voltreffer zou worden, maar nu we Stasis in zijn volledigheid horen, zijn we pas echt volledig verkocht. Niet alleen weet HIPPOTRAKTOR zijn debuut uit 2021 te evenaren, ook slaagt het erin om de ijzersterke plaat volledig weg te blazen. We zijn pas halverwege het jaar, echter durven we het nu al te zeggen: Stasis is een album die heel hoog gaat eindigen op ons jaarlijstje. Het doet werkelijk waar alles goed wat het moet doen en weet met zijn nummers de ene voltreffer na de andere te maken. Grootheden der postmetal, pas maar op. Het nijlpaard en zijn tractor komt er namelijk aan!

Wie dit fantastische album live wilt aanschouwen heeft geluk, want de groep staat zowel op Alcatraz Open Air als op Dynamo MetalFest. Ook staat de groep later dit jaar op Pelagic Fest in Maastricht, waar het eerder genoemde Pelagic Records de scepter zwaait.

Facebook / Instagram

Ontdek “Stasis”, ons favoriete nummer van Stasis, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.