© Casper Maas
Nog één dag lang hield Eurosonic Groningen in zijn greep. Zelfs tijdens de laatste uren bleef de eierballenmuur overuren draaien en de zalen waren nog steeds goed gevuld met enthousiast publiek dat het Europese talent van morgen wilde aanschouwen. De algemene drukte begon daarentegen al wat af te nemen, maar het aantal geprogrammeerde bands bleef onverminderd hoog.
Astral Bakers @ Stadsschouwburg
De indierockband Astral Bakers trapte de derde dag stijlvol af. Het was tevens voor de vier Fransen nog maar hun tweede show ooit. Daar waar de zang in het begin een vals klonk, zorgden de Big Thief-achtige gitaarpartijen voor kropjes in de keel. De groep had duidelijk lang gerepeteerd om hun set op Eurosonic goed te laten klinken en tijdens de samenzangmomenten vloeiden de stemmen netjes door elkaar. Met andere woorden heeft Frankrijk er een meer dan prima gitaarband bij die weet hoe ze de schoonheid des levens moet bezingen. De nieuwe single “Beautiful Everything” was namelijk licht verteerbaar, maar surfte ook op een eenvoudige postpunkbaslijn. Op vraag van het publiek eindigde Astral Bakers’ set met een iets luider nummer met een grungy toets en zulke accenten waren telkens de aanleiding naar een beklijvend einde.
No Guidnce @ Stadsschouwburg
Kaci Brookz, Zeekay, Ebubé en Josh Lomat hadden op ESNS één missie: ‘make boybands cool again’. Onder de naam No Guidnce deden ze alle harten in de Stadsschouwburg smelten. Wat ooit verguisd werd door muziekliefhebbers die zich in de jaren negentig iets te serieus namen, was de zwoele r&b puur genieten. Het viertal had goed nagedacht over elke synchrone dansbeweging en liet nergens steken vallen. Bovendien was er aan spontaniteit geen gebrek. Er werd tussen de tracks ruimte gemaakt voor grapjes waardoor we niet stonden te viben op een afgetraind menselijk product. De covers van onder andere SZA, Kehlani en Ne-Yo waren vervolgens ook perfect afgestemd op het eigen oeuvre. No Guidnce was daarmee niet vernieuwend, maar greep wel het momentum om een stuk popgeschiedenis door 2024 te loodsen. “Is It A Crime?” had evengoed een hit van de jonge Michael Jackson kunnen zijn. No Guidnce zal dus snel het brede publiek bereiken.
Joost @ ESNS Air
Joost gaat eindelijk naar Mälmo voor het Eurovisiesongfestival en dat zou heel Groningen geweten hebben. De kleiner Friesenjung zorgde voor een gigantische volkstoeloop richting de Grote Markt want de gratis show in de tent mocht namelijk pas beginnen als de zone errond ontruimd was. De gelukkigen waren getuige van Joosts eerste ‘international show’. Gesponsord door Google Translate en met dank aan Duolingo speelde de entertainer het typetje van een Duitse artiest die zichzelf voor het eerst mocht bewijzen op ESNS. Voor de rest bleef alles binnen de perken van diens excentrieke zelve. Hitjes als “Droom Groot”, “Wachtmuziek” en “Ome Robert” begonnen steeds zoals op plaat, maar werden telkens met de grond gelijkgemaakt. De hele tent stond te knetteren, al belette dat Joost niet om de mensen te doen moshen en de armen van links naar rechts te doen gaan. Verder bleven de nieuwe tracks in het verlengde van zijn gabberpopuniversum. Tot slot was versnelde versie van “The Winner Takes It All” een minder geladen emotioneel einde dan “Florida 2009”. De boodschap om groot te blijven dromen, was er echter niet minder om. Douze Points für Joost bitte!
Heave Blood & Die @ All Round
Dat er in Noorwegen intense muziek wordt gemaakt, is wellicht te wijten aan het koude klimaat daar. De Groningse wintertemperaturen waren dus klein bier voor Heave Blood & Die. Vanaf het moment dat de vijfkoppige postrockband het podium betrad, maakten we ons op voor een steile bergwandeling waar de top niet in zicht was. Onderweg zorgden de stukken blackmetal en reverb voor scherpe bochten die ons alert hielden. Zo laat op de avond was Heave Blood & Die live een uitputtingsslag. Doordat de overige aanwezigen kennelijk zichtbaar ook de laatste loodjes aan het leggen waren, bleef het groepsgevoel om gewoon te blijven gaan enorm hecht.
NZE NZE @ VERA
Het optreden van NZE NZE in VERA G was niet zomaar een muziekshow. Het was eerder een indrukwekkende ceremonie die ons meenam op een reis diepgeworteld in de Afrikaanse Fang-krijgerscultuur. Voordat de meest krachtige beats en kreten de zaal deden kronkelen, werd VERA eerst ingewijd in een sfeer van mysterie en anticipatie. De atmosfeer was doordrenkt van spanning terwijl het publiek zich klaarmaakte voor een helse trip. Het voelde als de voorbereiding voor een epische strijd en in zekere zin was dat precies wat het was: een strijd zonder vijand om Groningen te veroveren. NZE NZE slaagde erin om een brug te slaan tussen de moderne wereld en die van eeuwen geleden.
Voor drie volledige dagen fungeerde Eurosonic opnieuw als de ontmoetingsplaats waar muziekliefhebbers en professionals van allerlei pluimage ideeën, tips en kennis met elkaar konden uitwisselen. De gevarieerde line-up illustreerde de diversiteit en innovatie die tegenwoordig te vinden zijn. Toch blijven er logistiek gezien nog verbeterpunten. Het zou bijvoorbeeld handig zijn om online weer te geven hoe druk de zalen zijn. We stonden regelmatig voor lange rijen zonder te beseffen dat de betreffende zaal al volledig bezet was. Een wandelingetje meer of minder maakte in het begin het verschil niet, maar op de laatste dag begon het toch door te wegen op ons gemoed.
Alle recensies van Eurosonic lees je hier.
