Wie naar de Netflixfilm Love At First Sight keek, spotte daar waarschijnlijk Morgan Harper-Jones’ cover op Houstons “I Wanna Dance with Somebody (Who Loves Me)“. Die cover ging nogal over de tongen en bijgevolg scoorde de Manchesterse singer-songwriter voor het eerst wat naamsbekendheid. BBC 1 bleef niet hangen in dat ene nummer, maar gunde ook de rest van de al uitgebrachte singles wat airtime. Officieel stond de release van het debuutalbum Up To The Glass al gepland voor februari, maar kwam uiteindelijk met een kleine maand vertraging dan toch op de platformen. Om de ongeduldige fans wat tegemoet te komen, liet ze in tussentijd al de helft van de nummers op wereld los. En die beloofden veel moois.
De plaat start akoestisch en meteen valt de breekbare stem van de Britse op. Openingsnummer “Swimming Upstream” bloeit langzaam open tot een apotheose, waarbij de singer-songwriter duidelijk maakt zich niet enkel vast te houden aan wat gitaargetokkel en breekbare vocalen, maar ook met slagwerk en meerstemmigheid de muzikale arrangementen kleurt. Het daaropvolgende “Boombox” verteert dan weer nogal makkelijk met zijn meer up-tempo beatje. Het nummer is een soort boodschap aan zichzelf: probeer niet ten koste van alles de aandacht van die ene persoon te winnen, als die je niet ziet staan; hun verlies.
Een zachte strijker begeleidt het kleine zeemzoete “Forever For Now” naar zijn eindpunt. Het is het lied met de minst grote productie, maar siert in eenvoud en weet precies de juiste snaren te raken. Ook in het daaropvolgend zachtjes fluisterende “Lose A Tooth” zijn de vioolstreken subtiel, maar van grote meerwaarde in de sfeerschepping. Harper-Jones’ stem glijdt er lekker doorheen en het geheel zorgt voor een heel aangenaam en beklijvend gevoel.
Wat minder doeltreffend is “Alone With You”. Hoewel een leuk deuntje doorheen het nummer geweven is, bekoort de jazzy toets veel minder, tot zo’n minuut voor het einde dan. Daar begint het lied wat te rammelen, sluipen er wat elektronische klanken in en krijgt het een donkere wending; cool! Net als “Alone With You” heeft ook “Main Character” een bevredigend slot. Om haar geweten wat te sussen zegt de zangeres tegen zichzelf dat zijzelf voor anderen slechts een nevenkarakter is. Al de dingen die ze ooit deed en spijt van heeft, de mensen in kwestie tillen er vaak minder zwaar aan dan ze denkt. Op het einde van het nummer klinkt er een bevrijdende kreet, waarbij alle opgekropte emoties de vrije loop gaan. Heerlijk.
Morgan Harper-Jones slaagt erin een erg mooi en verrassend gevarieerd album af te leveren. Hoewel het slechts haar debuutplaat is, staat er toch reeds een volwassen en volle sound waar heel wat in te ontdekken valt. De breekbare stem van de zangeres is compleet voelbaar en gitaargetokkel en vioolstreken gaan slechts zelden zo mooi hand in hand. Up To The Glass werd een debuut om in te kaderen en Morgan Harper-Jones een naam om in de gaten te houden.
Ontdek ”Main Character”, ons favoriete nummer van Up To The Glass, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
