While She Sleeps @ Ancienne Belgique (AB): Slaap hard

Een vijftienjarig bestaansjubileum laat je niet zomaar passeren en daarom koos While She Sleeps ervoor om volledig independent te gaan. Reden te meer om dat te vieren in een handvol landen waar de band zijn grootste en meest memorabele successen tot dusver heeft beleefd. We mochten dus van geluk spreken dat de groep uit Sheffield in zijn begindagen vlot voet aan Belgisch land heeft kunnen zetten. Memorabele passages op Graspop Metal Meeting en als voorprogramma van onder meer Parkway Drive hielpen de metalcoreband aan een zeer sterke livereputatie. Met zijn albums verlegde While She Sleeps geregeld muzikale grenzen, maar de tomeloze energie en gevoel voor melodieuze hooks heeft het vijftal nooit verloren. Voor deze compacte tour moeten ze niet alleen de baan op, want bevriende bands Polaris en Bury Tomorrow mogen hun kar aan de tourstoet hangen. Het werd dus een luide en vooral sterke metalcore-avond in een uitverkochte Ancienne Belgique.

Professionele hoogtes en persoonlijke dieptes; het troebele water dat Polaris deze zomer heeft doorzwommen brengt de band nu veerkrachtig aan land. In juni speelden de heren op de zondag van Graspop om een dag later het nieuws te krijgen dat Ryan Siew was overleden. De zeer geliefde gitarist bleef tijdens de tour, na een jaar vol mentale tegenslagen, al achter in Australië en stierf onverwachts terwijl de rest van de leden zich aan de andere kant van de wereld bevonden. De gebeurtenissen lieten een gigantische krater achter in de band en even leek het erop dat ze er een punt achter gingen zetten. Desondanks kwam de Australische metalcoreband begin september op eigen kracht er weer bovenop met behulp van hun zeer ambitieuze album Fatalism. Als een hommage aan hun dierbare vriend voelde hun half uur durende set in Brussel desondanks niet. Met een behoorlijke portie inzet gooiden ze zonder veel woorden vuil te willen maken al hun kaarten op tafel. En dat loonde. “Nightmare” was een binnenkomer van jewelste en “All of This Is Fleeting” was een en al kracht en zorgde voor de eerste wall of death van de avond. Toch greep Polaris ons even een paar minuten bij de keel tijdens “Overflow”. De zuivere vocalen van basgitarist Jake Steinhauser zaten doordrenkt van emoties en zorgden voor een intense en pakkende sfeer. Als opwarmer kon dit alvast tellen!

We waren eigenlijk al volledig klaar voor While She Sleeps en dan moesten de special guests Bury Tomorrow nog hun opwachting maken. De Britten kregen alvast de tijd en de ruimte om een bijna volwaardige show te spelen en die opportuniteit pakten ze met beide handen gulzig vast. Niet dat een band van het kaliber Bury Tomorrow nog echt veel moet bewijzen gezien hun lange staat van dienst, maar het sierde hen des te meer dat ze met veel metier en goesting een kleine drie kwartier lang alles gaven. De sfeer zat bij het eerste liedje “Boltculter” al best goed en lang duurde het niet vooraleer de eerste crowdsurfers het veiligheidspersoneel aan het werk konden zetten. Daniel Winter-Bates vroeg met een simpel handgebaar herhaaldelijk om circle pits en dat commando werd zonder aarzelen gevolgd. Hitje “Choke” zette de AB kort voor slot nog eens in lichterlaaie alvorens Bury Tomorrow nog een laatste keer om energie vroeg voor “DEATH (Even Colder)”. Het zestal speelde een verdienstelijke en oerstrakke set die exact binnen het verwachtingspatroon viel.

Het doek ging omhoog en het brute beukwerk kon beginnen. While She Sleeps aarzelde klaarblijkelijk geen moment om een verpletterende start te nemen. “SLEEPS SOCIETY” was een eerste ferme uithaal van het vijftal en het werd alleen maar steviger. Compromisloos en met pure brute kracht daverden ze door ons gehoorkanaal, terwijl de bassen ons middenrif haast permanent onder schot hielden. “YOU ARE ALL YOU NEED” trok die lijn gemakkelijk door en “The GUILTY PARTY” duwde het feestgedruis een nieuwe dimensie in. While She Sleeps leek de rempedaal bewust te negeren en de gaspedaal met de minuut harder in te duwen. Het publiek op het plein belandde in het oog van een woeste storm, ook wel gekend bij een breed publiek onder de term circle pit. While She Sleeps was op “EYE TO EYE” haast meedogenloos en tegelijkertijd spatte het spelplezier er bij de vijf leden vanaf.

