Oliver Tree @ Ancienne Belgique (AB): Entertainment boven muziek

Oliver Tree dankt zijn succes aan TikTok en zijn entertainende videoclips. Dat je daardoor al meteen met een kritischere blik wordt bekeken, maakt dat je als artiest meer je best moet doen om je te bewijzen. Met een recentelijk uitgebrachte derde langspeler onder de arm, kwam Oliver Tree naar een net niet uitverkochte Ancienne Belgique om zijn spektakelrijke show voor te stellen aan het Belgische publiek. Hij gaf ons een bloemlezing van zijn prille carrière en liet alle typetjes die hij ooit al had aan bod komen. Hierdoor was er heel wat te beleven, al was het muzikale wel bijzaak.

Openen mocht de Estse rapper Tommy Cash. Helemaal alleen stond hij op het grote podium, dat werd voorzien van een groots scherm waarop zijn videoclips werden getoond. Rappen deed hij met de nodige backingtrack en muzikaal was ook niet alles tot in de puntjes uitgewerkt, maar dat hij sfeer kon brengen, bleek een understatement. Met een broek waarbij een soort van beer tussen zijn benen hing, had hij meteen alle ogen op zich gericht. Dat er een mix van gabber en hiphop naar voor kwam, zorgde voor een eclectische mix die helemaal naar het einde toe ook resulteerde in een moshpit. Het publiek was opgewarmd en klaar voor Oliver Tree.

Nog geen kwartier nadat Cash het podium had verlaten, werd plots de trailer van de tour afgespeeld op het podium. Oliver Tree had er duidelijk werk van gemaakt om een tot in de puntjes uitgewerkt visueel spektakel te serveren. Plots doken er twee personages met een computerhoofd op het podium op. Het bleek om het duo Super Computer te gaan, dat het publiek een dj-set gaf met de nodige referenties naar Windows 98 en ouder. Zo verschenen op hun computerhoofden de gekende screensavers uit dat tijdperk, maar evengoed de virussen die de technologie belazerden. Een duik in oude popcultuur dus, waarmee Tree duidelijk de nostalgische golf omarmt. Of hij ook zelf onder een van de twee computers zat, weet niemand, maar het kwartiertje was er wel eentje vol dansbare EDM. Ook humor ontbrak in die vijftien minuten niet, want plots was er een moment waarop de twee ons probeerden te hypnotiseren om zo meer merch te kunnen verkopen.

Het ijs was dus gebroken. Terwijl het podium van Super Computer werd opgeruimd, weerklonk “All Star” van Smash Mouth door de zaal. Het publiek brulde dat luidkeels mee, waarna Oliver Tree in een zetel op het podium werd gesleept. Hij opende met te vertellen dat de show niet door zou gaan en hij dus gewoon tv zou kijken op het podium. Wat volgde was een klein halfuur aan absurde sketches, waarbij hij de zelfkritiek niet schuwde. Zo werd er wat lacherig gedaan over zijn geflopte album Cowboy Tears en ook zijn bekendheid dankzij TikTok moest eraan geloven.

Net wanneer dat gedeelte te lang zou worden, ontstond er een intro waarbij er gedaan werd alsof de driekoppige band zijn strijkers beheerste. Een nieuwslezer was vervolgens de intro voor “Miss You”, Trees grootste hit. Dat in het begin brengen is gewaagd, maar het zorgde na de hele intro wel voor een ontploffing van jewelste. De zaal smeet zich als een bezetene en liet zich niet kennen. En Tree, die verliet zijn zetel en ging wild aan het dansen op het podium.

Al snel werd duidelijk dat de Amerikaan hoogstwaarschijnlijk niet echt aan het zingen was. De beelden achter hem, die werden gehaald uit de clip, waren te synchroon met de bewegingen van zijn mond. Dat heel de show uitgewerkt is als een soort van film met op het einde ook credits, doet de spontaniteit ook geen goed. Hierdoor voelde je ook dat alles heel georkestreerd was, maar ondanks de weinige spontane uitroepen, bleef je wel geëntertaind kijken. Iedere keer er te veel sleur in de set dreigde te sluipen, kwam er een deus ex machina.

