Overmono @ Ancienne Belgique (AB): Genuanceerde rave

Overmono loopt nog geen jaar met hun debuutalbum Good Lies rond en wordt in thuisland Verenigd Koninkrijk al gepromoot als een van de meest veelbelovende live-acts van het moment. Tom en Ed Russell zijn broers, dj’s en producers die lange tijd elk hun eigen ding deden. In 2016 maakten ze familiepact Overmono en met de post-pandemische clubsong “So U Kno” braken ze in 2021 door. De nummers die ze sindsdien uitbrengen, overstijgen elkaar telkens op de bangerladder, wat dus inderdaad veel beloofde voor hun uitverkochte AB-show.

Het vermogen van de bassen werd alvast getest door M I M I. Het Brusselse nachtleven is haar habitat, maar ook verderweg draait ze sets, zelfs een Boiler Room-set in Barcelona. In de AB smeet ze met harde beats en ze koos daarbij niet voor een vast ritme. Haar composities bevatten ook altijd andere verrassende elementen zoals Zambiaanse percussies of superpoppy samples uit bijvoorbeeld “Unlock It” van Charli XCX. M I M I is eerder een puzzelende dj dan een opbouwende dj. Ze werkt toe naar één episch geheel in plaats van naar een brutale drop. Toen een crewlid haar na 70 minuten kwam influisteren dat ze bijna moest ophouden, gingen alle knoppen open. Alles werd extra: extra luid, extra hard, extra poppy, extra techno… Tot aan kermistrashy toe, maar nog steeds smooth in elkaar gepuzzeld.

Het jonge publiek was duidelijk klaar om het weekend in te duiken en dat Overmono hun danscoach van de vrijdagavond was, kon hen niet minder enthousiast maken. Overmono opende euforisch-melancholisch. Vanachter hun keukeneiland aan mengpanelen verzorgde Tom aan de linkerkant de bedwelmende tonen en was het vooral Ed op rechts die de pulseringen aangaf. Een jungleritme bouwde zich op en zo weerklonk al snel “Freedom 2” waarop de UK drill-rap van Kwengface zorgde voor rauwheid in de zaal. De vergelijkingen met andere melancholische dj-(duo)-acts The Blaze of Bicep konden nu even van tafel. Met de nieuwste single “Blow Out” die erop volgde, een mysterieus en hyperkinetisch nummer, begon de AB echt te stomen. Op de visuals reed een auto door een landschap. We waren vertrokken.

Die visuals dragen bij aan Overmono’s livebeleving. Soms zijn ze heel trippy in felle kleuren, daarna hypnotiseren ze juist met een ontspannend natuurlandschap. Op de beelden vind je steeds twee dobermannen terug. De honden zijn de verdierlijking van Overmono en een metafoor voor hun muziek: soms rauw en agressief, maar met een zachte kern. Dat voelde je in de zachtere tussennummers “Cold Blooded” en “Walk Thru Water”. Het is minder waar je voor komt kijken, maar ook wel typisch Overmono, van die sombere dancenummers met een hoopgevend toontje in de overbewerkte vocals. Toch bleven het vooral hun rake singles die iets teweegbrachten in de zaal. “So U Kno” kreeg de hele AB los, geen mens die niet aan het dansen was.

Naast die hits van eigen hand, staat Overmono live ook voor opzwepende herwerkingen. Die van The Streets’ “Turn the Page” zit al een poosje in hun set, dus het was vanavond hun nieuwe remix van Stomzy’s “Shut Up” die voor verwondering zorgde. Het heel opbouwende “I Have a Love” van For Those I Love was een ontroerend hoogtepunt. De opbouw was prachtig en de broers vonden dit liefdebezingend nummer de gelegenheid om meer met hun publiek in contact te komen en hen op te hypen. Overal gingen armen de lucht in. De keerzijde was hier wel dat Overmono zo goed was in een kippenvel-gevende opbouw maken, dat de drop minder hard aankwam. Het was iets wat we vaker in de set voelden. Elke build-up gaf magie en extase af, maar de daaropvolgende drop was soms wat stilletjes en zo ebde de energie sneller weg dan verwacht. Dat kon evenwel niet gezegd worden van de afsluiter, want het feelgood “Good Lies” zorgde voor een continu dansende mensenzee waarin er zelfs festivalesk op elkaars schouders werd gezeten.

De vingers van Overmono gleden indrukwekkend over hun decks en zo stemden ze een volledige AB goedgezind. Ondanks een coole show met heel uitgelaten sfeer, keren we niet echt voldaan terug. Niet omdat we snakten naar meer verrassing, maar wel naar een maximalisering van hun huidige hebben en kunnen. Overmono heeft alles al om een onstuimige, rechtlijnige rave te creëren maar het voelde hier soms te braaf en genuanceerd. De build-ups waren prachtig, maar de drops mochten gedurfder. De visuals waren sterk, maar meer flitsende spots hadden er een magisch geheel van kunnen maken. We blijven op die manier wel benieuwd naar een volgende, krachtigere passage. Het succes van deze broers is ten slotte nog maar net echt begonnen en op schijven als “So U Kno” zouden we elke dag kunnen feesten.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!