Lawrence Taylor draaide warm en zijn stembanden geraakten meer en meer in vorm. De manier hoe hij tijdens “You Are We” zo vroeg al tot het uiterste ging in de set was best indrukwekkend en je voelde dat zijn energie haast onuitputtelijke proporties had. Ondanks het vele gehuppel en kung fu-trappen stond hij vaak helemaal vooraan op het podium om op die manier de crowdsurfende vleeshoop nog beter te kunnen opjutten. Breekijzer “HAUNT ME” deed dat als nummer op zich al bijzonder goed. Zelfs hun meest recente single “SELF HELL” bleek al zeer goed ingeburgerd in de show, ondanks dat het pas de derde keer was dat ze het nummer live brachten. Vaste waarde “FAKERS PLAGUE” deed de revolterende vuisten de lucht in gaan. Telkens al je dacht dat de ketel op ontploffen stond, goot While She Sleeps er gewoon nog meer ontvlambare substanties bij.

De grootse productie die ze hadden neergezet in Alexander Palace moesten ze wat terugschroeven maar in de AB oogde de show toch nog steeds spectaculair. Ook de donkere en flitsende lichtshow mocht er wezen en stak bijzonder strak in elkaar. De breakdown van “KNOW YOUR WORTH (SOMEBODY)” kwam bijvoorbeeld nog harder binnen en het voelde zelfs even verpletterend. De AB was echter niet gevuld met watjes en liet zich aansporen tot nog hevigere bewegingen. Dan was het acht jaar oude “Our Legacy” bijna zoiets als een ‘rustpunt’, al broeiden de melodieuze gitaarstukken nog steeds een behoorlijke muur aan elkaar. De microfoon van Lawrence Taylor deed het naar zijn mening niet naar behoren en zo moest het nummer opnieuw gestart worden. Sean Long perste op het einde nog een zotte gitaarsolo uit zijn vingers om dat kleine schoonheidsfoutje in de set recht te zetten.

De AB had voldoende mankracht ingeschakeld om de regelmatige toestroom aan crowdsurfers te kunnen opvangen. In de laatste rechte lijn van de reguliere set ging het hek van de dam en werd de AB overspoeld met een intense finale. Voor “Silence Speaks” kwam Daniel Winter-Bates even mee zijn longen leegzingen zodat Taylor zijn zuurstoftank kon bijvullen. Dat was nodig voor het bombastische “SYSTEMATIC” inclusief een machtige sitdown. Iedereen was zo goed als uitgeteld en rijp voor de slachtbank en toch bleef de honger naar meer in de vorm van een bisronde heel groot.

De toegift vatte uiteindelijk de hele avond in de Ancienne Belgique heel goed samen. Het was intens, het was energiek, het was warm en het was vooral steengoed gebracht. Tijdens “ENLIGHTENMENT (?)” blies de band als collectief tegen de vonken tot het vuur werd. Voor “Seven Hills” dook de groep nog eens tien jaar terug in hun bandarchief en gierden de gitaren aan een tempo door de geluidsinstallatie. De perfecte afsluiter van de avond vormde “ANTI-SOCIAL”. Brullen deed de AB uit volle borst en de laatste moshpit werd nog eens een van het stevige soort. Anderhalf uur greep While She Sleeps aan een verschroeiend tempo bij het nekvel en demonstreerde waarom ze een van dé metalcorebands van het moment zijn.

Fan van de foto’s? Op onze Instagram staan er nog veel meer!

Setlist:

SLEEPS SOCIETY
YOU ARE ALL YOU NEED
THE GUILTY PARTY
I’VE SEEN IT ALL
EYE TO EYE
You Are We
HAUNT ME
SELF HELL
FAKERS PLAGUE
Our Courage, Our Cancer
KNOW YOU WORTH (SOMEBODY)
Our Legacy
Four Walls
Silence Speaks
SYSTEMATIC

ENLIGHTENMENT (?)
Seven Hills
ANTI-SOCIAL