Niet elke artiest wordt geboren met een artiestennaam, maar bij de Nederlandse artieste en songwriter Norah Rhodes is dit wel het geval. Vorige zomer zagen we de popartieste al schitteren op de Talent Stage van Booch? Festival in Heerlen, waar de slechts zeventien jaar jonge zangeres een publiek – dat haar ogenschijnlijk niet kende – met kleine, zachte popliedjes het zwijgen oplegde. Dat zegt iets over het potentieel van de artieste. Onlangs bracht Rhodes de single ”i don’t wanna say goodbye” uit en die kon ons alvast bekoren. Met I Hope I Never See You Again presenteert de zangeres nu haar eerste ep.
Vorig jaar kroonde Rhodes zich tot winnares van Kunstbende Limburg 2023 in de categorie muziek, waarna ze Nederlands Limburg mocht vertegenwoordigen tijdens de landelijke finale in Amsterdam. Het gaat sowieso voorspoedig met de popartieste; zo behoorde ze tot een van de drie kanshebbers om in 2025 Pinkpop te openen. Hier zal ze echter nog even op moeten wachten, gezien Janet Livv er met de prijs vandoor ging. Na het uitbrengen van I Hope I Never See You Again kunnen we ons weliswaar ook goed voorstellen dat ze helemaal geen prijs nodig heeft om ooit de grootste festivals van Nederland en omstreken te veroveren.
Het mooie ”Wrong Time” opent de ep met synths en een elektronische drumbeat. Door het dromerige, mysterieuze karakter van het nummer zijn we direct mee met de vibe. De artieste raakte onder andere geïnspireerd door Radiohead en girl in red, terwijl ook Billie Eilish nooit ver weg is. Elk liedje is vrij minimaal van aard, maar dat stoort of verveelt nergens. Neem “Light Pollution”, een op het eerste gehoor niet al te bijzondere single. Toch is het refrein dusdanig pakkend dat het lied indruk weet te maken en zich in onze gehoorgang nestelt. Soms is minder dus daadwerkelijk meer, al kunnen we ons ook goed voorstellen dat live de nummers – bij gebrek aan bandleden – iets te veel op elkaar gaan lijken bij een langere settijd.
Alle tijd natuurlijk om verder te groeien, meer lagen te creëren in nummers en te werken aan de live uitvoeringen. Toch klinkt I Hope I Never See You Again in zekere mate al zeer professioneel. Zo is de productie dik in orde en schuilt in “Take Me For Granted” een nummer dat niet had misstaan tijdens de begindagen van Billie Eilish. Met titeltrack “I Hope I Never See You Again” bewaart Rhodes het lekkerste stukje van de taart tot het laatste moment: in een prachtig liedje gevuld met synths laat de zangeres zien tot wat ze vocaal in staat is.
Wat ons betreft levert Norah Rhodes met I Hope I Never See You Again een hele fijne debuut-ep af. Eentje die als stralend startpunt voor haar carrière zal gelden. Die carrière is voor de studente stiekem al een beetje gaande: zo speelt ze deze zomer onder andere op het Mama’s Pride Festival in Geleen. Meer shows zullen na deze release ongetwijfeld volgen en wij kijken daar in ieder geval reikhalzend naar uit!
Ontdek ”I Hope I Never See You Again”, ons favoriete nummer van I Hope I Never See You Again, in onze Plaatje van de Plaat-playlist op Spotify.
