© CPU – Bert Savels (archief)
De Ancienne Belgique met z’n prachtige rode stellingen weet wel vaker cultuurliefhebbers van uiteenlopende strekkingen onder één dak thuis te brengen. Sommige artiesten hebben daarbovenop echter een achtergrond die de eclectische samenhang weet te vergroten. Of je nu liefhebber van funk, jazz, hiphop of gewoon Thundercat bent, de Amerikaan wist je onderdak te bieden in Brussel. In eendracht werd de zaal op de Anspachlaan Super Saiyan onder een soundtrack die niet navolgbaar was.
Stephen Bruners jeugd leest als een roman voor de gemiddelde muziekliefhebber. Een kind uit Compton dat opgroeide in een muzikale familie met een neef die de naam Terrace Martin draagt en in gezelschap van een zekere Kamasi Washington. Het gevolg, bestaande uit Grammy’s en Kendrick Lamar, is intussen tot ver over de Atlantische Oceaan bekend. Een gezellig uitverkochte AB was dan ook een sinecure.
Een boos ogende kat op de backdrop verwelkomde ons onder de tonen van de soundtrack van The End of Evangelion. Openen deed de bassist rustig waarna er met “Interstellar Love” meteen een hoop ruimte kwam voor improvisatie van zijn metgezellen Justin Brown en Dennis Hamm. Dat dutjes een fifty-fifty resultaat kunnen hebben, zij het uitputtend of verheffend, was een algemeen feit volgens de frontman. Als we zijn uitleg en Browns drummende armen mochten geloven, was het al meteen duidelijk dat de tweede mogelijkheid de bovenhand trof.
Doorheen oude bekenden en onuitgebrachte nieuwigheden waren improvisatie en complete beheersing nooit uiteenliggende opties voor het drietal. In “Overseas” werd Brussel gebombardeerd tot een exotische bestemming terwijl pakweg “ADD Through The Roof” en “A Thousand Knives” – zoals vele anderen – een baslijn kregen waarbij de talrijk aanwezige romantici begonnen smachten naar de streling van Thundercats basgitaar.
‘Dragon Ball is life’ verkondigde Thundercat nog voordat hij het gewichtige “A Message for Austin” opdroeg aan de onlangs overleden Akira Toriyama, de maker van Dragon Ball Z. Om niet veel erna de bomvolle zaal aan het dansen te brengen met “Funny Thing” en “Them Changes” als besluit. Zo toonde de bassist, die een ongebonden feestavond mee wist te brengen uit Los Angeles, zich niet alleen muzikaal maar ook emotioneel tot een duizendpoot.
Dat die duizend poten nodig waren, wist hij nog éénmaal te bewijzen in het slotstuk met “Show You The Way” en “No More Lies” en zo wisten wij ook meteen te concluderen dat Thundercat – zelfs met een uitverkochte AB en meerdere buitenlandse erkenningen achter zijn kiezen – een onderschatte virtuoos is. We kunnen dus enkel maar hopen dat Bruner zijn klauwen binnen de kortste krabpalen op grotere podia gericht staan, en dat dat nieuwe album er snel van mag komen.
Facebook / Instagram / Website
Great Scott
Interstellar Love
How Sway / Uh Uh
Overseas
Daylight
A Fan’s Mail (Tron Song Suite II)
Dance With Me
ADD Through The Roof
Isn’t It Strange (Pedro Martin’s cover)
A Message for Austin
Thousand Knives
Dragonball Durag
Jethro
Candlelight
Walking On the Moon
Funny Thing
Them Changes
Show You The Way
No More Lies