Zo ook toen Tree zich na zijn Alone In A Crowd-stuk moest omkleden. Plots dook er een alien het podium op met de naam Little Ricky ZR3. Die bracht een hiphopliedje dat zeker niet live werd gezongen door het grote masker dat het wezen aanhad. Desalniettemin werden op die manier ook de kostuumwissels opgevangen door toch iets te blijven geven. Niet veel later kwam Tree dan, net als zijn band, als Cowboy het podium op. Dat het album Cowboy Tears zijn minst succesvolle was, bleek ook in de set, want uiteindelijk werden er maar drie nummers uit gespeeld.

Zijn laatste outfit was die uit debuut Ugly is Beautiful. Dat bleek duidelijk zijn meest productieve periode tot nu toe, want daaruit kregen we de meeste songs. Wat meteen opviel door de gitaren op het podium, is dat hij toentertijd iets meer rockmuziek maakte. Hij nam die ook zelf in de hand tijdens “I’m Gone”, waarbij we spontaan aan Weezer moesten denken. Ondertussen had hij tijdens “Fuck” al de moshpit voor geopend verklaard, waardoor het publiek volledig los kon gaan; voor zover het dat al niet deed dan, want Oliver Tree liet geen moment onbenut om de zaal op te hypen.

Zijn toupet bleek wel lastig te doen tijdens het einde van de show en zo zagen we Tree ook af en toe kaal op het podium staan. Het deed af van de persona’s die hij wil zijn, maar toont aan dat je niet alles in de hand kan houden. Dat hij vlak voor bisnummer “Hurt” nog een hele reeks uitlatingen over zichzelf deed, kwam dan toch de spontaniteit ten goede. Of hij de waarheid vertelde, weet niemand, maar hij beweerde dat zijn 94-jarige oma in de zaal zat en liet die zaal haar een gelukkige verjaardag zingen. Ook zouden zijn ouders en grootouders vroeger nog naar David Bowie en Weird Al Yankovic geweest zijn in de AB en zou hij een huis in Brussel gekocht hebben. Zijn research over de stad had hij alleszins goed gedaan. Toch was je snel geneigd dat niet te geloven, omdat Oliver Tree zo’n absurd figuur is; zeker toen hij beweerde dat zijn band uit België kwam. Wat dan weer wel klopte, was dat zijn eerste platencontract bij het Gentse R&S Records was, en daar was hij blijkbaar heel dankbaar voor.

Uiteindelijk leverde Oliver Tree een show vol spektakel waarbij we onze ogen de kost konden geven. De man weet duidelijk dat niet iedere song in zijn arsenaal als een huis staat, waardoor hij de muziek als een soort bijzaak ziet. Toch heeft hij nu al genoeg hits om een publiek te kunnen blijven entertainen; dat hoorden we aan alle stemmen die bijna alles meezongen. De liedjes zijn ook best aanstekelijk en werden live vol overgave gespeeld. Dat hij niet alles live zong, bedekken we graag met de mantel der liefde omdat dat ook niet nodig was. Je voelde in alles dat het twee uur durende spektakel met veel passie en intensiteit gemaakt is en dat maakte dat de show van Oliver Tree echt af was. Een belevenis voor jong en oud en een energieboost voor iedereen die het nodig had.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Facebook / Instagram

Setlist:

Alien Boy (Orchestral Version)
Miss You
Bounce
One & Only
With You
Fairweather Friends
Essence
On My Blind Side
Cowboys Don’t Cry
Swing & A Miss
Freaks & Geeks
My Girl
All That
Alien Boy
When I’m Down
Fuck
Do You Feel Me?
Miracle Man
Cash Machine
Let Me Down
I’m Gone / Alien Boy Reprise
Life Goes On