WILLOW is ondertussen al toe aan haar zesde studioalbum. Hoewel de zangeres bekend werd onder de vleugels van haar ouders Will en Jada Pinkett Smith, doet ze het alleen ook niet slecht. Na geslaagde werken als lately I feel EVERYTHING en <COPINGMECHANISM> is Willow Smith met empathogen klaar om een nieuw hoofdstuk open te slaan. Dat doet ze hier zeker. We hoorden voor dit nieuwe album al “b i g f e e l i n g s” en “symptom of life”, die duidelijk een nieuwe richting uitgingen. Van de poppunk die we voordien voorgeschoteld kregen, gaat WILLOW nu meer de richting van alternatieve rock en hedendaagse jazz uit. Met de aankondiging van samenwerkingen met Jon Batiste en St. Vincent maakte WILLOW ons volledig klaar voor empathogen.
Het album opent met “home”, die samenwerking met Jon Batiste. Het nummer zet direct de toon. De uitbundige instrumentatie in combinatie met de achtergrondzang en daarop de nog sterkere hoofdzang van WILLOW nemen je direct mee. Dit nummer dompelt ons volledig onder in de jazzsfeer, die nog verschillende malen terugkomt op het album. Ook keert het alternatieve aspect geregeld terug. Een mooie combinatie hierop is de single “symptom of life”. De piano brengt wat licht in de ietwat donkerdere tonen van het nummer.
Hoewel WILLOW ons op vele nummers direct meeneemt, geldt dat niet voor ze allemaal. Zo zijn “the fear is not real” en “false self” muzikaal van goede kwaliteit, maar voelen ze vooral in het refrein wat onwennig aan. De manier waarop WILLOW zingt op “run!” zorgt daarentegen wel direct voor de juiste sfeer. De eerder serieuze en donkere teksten rond onder andere angst en sociale druk blijven wel over het hele album van goede kwaliteit.
“no words 1 & 2” doet ons terug denken aan “home”. Met een aanstekelijk ritme experimenteert de zangeres nog wat meer zonder dat daar tekst bij aan te pas moet komen. Het einde van het album moet zeker niet onderdoen voor de rest. “between i and she” en “b i g f e e l i n g s” zorgen wel direct voor een gevoel van aanstekelijkheid. Vooral de laatste brengt het album met een knaller tot zijn einde.
WILLOW geeft ons met empathogen zeker kwaliteit. Het ene nummer blijkt meer geslaagd dan het andere, maar over het algemeen doen de meeste het wel voor ons. Voor een relatief kort album van 32 minuten, stak de zangeres er toch veel variatie en emotie in. Dit komt waarschijnlijk door de verschillende kortere nummers. Met wederom een switch in genre bewijst WILLOW dat ze ook gewoon veel aankan muzikaal. empathogen is dus een mooi, nieuw hoofdstuk voor de zangeres.
Facebook / Instagram / Twitter (X) / Website
Ontdek “b i g f e e l i n g s”, ons favoriete nummer van empathogen, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
