Lander & Adriaan @ Fuse: Even weg van de wereld

Op de snelweg tussen jazz en elektronica kruisten Lander Gyselinck en Adriaan Van de Velde elkaar een paar jaar geleden. De ene drumde bij STUFF. de pannen van het dak, terwijl de ander pompende beats produceerde als Pomrad. Op hun gelijknamige debuutalbum Lander & Adriaan verfijnden ze hun geluid tot wetenschap. Zelf noemden ze het ‘post nudism rave’; de opgenomen tracks bieden live een houvast, maar het duo experimenteert steeds uit de losse pols. Onlangs brachten ze Millennial Breeze uit, waarbij de singles “Saurus” en “Gates to Biskolom” ons deden smelten. Ter ere van de dertigste verjaardag van Fuse stelden Lander & Adriaan hun ep er live voor het eerst voor. Het was een verstandige keuze om de danstempel ’s avonds te gebruiken, zodat zowel casual concertgangers als nachtraven hun energiepeil efficiënt konden doseren.

Het was eens iets anders om in het volle zonlicht van Brussel-Zuid richting de Blaesstraat te wandelen. Terwijl de buurt zich klaarmaakte voor een zomerse start van het weekend, begon ojoo de temperatuur van de zaal te verhogen. Het aanvangstijdstip van zeven uur was misschien iets te vroeg voor haar donkere houseset, aangezien de zaal nog leeg was. Echter gaf dit ons wel een panoramisch uitzicht over hoe Lander & Adriaan straks iedereen aan het bewegen zouden krijgen. In de bekende 360-gradenopstelling stonden hun synthesizers en drumstel op een verhoogd podium. Naarmate het publiek langzaam binnenstroomde, begonnen de lichteffecten langs de muren te flitsen. Dit zorgde voor toenemende opwinding, waar ojoo gretig op inspeelde. De in Brussel gevestigde dj nam een gedurfd standpunt in met dreunende beats en elektro-punkachtige cuts.

Rond negen uur stond Fuse van de trappen tot aan het laboratorium van Lander & Adriaan goed vol. Normaal gesproken zou een vertraging van twintig minuten voor oproer kunnen zorgen, maar in deze context maakte het de sfeer des te spannender. ojoo verhoogde het tempo totdat het duo vanuit het publiek het podium zou betreden. Ze werden hartelijk ontvangen en het feest kon beginnen. Aan hun blikken was te zien dat ze allebei nog moesten wennen aan de locatie. Van de Velde zette de toon met een betoverende intro, waarbij Gyselinck geconcentreerd zijn cymbalen kon testen. De rookwolk was weggedeemsterd en zodra de twee op dezelfde golflengte zaten, reageerde het publiek enthousiast toen “Dansshow” vroeg in de set voorbijkwam. Vooral Van de Velde liet zijn creativiteit de vrije loop gaan. Hij toverde de meest warme saxofoonriedels uit zijn synths.

De meest expressieve drumbreaks van Gyselinck zouden later komen. Dat hij meer de ‘frontman’ was, werd duidelijk toen hij het publiek, zijn entourage en Fuse hartelijk bedankte voor deze eervolle clubset. Hij maakte ons er ook op attent dat er vinyls en merchandise van Millennial Breeze verkrijgbaar waren. De liveversie van “Saurus” was daarmee de eerste muzikale promotiestunt. Van de Velde en Gyselinck speelden de track ritmisch en met veel gevoel voor dansbaarheid. De gepitchte stemmetjes werden af en toe vrijgelaten en verhoogd om een collectief euforiemoment op te wekken. Vooral bij de spookachtige ravetracks zorgden de fluogele en groene lichteffecten voor complete waanzin. We konden alleen maar toekijken hoe de twee silhouetten op de milliseconden hun handen en polsen het werk lieten doen.

Toen beide heren hun petjes afnamen, was het tijd om ook het publiek te laten afkoelen. Het downtempo en funky “Bomsi” kwam daarbij als geroepen, waarbij het duo de sfeer opriep van een tropisch regenwoud. De rastakleurige spots maakten van de show een meeslepende zomerpostkaart. Gelukkig hing er in de Fuse geen vocht aan de muren; Gyselincks mathematische drumpatronen hielden de kamertemperatuur constant. Zijn hyperkinetische bewegingen waren hierbij een goede reden om de ogen te sluiten en te genieten van de schokkende effecten uit de luidsprekers. De meer uitgestrekte soundscapes van Van de Velde vulden het geheel aan. Af en toe viel de connectie tussen de clubgangers en de band even weg, maar wanneer er handgeklap klonk of wanneer mensen plotseling lichtjes begonnen te springen op hun vierkante meter, was dat oprecht.

Zelfs na twee ‘officieuze’ toegiften was de ravepret niet te stoppen. Om dit concept van de ‘early clubnight’ af te ronden, hoefde Fuse alleen nog maar te veranderen in ‘Biskolom’. Van de Velde pompte zijn beats en in een mum van tijd waren we aan het stampen in de mythische locatie van de heren. Om ons heen zagen we mensen in zichzelf gekeerd de zanglijnen van het gepitchte stemmetje neuriën. Een alternatieve dancehit was live in de maak. Toen Lander & Adriaan kletsnat van het zweet definitief het podium verlieten, ontstond er een drukte bij de merchandise. Bij de lockers zagen we alleen maar blije gezichten die trots hun shirt of ep opborgen. Over het algemeen lieten Lander & Adriaan dus niets aan het toeval over. Ze geloofden sterk in zichzelf als muzikanten, maar ook in hun eigen clubconcept waarvan het eindpunt nog niet bereikt is. Bijna twee uur lang waren we even weg van de wereld, en dat was uiteindelijk waar het allemaal om draaide.

Over twee weken geven Lander & Adriaan drie clubshows in Nederland: op 16 mei in Doornroosje, op 17 mei in Paradiso, en op 18 mei in Simplon. Deze zomer treden ze op tijdens North Sea Jazz (14/07), het eerste weekend van WECANDANCE (03/08) en in OLT Rivierenhof (10/08). Daar cureren ze een ‘Summer Night’ met Kassa Overall en Alabaster DePlume. In augustus staan ze ook op Lowlands.

Instagram / Website